ظاهر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چگونه است؟

خانه / انتظار و مهدویت / احادیث مهدوی / ظاهر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چگونه است؟

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: مهدی مردی است از فرزندان من، چهره او مانند ماهِ درخشان است، رنگ او رنگ عربی است و اندام او اسرائیلی.

دیدار با پسر فاطمه(سلام الله علیها) و حضور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را درک کردن، شاید بزرگترین آرزوی بسیاری از ما شیعیان باشد، اما اگر روزی رسید که ما لیاقت لحظه‌ای ملاقات با امام قائم(علیه السلام) را پیدا کردیم، ظاهر و اوصاف جسمانی موعودمان چگونه خواهد بود؟
در ادامه این گزارش تعدادی از احادیث و روایات پیرامون شکل ظاهری امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از منابع مختلف شیعه و سنی ذکر می‌شود:
مسند ابویعلی از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می‌کند: «از میان اهل بیتم کسی در این امت قیام خواهد کرد که پیشانی‌اش بلند است و بینی اش برجستگی دارد. او عدالت را در زمین می‌گسترد، چنان که از جفا و بیداد آکنده شده است.»
الفردوس از حذیفه از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) روایت می‌کند: «مهدی مردی است از فرزندان من، چهره او مانند ماهِ درخشان است، رنگ او رنگ عربی است و اندام او اسرائیلی. او زمین را پر از داد خواهد ساخت، همانطور که از ستم پر شده است. اهل آسمان و زمین و (حتی) پرنده در آسمان از خلافت او رضایت‌مند خواهند بود…»
کمال‌الدین از ابوالصلت هروی نقل می‌کند: «از امام رضا(علیه السلام) درباره نشانه‌های قائم به هنگام قیام پرسیدم و ایشان فرمودند: علامت او این است که مسن است ولی جوان جلوه می‌کند، کسی که او را می‌نگرد چهل ساله و حوالی آن تخمین می‌زند. از علامات ظهور او آن است که با گذر روزها و شب ها پیر نمی‌شود، تا آنکه اجل فرا رسد.»
غیبت نعمانی از علی بن ابی حمزه از امام صادق(علیه السلام) چنین نقل می‌کند: «چون قائم قیام کند، مردمان او را نخواهند پذیرفت، چون جوان و شاداب می آید. تنها کسانی که خدا در عالم ذرّ از آنها میثاق گرفته است بر اعتقاد به او خواهند بود.»
کمال‌الدین روایت می‌کند که حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) بر منبر فرمودند: «در آخرالزمان مردی از فرزندان من قیام می‌کند. او سفید مایل به سرخی است… ران‌هایی ستبر دارد، استخوان های شانه اش بزرگ است، در پشت خود دو خال دارد که یکی به رنگ پوست اوست و دیگری مانند خال پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم). او دو نام دارد: یکی پنهان و دیگری آشکار. آنکه پنهان است احمد و آنکه آشکار است محمد. چون پرچمش را به اهتزاز درآرد، میان مشرق و مغرب را روشن می‌کند. او دستش را بر روی سر بندگان می‌گذارد و به دنبال آن هیچ مؤمنی نخواهد بود مگر آنکه دلش از پاره آهن سخت‌تر می‌شود و خدا به او نیروی چهل مرد می‌دهد. هیچ مرده ای نخواهد بود مگر آنکه سرورِ این امر به قبرش وارد می‌شود. آنان در قبرها با هم دیدار می‌کنند و به قیام قائم (علیه السلام) بشارت می‌دهند.»
منبع: (بحارالانوار)

بازدیدها: 788

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *