^{حجت الاسلام والمسلمین انصاریان:هلاکت ابدی از آنِ منکران قیامت/ مبتنی بر آیات و روایات و نیز به حکم ضروری عقلی، منتهی شدن دنیا به عدم و نیستی ناممکن بوده. چرا که در دنیا ظرفیت پاداش نیکوکاران و عقاب بدکاران مهیا نیست.}

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان گفت:

بخشی از آیات قرآن کریم، فکرها را به سفر آخرت توجه داده و دیدگاه افتادن در کام عدم و نابودی محض در پایان عمر را رد می‌کند، چرا که این نظر بی‌دینان تاریخ بوده که این تفکر را ساخته و در بین توده‌های مردم رواج دادند که مرگ پایان انسان است. در حالی که این دیدگاه و تفکر معقول نیست. در واقع قیامت خبری هست قطعی که آمدنش حتمی است.

 

^{به گزارش خبرنگار هیأت رزمندگان اسلام؛ حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین انصاریان، استاد حوزه به مبحث ”اثبات قیامت” از دیدگاه قرآن وروایات و نیز ضروریات عقلی  پرداخته و در این راستا ضمن اشاره به ظرفیت‌های محدود دنیا برای پاداش و عقاب بیان داشت:}

از زمان حضرت آدم (ع) تا زمان برپا شدن محشر، عده‌ای به شدت وابسته به پروردگار و اعمال نیک بوده. و از جمیع گناهان پرهیز دارند. و در مقابل اینان، کسانی هستند که به آفریدگار ایمان نداشته، اهل عبادت، خدمت به خلق و کناره‌گیری از محرمات نبوده. و بر هر ظلم و غارتی متوسل شده‌اند. آیا منطقی و عقلی است که پایان کار این دوگروه برشمرده شده عدم و نیستی باشد.

وی در ادامه ضمن اشاره به این امر که در دنیا ظرفیت کافی و وافی برای دادن پاداش به نیکوکاران و عقاب بدکاران میسر نیست گفت:

ضرورت عقلی اقتضا می‌کند، جهان دیگری برپا شود که گنجایش پاداش مومنان و عذاب گناهکاران را داشته باشد. که خبر این دنیا را، پروردگار عالم از زمان حضرت آدم (ع) با زبان‌های گوناگون بیان کرده است. که جهانی با عنوان قیامت برپاخواهد شد. که در آن عرصه نیکوکاران و بدکاران به صورت کامل نتیجه اعمال خود را خواهند دید.

^{استاد حوزه علمیه در بخشی از سخنان خود به تشریح آیاتی از سوره مبارکه طاها و داستان برگشت حضرت موسی (ع) از مدین به مصر و رسیدن به منطقه مقدس طور پرداخته و عنوان کرد:}

برخی از اماکن از منظر الهی مقدس هستند. نه لزوما از جانب مردم، برای مثال می‌توان به مسجد‌الاقصی، بیت‌الله‌الحرام، مسجدالنبی و کلیه مساجد روی زمین اشاره کرد. که از نظر الهی قداست داشته و احکام فقهی خاصی بر آنها مترتب است. بر این اساس در اوایل سوره مبارکه طور نیز به یکی از این اماکن مقدسه که مورد عنایت پروردگار عالم است اشاره می‌شود. آنجا که می‌فرماید، وقتی حضرت موسی (ع) وارد منطقه طور (مکان مقدس)  شد، به خیال خود آتشی دید. و به سمت آن رفت تا برای خود و خانواده‌اش هیزمی فراهم کند.

اما وقتی نزدیک این مکان یا وادی مقدس شد. دید آنچه از دور دیده آتش نبوده. بلکه نور خاصی است که تا بحال کسی مانند آن را رؤیت نکرده است. آنگاه از آن نور تجلی ندایی شنید مبنی بر ” إِنَّی أَنَا ٱللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا”. کسی که با تو حرف می‌زند. الله است. معبودی در عالم هستی جز من نیست (معبود حق فقط من هستم. و بقیه معبودان بت‌های بی‌جان و یا جانداری هستند. که هیچ کاری از آنها بر نمی‌آید) این کلام کلیدار هستی است.

