قدس، قبله نخستین و حرم دوم مسلمانان جهان، وطن میلیونها آواره فلسطینی است که استکبار جهانی آن سرزمین را از دست ساکنانش خارج ساخت و تحت سلطه نیروهای اشغالگر قدس قرار داد.
از همان نخستین سالهای اشغال پاره تن اسلام، با مقاومت فلسطینیان و اعتراض مسلمانان و دیگر انسانهای آزاده جهان، نهضت مقابله با اسرائیل و حمایت از فلسطین مظلوم شکل گرفت. با پیروزی انقلاب اسلامی، ملت مسلمان ایران به ویژه پس از صدور پیام تاریخی امام امت در سال 1358 مبنی بر نامگذاری آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان روز جهانی قدس، مسئله آزادسازی فلسطین از چنگال غاصبان قدس را سرلوحه آرمانهای خویش قرار داد. از این رو، همه ساله، روز قدس را به روز فریاد کشیدن بر سر ستمکاران تاریخ و به لرزه درآوردن پایههای سست رژیم اسرائیل تبدیل کرده است.
اهمیت بیت المقدس از نظر اسلام
بیت المقدس به عنوان مهمترین شهر فلسطین، از نظر اسلامی اهمیت ویژهای دارد؛ زیرا مسجدالاقصی، نخستین قبله مسلمانان در این شهر تاریخی است.
از آغاز هجرت پیامبر اسلام به مدینه تا سال دوم هجری، قبله پیامبر در هنگام نماز و نیایش، بیتالمقدس بود و بیشک، پیش از هجرت نیز در سیزده سالی که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در مکه مکرمه اقامت داشت، رو به بیت المقدس میایستاد و نماز میگزارد. از این رو، این شهر، قبله نخستین، بلدالامین و حرم امن شناخته میشود.
افزون بر این، مسجدالاقصی هنگام معراج رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله نیز ارزش و قداست خود را نشان داد، بهگونهای که خداوند میفرماید شبانه پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله را از مسجدالحرام به مسجدالاقصی ـ که اطراف آن را پربرکت گردانیده است ـ سیر داد تا آیات و نشانههای الهی را به او نشان دهد.
روز قدس؛ آغازی بر یک پایان
حضرت امام خمینی رحمهالله در پیام خود در سال 1358، با نامگذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به «روز قدس» فرمود: «من در طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم. … من از عموم مسلمانان جهان و دولتهای اسلامی میخواهم برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن، به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت میکنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و میتواند تعیینکننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب و طی مراسمی، همبستگی بینالمللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند».
امام راحل با تدبیر الهی خویش و نامگذاری روز قدس، مبارزه با اسرائیل و دفاع از حقوق ملت مظلوم فلسطین را به عنوان تکلیفی اسلامی به همه مسلمانان از فرقهها و ملیتها و زبانهای گوناگون گوشزد کرد و اعلام داشت که حمایت از اسرائیل، خیانت به اسلام است.
وجوب جهاد بر ضد اسرائیل
در طول دهه پنجاه خورشیدی، حضرت امام رحمهالله در اعلامیههای گوناگون در پاسخ به نامههای مردم، دانشجویان و علما، مبارزه برای آزادسازی فلسطین و حمایت از گروههای مبارز فلسطینی را بر تمام مسلمانان واجب دانست و در تاریخ هفدهم مهر ماه سال 1357، اسرائیل را «غده سرطانی» نامید.
حضرت امام خمینی رحمهالله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در مصاحبهای با شبکه تلویزیونی سیبیاس امریکا به صراحت فرمود: «ملت مسلمان ایران و هیچ مسلمانی و اصولاً هیچ آزادهای، اسرائیل را به رسمیت نمیشناسد و ما همواره حامی برادران فلسطینی و عرب خود خواهیم بود. … اسرائیل مطرود ماست و ما برای همیشه نه نفت به او میدهیم و نه او را به هیچ وجه میشناسیم.» بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی همچنین در پیام برائت از مشرکین در سال 1366 فرمودند:
«ملتهای مسلمان باید به فکر نجات فلسطین باشند و مراتب انزجار و تنفر خویش را از سازشکاری و مصالحه رهبران ننگین و خودفروختهای که به نام فلسطین، آرمان مردم سرزمینهای غصب شده و مسلمان این خطه را به تباهی کشیدهاند، به دنیا اعلام کنند. … ملتهای مسلمان از مبارزه با این شجره خبیثه و ریشهکن کردن آن دست نخواهند کشید».
