سبک زندگی فاطمی در کلام امام خامنه ای

در کتاب «انسان ۲۵۰ ساله» براساس بیانات مقام معظم رهبری پیرامون سبک زندگی سیاسی و مبارزاتی حضرت زهرا(سلام الله علیها) آمده است:

 فیوضات فاطمه زهرا سلام الله علیها، به مجموعه کوچکی که در مقابل مجموعه انسانیت، جمع محدودی به حساب می آید، منحصر نزندگی فاطممی شود. اگر با یک دید واقع بین و منطقی نگاه کنیم، بشریت یک جا مرهون فاطمه زهرا سلام الله علیها است- و این گزاف نیست؛ حقیقتی است – همچنان که بشریت مرهون اسلام، مرهون قرآن، مرهون تعلیمات انبیا و پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم است. در همیشه تاریخ این طور بوده، امروز هم همین طور است و روز به روز نور اسلام و معنویت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) آشکارتر خواهد شد و بشریت آن را لمس خواهد کرد.

آنچه ما وظیفه داریم، این است که خود را شایسته انتساب به آن خاندان کنیم. البته منتسب بودن به خاندان رسالت و از جمله وابستگان آنها و معروفین به ولایت آنها بودن، دشواراست. در زیارت می خوانیم که ما معروفین به دوستی و محبت شما هستیم؛ این وظیفه مضاعفی را بر دوش ما می گذارد .

این خیر کثیری که خداوند متعال در سوره ی مبارکه کوثر، مژده آن را به پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله و سلم ) داد و فرمود: «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» که تأویل آن، فاطمه زهرا سلام الله علیها است – در حقیقت مجمع همه خیراتی است که روز به روز از سرچشمه دین نبوی، بر همه بشریت و بر همه خلایق فرو می ریزد. خیلی ها سعی کردند آن را پوشیده بدارند و انکار کنند، اما نتوانستند «وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ» (آیه ۸ سوره مبارکه صف)

ما باید خودمان را به این مرکز نور نزدیک کنیم و نزدیک شدن به مرکز نور، لازمه و خاصیتش، نورانی شدن است. باید با عمل، و نه با محبت خالی، نورانی بشویم؛ عملی که همان محبت و همان ولایت و همان ایمان، آن را به ما املاء می کند و از ما می خواهد. با این عمل باید جزو این خاندان و وابسته به این خاندان بشویم.

 این طور نیست که قنبر در خانه امیرالمومنین علی علیه السلام شدن، کار آسانی باشد. این گونه نیست که «سَلْمانُ مِنّا أَهْلَ الْبَیْتِ» (ص ۲۵۴/ ج۲/ الکافی) شدن، کار آسانی باشد. ما جامعه موالیان و شیعیان اهل بیت علیهم السلام، از آن بزرگواران توقع داریم که ما را جزو خودشان و از حاشیه نشینان خودشان بدانند؛ «فلان ز گوشه نشینان خاک درگه ماست». دلمان می خواهد که اهل بیت(علیه السلام) درباره ما این طور قضاوت کنند؛ اما این آسان نیست؛ این فقط با ادعا به دست نمی آید؛ این عمل و گذشت و ایثار و تشبه و تخلق به اخلاق آنان را لازم دارد.

شما ملاحظه کنید، این بزرگوار در چه سنی این همه فضایل را حایز شد؟ در چه مدت عمری این همه درخشندگی را از خود بروز داد؟ در عمری کوتاه؛ هجده سال، بیست سال، بیست و پنج سال؛ نقل ها متفاوت است. این همه فضایل، بیهوده به دست نمی آید؛ «امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ. صَابِرَهً» (ص۳۴۳/ ج۵/ روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه)

خدای متعال، زهرای اطهر- این بنده ی برگزیده – را آزمود. دستگاه خدای متعال، دستگاه حساب و کتاب است؛ آنچه می بخشد، با حساب و کتاب می بخشد. او، گذشت و ایثار و معرفت و فدا شدن این بنده خاص خود را در راه اهداف الهی می داند؛ لذا او را مرکز فیوضات خود قرار می دهد

منبع : شبستان 

بازدیدها: 0