۱. گناه و معصیت
یکی از اصلیترین ریشههای اندوه، گناه و خروج از مسیر بندگی خداوند است. طبق روایات، غم و ناراحتی میتواند وسیلهای برای پاک شدن از گناه باشد.
-
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «ساعاتُ الهُمُومِ ساعاتُ الکَفّاراتِ»؛ یعنی لحظههای اندوه، کفاره گناهان است (مجلسی، محمدتقی، بحارالانوار، ج۶۴، ص۲۴۴).
-
امام رضا(ع) نیز میفرمایند: «هیچ شیعهای نیست که گناهی انجام دهد مگر اینکه اندوهی به او میرسد تا آن را پاک سازد» (همان، ج۶۵، ص۱۴۶).
۲. دلبستگی به دنیا
وابستگی شدید به دنیا و مادیات، غم و اندوه دائمی به دنبال دارد.
-
امام صادق(ع): «الرَّغْبَةُ فی الدُّنیا تُورِثُ الْغَمَّ» (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۲۴۰؛ ریشهری، محمد، میزان الحکمه، ج۱، ص۶۱۰).
-
پیامبر(ص): «کسی که به دنیا بچسبد، گرفتار فقر و اندوهی بیپایان خواهد شد» (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۰، ص۸۱).
۳. کوتاهی در عمل
امام علی(ع) هشدار میدهند: «مَنْ قَصَّرَ فی العَمَلِ اُبْتُلِیَ بِالْهَمِّ»؛ هر کس در عمل کوتاهی کند، به حزن اندوه گرفتار میشود (نهجالبلاغه، کلمات قصار ۱۲۷؛ ترجمه دشتی، ص۵۴۳).
۴. بیتابی و جزع
صبر کلید رهایی از غم است. بیتابی در برابر مشکلات، امید را از انسان میگیرد و غم را افزون میسازد.
-
امیرالمؤمنین(ع): «ایاکَ والجزعَ فَإنَّهُ یُورثُ الهمَّ» (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۳، ص۱۴۴؛ نوری طبرسی، مستدرک الوسائل، ج۲، ص۴۲۱).
۵. چشم دوختن به دارایی دیگران
حسرت خوردن بر داشتههای دیگران، اندوهی ماندگار ایجاد میکند.
-
پیامبر(ص): «مَنْ نَظَرَ اِلَی ما فی أیْدِی النَّاسِ طالَ حُزْنُهُ» (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۴، ص۱۷۲).
-
همچنین قرآن کریم میفرماید: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ اِلَی ما مَتَّعْنَا بِهِ أزْواجاً مِنهُم» (حجر/۸۸).
۶. شهوترانی و لذتهای زودگذر
لذتهای حرام یا افراطی، غمی و حزن طولانی در پی دارند.
-
پیامبر(ص): «رُبَّ شَهْوَةٍ ساعَةٍ تُورِثُ حُزْناً طَویلاً» (ریشهری، میزان الحکمه، ج۴، ص۳۴۸۰).
-
امام علی(ع): «رُبَّ لَذَّةٍ فِیها الْحِمام» (همان، ص۳۴۷۷).
۷. خشم بیجا
امام علی(ع) میفرمایند: «مَنْ غَضِبَ عَلَی مَنْ لا یَقْدِرُ أنْ یَضُرَّهُ طالَ حُزْنُهُ» (کلینی، کافی، ج۸، ص۲۴؛ ابن شعبه حرّانی، تحفالعقول، ص۹۹).
۸. منفینگری و بدبینی
غم و شادی تا حد زیادی به نگاه انسان بستگی دارد. کسی که همواره منفی میاندیشد، زمینه حزن را در خود تقویت میکند.
-
امام کاظم(ع): «مَنِ اغْتَمَّ کانَ لِلْغَمِّ أَهْلَاً» (مجلسی، بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۵۳).
-
پیامبر(ص): «خداوند شادی را در یقین و رضا قرار داد و اندوه را در شک و ناخشنودی» (ابن شعبه حرّانی، تحفالعقول، ص۶).
راههای رفع اندوه بر اساس آموزههای دینی
۱. توبه و دوری از گناه.
۲. قناعت و دلبریدن از دنیا.
۳. عمل صالح و استفاده از فرصتها.
۴. صبر و توکل به خداوند.
۵. پرهیز از چشموهمچشمی.
۶. کنترل خشم و شهوات.
۷. رضایت به قضای الهی.
منابع و مآخذ
-
قرآن کریم.
-
مجلسی، محمدتقی، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق.
-
سید رضی، نهجالبلاغه، ترجمه محمد دشتی، مشهد، نشر امامت، ۱۳۸۴.
-
کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۸۸.
-
ابن شعبه حرّانی، تحفالعقول، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۳.
-
نوری طبرسی، میرزا حسین، مستدرک الوسائل، قم، آل البیت، ۱۴۰۸ق.
-
قطب راوندی، الدعوات.
-
ریشهری، محمد، میزانالحکمه، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۴.
Views: 0