شعر | ویژه شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

چشم پدر به راه بود ای پسر بیا         تا جان نرفته از تن او زودتر بیا

   از پشت ابرای قمر فاطمی درآی‏         تا شب به در رود چون فروغ سحر بیا

هم صاحب الزمانی و هم صاحب عزا         بهر نماز بر تن پاک پدر بیا

افتاد جام آب ز بس دست لرزه داشت‏         در پیکرش نمانده توانی دیگر بیا

  در احتضار باشد و چشم انتظار تست‏         بازست این دو پنجره بر ره ز در بیا

        بی‌‏اشک مردم از پی تشییع آمدند         خاکی نمانده شیعه چه ریزی در به سر بیا

صاحب عزا به ختم حضورش مسلم است‏         مردم تمام منتظر ای منتظر بیا

         با ره جگر شده‏ ست و جگر پاره‏         جز تو نیست ای پاره جگر بر پاره جگر بیا