از دست غم به ساغرمَی می برم پناه
بی جا چرا به بهمن و دی می برم پناه؟
بر سید الکریم به ری می برم پناه
دیگر کجا به درگه “کی”* می برم پناه؟
زان بردرش چو حاتم طی می برم پناه
زین پس به آستانه ی وی می برم پناه
هر دم که من به نغمه نی می برم پناه
از عمر شصت و پنج بهارم گذشته است
شد بسکه تنگ عرصه گیتی برای من
تا بارگاه حضرت عبدالعظیم(علیه السلام) هست
صدها هزار حاتم طی ریزه خوار اوست
طی شد زمان عمر به بی حاصلی”بسیط”
هیات رزمندگان اسلام
شاعر: مصطفی طایی شمیرانی(بسیط)
*.منظور ، کیخسرو یکی از شاهان ایران زمین است.
بازدیدها: 0