پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
عبادت در محضر و پیشگاه الهی به اندازه ای مهم است که خداوند در آیه ۴۶ سوره مبارکه ذاریات می فرماید: «من جنّ و انس را نیافریدم، مگر براى آن که مرا بندگى کنند»؛ از این رو در آموزه های روایی ما بشدت نسبت به آن توصیه شده است.
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «برترین مردم کسى است که عاشق عبادت شود؛ پس، دست در گردن آن آویزد و از صمیم دل دوستش بدارد و با پیکر خود با آن در آمیزد و خویشتن را وقف آن گرداند؛ پس چنین شخصى را باکى نباشد که دنیایش به سختى گذرد یا به آسانى.»
امیرمومنان علی (علیه السلام) فرموده اند: «هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، نیکویى عبادت را در دل او افکند.»
امام رضا (علیه السلام) ـدر بیان علت عبادت – فرمودند: «تا این که مردم یاد خدا را فراموش نکنند و آداب او را وا نگذارند و از اوامر و نواهى او غافل نشوند؛ زیرا درستى و قوام مردمان در این است. اگر بدون تعبد، به حال خود رها مى شدند پس از مدتى دل هایشان سخت مى شد.»
امام صادق (علیه السلام) نیز درباره اهمیت و جایگاه عبادت می فرمایند: «خداى تبارک و تعالى فرموده است: اى بندگان راستین من! در دنیا از نعمت عبادت من برخوردار شوید؛ زیرا که در آخرت به سبب آن متنعّم مى گردید.»
امیرمومنان امام علی (علیه السلام) درباره حقیقت عبادت می فرمایند: «بندگى در پنج چیز است: اندرون از طعام تهى داشتن، قرآن خواندن، شب را به عبادت گذراندن و زارى کردن [به درگاه خداوند] هنگام صبح و گریستن از ترس خدا.»
منبع : قدس
بازدیدها: 210
