امام صادق علیه السلام فرمودند:
اگر مردم از فضیلت شناختِ خداوند ـ عزّ وجلّ ـ باخبر میشدند، به نعمتها و خوشیهای زندگی دنیوی که خداوند، دشمنان را از آن برخوردار ساخته است، چشم نمیدوختند و دنیایشان از آنچه با گامهایشان بر آن پای می نهند نیز کمتر می شد و با نعمت معرفت خدای عزَّ و جلَّ متنعّم می شدند و از آن، لذّت میبردند؛ لذّت بردن کسی که همواره در باغهای بهشت، در کنار اولیای خداست!
در حقیقتْ شناخت خدا، مونسی در برابر هر بی کسی، همدمی در برابر هر تنهایی، نوری در برابر هر تاریکی، نیرویی در برابر هر ناتوانی، و درمان برای هر بیماری است!
متن حدیث:
الإمام الصادق علیه السلام:
لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فی فَضلِ مَعرِفهِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ ما مَدّوا أعیُنَهُم إلی ما مَتَّعَ اللّهُ بِهِ الأعداءَ مِن زَهرَهِ الحَیاهِ الدُّنیا
ونَعیمِها ، وکانَت دُنیاهُم أقَلَّ عِندَهُم مِمّا یَطَؤونَهُ بِأرجُلِهِم، و لَنَعِموا بِمَعرِفَهِ اللّهِ جَلَّ وعَزَّ، و تَلَذَّذوا بِها تَلَذُّذَ مَن لَم یَزَل فی رَوضاتِ الجِنانِ مَعَ أولِیاءِ اللّهِ.
إنَّ مَعرِفَهَ اللّهِ عَزَّوجَلَّ آنِسٌ مِن کُلِّ وَحشَهٍ، و صاحِبٌ مِن کُلِّ وَحدَهٍ، و نورٌ مِن کُلِّ ظُلمَهٍ، و قُوَّهٌ مِن کُلِّ ضَعفٍ، وشِفاءٌ مِن کُلِّ سُقمٍ.
«اصول کافی، جلد ۸، صفحه ۲۴۷»
بازدیدها: 0