انقلاب اسلامی و آرمان قدس
بیشک، یکی از اثرات کلیدی انقلاب اسلامی، ایجاد حس جمعی و وحدت اسلامی میان مسلمانان جهان بود. در حقیقت، عملکرد فرافرقهای و جهانی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه در سطح جهانی اسلام، به ویژه مسأله قدس شریف، موجب وحدت و همدلی مسلمانان بر محور اسلام و آرمانهای بلند اسلامی شد.
شهید دکتر فتحی شقاقی، از رهبران برجسته جنبش اسلامی فلسطین (حماس) درباره این منطق وحدتبخش اندیشه امام خمینی رحمت الله علیه میگوید: «هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی رحمت الله علیه نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دلهایشان زنده کند. … با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ما به خود آمدیم و دریافتیم که امریکا و اسرائیل نیز قابل شکست هستند. ما فهمیدیم که با الهام از دین اسلام میتوانیم معجزه کنیم. از این رو، ملت مجاهدان در فلسطین، انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران را به دیده تقدیر مینگرند و امام خمینی رحمهالله را از رهبران جاوید تاریخ میدانند».
در اندیشه امام خمینی رحمت الله علیه ، صهیونیسم حرکتی بر ضد اسلام و مسلمانان است و ایشان با نامگذاری روز قدس و تغییر این مسئله از مقولهای صرفا عربی به مقولهای اسلامی، جهان اسلام را به وحدت در برابر خطر بزرگ اسرائیل فراخواند. در همین راستا، ایشان در تاریخ اول اردیبهشت سال 1358 فرمود: «بر مسلمین و بر دولتهای اسلامی است که باهم متحد شوند و این جرثومه فساد را از بن و بیخ برکنند».
قدس؛ محور انسجام اسلامی
بیگمان، انسجام اسلامی، به ویژه در شرایط کنونی، ضرورتی انکارناپذیر در جهان اسلام است. در این میان، مسئله فلسطین و آزادی قدس شریف، از جمله نقاط اشتراکی است که میتواند محور وحدت و انسجام اسلامی باشد. از این رو، روز قدس در سال انسجام اسلامی باید به دیده دیگری نگریسته شود و برای آن برنامهریزی صورت پذیرد؛ چه آن که هر عقل سلیمی میپذیرد که بیتوجهی یا کمتوجهی به آرمان فلسطین به عنوان قلب جهان اسلام، چه ضربه جبرانناپذیری به جهان اسلام وارد خواهد آورد. از این رو، بر همه ملتهای مسلمان است که فراتر از شعارها و اقدامات معمولی و کماثر، این روز بزرگ را که در حقیقت روز مقابله مستضعفان با مستکبران است، گرامی بدارند. پس در شرایطی که خطر اسرائیل، امروز متوجه همه خاورمیانه و سرزمینهای اسلامی است، انسجام و وحدت مسلمانان درباره موضوع فلسطین و مقابله با خوی تجاوزگرانه اسرائیل، تنها راه سربلندی اسلام و مسلمانان است.
خطر حکومت صهیونیستی
خطری که از روز تأسیس حکومت صهیونیستی در سرزمین اسلامی فلسطین، بیت المقدس را تهدید میکرد، سرانجام در حمله اسرائیل به کشورهای عربی در ژوئن 1967 میلادی رخ داد. بدین ترتیب، مسجد الاقصی، نخستین قبله مسلمانان جهان، به دست متجاوزان تجاوزکار صهیونیست افتاد.
دولت اسرائیل همان زمان با گستاخی تمام اعلام کرد که اداره بیت المقدس را برای همیشه در دست خواهد داشت. البته پیش از تأسیس حکومت غاصب یهود در فلسطین، رهبران جنبش صهیونیسم همیشه در آرزوی این بودند که روزگاری بیت المقدس را تصرف کنند و آن را از حاکمیت مسلمانان بهدرآورند، بهگونهای که آلفرد موند، از رهبران برجسته صهیونیسم در اوایل قرن بیستم میلادی، به یهودیان چنین وعده میداد: «روزی که هیکل سلیمان را تجدید بنا کنیم، خیلی نزدیک است و من در آینده حیات خود را وقف تجدید این بنا بر ویرانههای مسجد الاقصی میکنم».
نژادپرستی صهیونیسم
یکی از مهمترین مباحث درباره صهیونیسم، مسئله نژادپرستی آنان است که از آن دم میزنند و حتی به آن مباهات میکنند. در اینجا، به بعضی از عقاید آنها در این باره اشاره میکنیم:
1. ارواح یهود از ارواح دیگران برتر است؛ زیرا ارواح یهود جزو خداوند است، چنانکه فرزند جزو پدرش است. روحهای یهود نزد خداوند عزیزتر است؛ زیرا ارواح دیگران، شیطانی و مانند ارواح حیوانات است.
