شهادت امام عسکري علیه السلام و توطئه هاي بي ثمر

شهادت امام عسکري علیه السلام و توطئه هاي بي ثمر

معتمد عباسي که همواره از محبوبيت و نفوذ معنوي امام در جامعه نگران بود، چون ديد توجه مردم به امام روز به روز بيشتر مي شود و زندان و اختناق و مراقبت تاثير معکوس دارد، سرانجام به همان شيوه مزورانه ديرينه متوسل شد و امام را پنهاني مسموم ساخت.

دانشمند نامدار جهان تشيع، «طبرسي »، مي نويسد: بسياري از دانشمندان ما گفته اند: امام حسن عسکری عليه السلام بر اثر مسموميت به شهادت رسيد، چنان که پدرش و جدش و همه امامان، با شهادت از دنيا رفته اند. [۱]

«کفعمي »، دانشمند معروف شيعه، مي گويد: او را «معتمد» مسموم ساخت. [۲] و «محمد بن جرير بن رستم »، از دانشمندان شيعي در قرن چهارم، معتقد است که: امام عسکري عليه السلام در اثر مسموميت به درجه شهادت رسيد.

يکي از نشانه هاي شهادت امام توسط دربار عباسي، تحرک ها و تلاش هاي فوق العاده اي بود که معتمد عباسي در روزهاي مسموميت و شهادت امام، براي عادي جلوه دادن مرگ آن حضرت از خود نشان داد.

«ابن صباغ مالکي »، يکي از دانشمندان اهل سنت، از قول «عبيدالله بن خاقان »، يکي از درباريان عباسي (که از احترام او نسبت به امام ياد کرديم) مي نويسد: «…هنگام درگذشت ابومحمد حسن بن علي عسکري عليه السلام معتمد، خليفه عباسي حال مخصوصي پيدا کرد که ما از آن شگفت زده شديم و فکر نمي کرديم چنين حالي در او (که خليفه وقت بود و قدرت را در دست داشت) ديده شود. وقتي «ابومحمد» (امام عسکري) رنجور شد، پنج نفر از اطرافيان خاص خليفه که همه از فقيهان درباري بودند، به خانه او گسيل شدند. معتمد به آنان دستور داد در خانه ابومحمد بمانند و هر چه روي مي دهد به او گزارش کنند، نيز عده اي را به عنوان پرستار فرستاد تا ملازم او باشند، و همچنين به «قاضي بن بختيار» فرمان داد ده نفر از معتمدين را انتخاب کند و به خانه ابومحمد بفرستد و آنان هر صبح و شام نزد او بروند و حال او را زير نظر بگيرند. دو يا سه روز بعد به خليفه خبر دادند حال ابومحمد سخت تر شده و بعيد است بهتر شود. خليفه دستور داد شب و روز ملازم خانه او باشند و آنان پيوسته ملازم خانه آن بزرگوار بودند تا پس از چند روزي رحلت فرمود. وقتي خبر درگذشت آن حضرت پخش شد، سامرا به حرکت درآمد و سراپا فرياد و ناله گرديد و بازارها تعطيل و مغازه ها بسته شد. بني هاشم، ديوانيان، امراي لشکر، قاضيان شهر، شعرا، شهود و گواهان و ساير مردم براي شرکت در مراسم تشييع حرکت کردند، سامرا در آن روز يادآور صحنه قيامت بود! وقتي جنازه آماده دفن شد، خليفه برادر خود، «عيسي بن متوکل »، را فرستاد تا بر جنازه آن حضرت نماز بگزارد. هنگامي که جنازه را براي نماز روي زمين گذاشتند، عيسي نزديک رفت و صورت آن حضرت را باز کرد. و به علويان و عباسيان و قاضيان و نويسندگان و شهود نشان داد و گفت: اين «ابومحمد عسکري » است که به مرگ طبيعي درگذشته است و فلان و فلان از خدمتگزاران خليفه نيز شاهد بوده اند!! بعد روي جنازه را پوشاند و بر او نماز خواند، و فرمان داد براي دفن ببرند…». [۴]

البته اين نماز جنبه تشريفاتي داشت و طرحي بود که رژيم حاکم براي لوث کردن ماجراي شهادت امام ريخته بود و چنان که در ميان دانشمندان شيعه مشهور است، امام مهدی عجل الله تعالی فرجه به طور خصوصي بر جنازه پدر بزرگوارش، امام عسکري عليه السلام نماز گزارد. [۵]

پانویس

 اعلام الوري، الطبعة الثالثة، دارالکتب الاسلامية، ص 367

 حاج شيخ عباس قمي، الانوار البهية، مشهد، کتابفروشي جعفري، ص 162.

 دلائل الامامة، نجف، منشورات المکتبة الحيدرية، 1383 ه.ق، ص 223.

 الفصول المهمة، چاپ قديم، ص 307-308. اين قضيه را مرحوم شيخ مفيد در ارشاد و فتال نيشابوري در روضة الواعظين و طبرسي در اعلام الوري و علي بن عيسي الاربلي از قول احمد پسر عبيدالله بن خاقان نقل کرده اند. اين گزارش نشان مي دهد که امام در جامعه چه موقعيتي داشته و حکومت عباسي چرا نگران بوده است و نيز روشن مي کند که خليفه از برملا شدن مسموميت و قتل امام تا چه حد وحشت داشته است ولذا با زمينه سازي قبلي کوشيده است شهادت امام را مرگ طبيعي قلمداد کند!

 صدوق، کمال الدين، قم، مؤسسة النشر الاسلامي، (التابعة) لجماعة المدرسين، بقم المشرفة، 1405 ه.ق، باب 43، ص 475 – مجلسي، بحارالانوار، الطبعة الثانية، تهران، المکتبة الاسلامية، 1395 ه.ق، ج 50، ص 332.

پی نوشتها:

1) اعلام الوری، الطبعة الثالثة، دار الکتب الاسلامیة، ص 367.

2) حاج شیخ عباس قمی، الانوار البهیة، مشهد، کتابفروشی جعفری، ص 162.

3) دلائل الامامة، نجف، منشورات المکتبة الحیدریة، 1383 ه. ق، ص 223.

4) الفصول المهمة، چاپ قدیم، ص 307-308. این قضیه را مرحوم شیخ مفید در ارشاد و فتال نیشابوری در روضة الواعظین و طبرسی در اعلام الوری و علی بن عیسی الاربلی از قول احمد پسر عبید الله بن خاقان نقل کرده اند. این گزارش نشان می دهد که امام در جامعه چه موقعیتی داشته و حکومت عباسی چرا نگران بوده است و نیز روشن می کند که خلیفه از برملا شدن مسمومیت و قتل امام تا چه حد وحشت داشته است و لذا با زمینه سازی قبلی کوشیده است شهادت امام را مرگ طبیعی قلمداد کند!

5) صدوق، کمال الدین، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، (التابعة) لجماعة المدرسین، بقم المشرفة، 1405 ه. ق، باب 43، ص 475-مجلسی، بحار الانوار، الطبعة الثانیة، تهران، المکتبة الاسلامیة، 1395 ه. ق، ج 50، ص 332-333.

منابع

مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان.

 

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

بازدیدها: 124