شعر | میلاد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

محمّد پرتو عين اليقين است

جهان را رحمتِ جان آفرين است‏

به چشمِ دل نگر او را كه بينى

طلوع مهر و ماهش از جبين است‏

طراوت خيزِ گلهاى بهاری

چمن آراىِ باغ فرودين است‏

نسيم مشكبيزِ دشتِ توحيد

رياحين پرورِ گلزار دين است‏

سخن از لعل او، وحى الهى

پيامش جانفروز و دلنشين است‏

چو موسى دست او دست خدايى

چو عيسى معجزش در آستين است‏

صلاى دلكشِ عرش الهى

طنين افگنده در گوش زمين است‏

انيسِ خلوت شب زنده‏داران

شفيعِ بامداد واپسين است‏

محمّد آسمان لطف يزدان

محمّد آفتاب راستين است

زمانه خرّم از ميلادِ او باد

دل ما، بوستانِ ياد او باد

محمّد جلوه بستانِ وحدت

دميده چون گل از دامانِ وحدت‏

به فرش از روشنى آيينه دل

به عرش از نور هستى، جانِ وحدت‏

به فرمان الهى داد سامان

به آيين دگر، بنيان وحدت‏

دلارا گلشنِ جان بخش توحيد

عبير آميز از باران وحدت‏

تماشايى است بعد از چارده قرن

به ستوارى چنين اركانِ وحدت‏

به يمن آسمانى راى رهبر

خمينى، اختر تابان وحدت

در ايران، سرزمين خون و شمشير

ز نو تجديد شد دوران وحدت‏

جهان جنبيد و شد از خواب بيدار

به بانگِ آشنا، كيهانِ وحدت

مسلمانانِ عالم سر نهادند

به شادى بر خطِ فرمان وحدت‏

ز درياى الهى موج آورد

به دامان، گوهر غلطان وحدت‏

جوانان وطن، در جنگ دشمن

چو شيرانند در ميدانِ وحدت‏

دلى دارند چون آيينه دوست

سرى دارند در پيمانِ وحدت‏

دعاى خيرِ رهبر، يارشان باد

زمانه خيره در پيكارشان باد