2. بهشت مخصوص یهود است و هیچ کس به جز آنها داخل آن نمیشود، ولی دوزخ، جایگاه مسیحیان و مسلمانان است.
3. اسرائیلی نزد خداوند بیش از فرشتگان، محبوب و معتبر است. اگر یک نفر غیریهودی یک یهودی را بزند، باید او را کشت. چنانکه انسان بر حیوانات فضیلت دارد، یهود هم بر اقوام دیگر برتری دارد.
4. هرگاه یهودی و اجنبی شکایت داشته باشند، باید حق را به جانب یهودی داد، اگرچه باطل باشد. ربودن اموال دیگران از راه ربا مانعی ندارد. حیات و زندگانی دیگران ملک یهود است، چه رسد به اموال آنها.
5. ما ملت برگزیده خداوندیم. از این رو، خداوند برای ما حیوانات انسانی آفریده است، مانند مسیحیان و مسلمانان و بوداییان تا بر آنها سوار شویم.
امریکا؛ حامی اصلی اسرائیل
پس از پایان جنگ جهانی دوم، یکی از سیاستهای تغییرناپذیر امریکا، حمایت از اسرائیل و تلاش برای تقویت آن بوده است. البته در سالهای پیدایش و اعلام استقلال اسرائیل نیز امریکا، نخستین کشوری بود که آن را به رسمیت شناخت و در تمامی سازمانها و مجامع بینالمللی از آن دفاع کرد.
در طول شش دهه اخیر، کارگزاران سیاست خارجی امریکا حمایت از اسرائیل را سرلوحه کار خویش قرار دادهاند. آنها در طول این سالها کوشیدهاند در بالاترین سطح، منافع این رژیم را تأمین کنند. در این میان، استفاده از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای ناکام گذاشتن طرحهای ضداسرائیلی، نمونه کوچکی از حمایت از رژیم صهیونیستی است.
معنای هولوکاست
هولوکاست از دو واژه هولو به معنای همه و کاست به معنای سوزاندن با آتش، تشکیل شده است و در اصطلاح به کشتار یهودیان در زمان هیتلر در کورههای آدمسوزی یا اتاقهای گاز گفته میشود که برای نخستین بار از سوی فردی به نام الی ویزل ابداع شد.
مدعیان هولوکاست به گزاف معتقدند شش میلیون یهودی در طول جنگ جهانی دوم در اتاقهای گاز با گاز سمی کشته و در کورههای آدم سوزی اردوگاههای ارتش آلمان سوزانده شدهاند. نکته جالب توجه اینکه هولوکاست در زبان لاتین با حروف بزرگ نوشته میشود و به بیان صهیونیستها، علت نوشتن اینگونه واژه هولوکاست، اختصاص آن به یهودیان است.
گروههای صهیونیستی درصددند با بزرگنمایی دردها و رنجهای جمع اندکی از یهودیان، از این مسئله بهرهبرداری سیاسی کنند. آنان با طرح مسئله هولوکاست در طول دهههای اخیر کوشیدهاند هر گونه مخالفت با برنامههای توسعهطلبانه خود را خنثی سازند.
هولوکاست؛ حریم ممنوعه
در تاریخ سیزده ژوئیه سال 1990، قانونی درباره آزادی رسانهها در فرانسه وضع شد که بر اساس مفاد آن، زیر سؤال بردن مسأله هولوکاست در سه فرضیه اساسی مربوط به آن، یعنی کشتار ادعایی یهودیان، اتاقهای ادعایی کشتار با گاز و آمار ادعایی شش میلیون کشته یهودی در جنگ جهانی دوم، جرم است و هر کس در فرانسه از این قانون سرپیچی کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت جریمهای بین دو تا سیصد هزار فرانک محکوم میشود.
به تدریج، بر اثر اعمال فشار سازمانهای یهودی بین اللملی، به تقلید از فرانسه، در کشورهایی همچون آلمان، اتریش، بلژیک، سوئیس و اسپانیا نیز قوانین مشابهی به تصویب رسید. پس از جنگ جهانی دوم، دانشمندان و پژوهشگران بسیاری با تحقیق درباره مسئله هولوکاست، به نتایجی غیر از گفتههای مدعیان آن رسیدند. البته بسیاری از آنها، یا کرسی تدریس را در دانشگاهها از دست دادند یا برای سالها به زندان افتادند. تا بیاموزند که در اروپای آزاد نباید بر خلاف آنچه صاحبان زر و زور میگویند، سخن راند.
منبع: ماه نامه گلبرگ
بازدیدها: 457