نتیجه بى‌مهرى نزدیکان

امام(عليه السلام) در اين جمله به کسانى که بستگان نزديکش نسبت به او بى مهرى مى کنند و رهايش مى سازند دلدارى و اميدوارى مى دهد.

آنها نبايد از اين جريان مايوس گردند؛ خداوند راه ديگرى به روى او مى‌گشايد و مى‌فرمايد: «کسى که نزديکانش او را رها سازند آنها که دورند براى (حمايت از او و يارى‌اش) آماده مى شوند».

در واقع اين حکمت و رحمت الهى است که انسان ها به وسيله بستگان و دوستان نزديک حمايت شوند.

اگر آنها به وظيفه خود عمل نکردند و به صله رحم و مسئوليت هاى دوستى پشت پا زدند؛ اين مسئوليت را بر عهده ديگران مى گذارد تا بنده‌اش تنها نماند.

حتی پیامبر (ص) هم تنها نمیماند!

پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) طائفه قريش که نزديک ترين نزديکان او بودند نه تنها حمايتش نکردند، بلکه به دشمنى او برخاستند.

اما خداوند دورافتاده ترين قبائل را از قبيله قريش يعنى اوس و خزرج را به حمايت او برانگيخت.

که از جان و دل او را حمايت کردند، و آئين او را پيش بردند.

فرار مغزها!

در صورتى که نزديکان و بستگان از نيروهاى يکديگر استفاده نکنند و نسبت به هم بى اعتنا باشند.

اى بسا دورافتادگان آنها را مى‌ربايند و از وجود آنان بهره مى گيرند.

نمونه اين مطلب مسئله‌اى است که در اين ايام کشور ما و بسيارى از کشورها با آن روبرو هستند که به نام فرار مغزها معروف است.

هنگامى که ما از مغزهاى لايق و آماده و افکار بلند و استعدادهاى سرشار جوانانمان استفاده نکنيم.

آنها از ميان ما فرار کرده و دورافتادگان از نيروهاى آنها استفاده مى کنند.

که اين ضايعه اى است بزرگ و غير قابل جبران.

شرح نهج البلاغه آیت الله مکارم شیرازی

 

 

 

شرح حکمت سیزدهم نهج البلاغه ؛ درس هایی از کلام امیر (علیه‌السلام)

بازدیدها: 0