وی در ادامه ضمن اشاره به فرمایشات خداوند متعال با حضرت موسی (ع) درخصوص تکلیف این پیامبر الهی نسبت به حضرت حق تصریح کرد:

در ادامه آیه خطاب به حضرت موسی (ع) آمده است ”أَنَا فَٱعبُدنِي”، فقط من را عبادت کن و از من اطاعت نما.  این آیه به تعبیری بیان می‌دارد که عبادت و اطاعت الهی یک گنج بسیار سودمند برای دنیا و عقبای بشر است که غیر عبادت و اطاعت او، آدمی به چنین گنجی دست نخواهد یافت. در واقع هیچ کار دیگری در دنیا جای عبادت را نخواهد گرفت. آدمی با عبادت آن کلیدار هستی. از مشکلات عالم فارق شده. و تمامی امور عالم را امتحان پروردگار تعبیر می‌کند. لذا گلایه‌ای هم از روزگار خود نخواهد داشت.

همانند حضرت یعقوب (ع) که در سوره یوسف اشاره شده. وی در تمام طول 40 سال فراق فرزندش نه تنها از پروردگار خود گلایه نکرد، بلکه به اذعان آیات الهی در اوج دلسوختگی بیان داشت :

”فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ”، صبر من در این حادثه زیباست و یار من هم خداست. در ادامه حضرت یعقوب (ع) تأکید می‌کند که شکایت این حادثه را به احدی از خلق نخواهد کرد. ”إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ”. (من با خدا غم و درد دل خود گویم و از (لطف بی‌حساب) خدا چیزی دانم که شما نمی‌دانید). این جمله یعنی یعقوب (ع) با غم خود خوش است. چرا که می‌داند، این حادثه هر لحظه‌اش، آبادکننده قیامت اوست. و تنها وظیفه او برخورد درست با حادثه است. که همانا شکایت نکردن و مشغول شدن به طاعت و عبادت حق است.

 

استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنان خود به مقام کلیم‌الله شدن حضرت موسی و مبعوث شدنش به نبوت اشاره و بیان کرد:

در بخش دیگری از آیات سوره طور خداوند به حضرت موسی میفرماید، ”وَأَقِمِ ٱلصَّلَوةَ لِذِكرِي” با نماز خواندن مرا عبادت کن. این یعنی اهمیت نماز خواندن بسیار بالاست که خداوند متعال پس از توصیه به عبادت خود بار دیگر به صورت اختصاصی تأکید می‌کند. که ای موسی نماز را بخاطر یاد من بودن بپا دار. چرا که اگر نمازی از یاد خدا تهی شد. آنگاه به لحاظ معنای باطنی ناقص خواهد شد. به تعبیری دیگر نماز باید وحدانیت خداوند متعال را آشکار کند. در واقع توصیه به نماز جهت پاک شدن جان و روح و طهارت زندگی است. از اینرو به لحاظ فقهی هم نمازی مقبول است. که مکان و لباس نمازگذار و حتی آب وضو و خاک تیمم وی طاهر بوده و غصبی نباشد.

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان در ادامه ضمن اشاره به آیه ”وإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأتِيَة لَّا رَيبَ فِيهَا”  عنوان کرد:

خداوند متعال خطاب به حضرت موسی (ع) بیان می‌دارد که ای موسی یقین بدان که قیامت آمدنی است. و هیچ شکی در آن نیست. و بعد راجع به ایمان به قیامت به حضرت نصیحت کرده و به وی گوشزد می‌کند. که مبادا منکران قیامت تو را از یاد این روز عظیم بازدارند. که اگر چنین شود تو جزو هلاک‌شدگان قطعی خواهی شد. در حقیقت این هشداری است به حضرت موسی و به همه آنان که این آیات به گوششان می‌رسد. که انکار قیامت و بهشت و جهنم به بهانه ندیدن یا عدم درک عقل بشری مقبول نبوده. و عقاب و عذاب الهی را در پی خواهد داشت.

استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنانشان به آیاتی از سوره مبارکه مدثر استناد کرده و گفت:

در این سوره بهشتیان به دوزخیان می‌گویند، مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ، چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد. آنها در جواب می‌گویند ما از تکذیب‌کنندگان بودیم و ساحت فکری مان این بود. که قیامت و بهشت و جهنم واقعیت نداشته و تنها خیال واهی است. از آنها سوال می‌شود، آیا کسی به شما هشدار و انذار نداد؟ آنها می‌گویند، هشدار داد. اما ما در کلام انذاردهندگان اندیشه نکردیم. و دیدگاهمان این بود. که تمامی این سخنان راهی است. برای فریب خلق. بر این اساس و با استناد به دلایل حکیمانه مبتنی بر آیات و روایات و ضروریات عقلی یادشده. وجود قیامت قطعی بوده و آمدنش حتمی است.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان در پایان عرایض خود ضمن جمع‌بندی مباحث مطرح شده درباره قیامت، خاطرنشان کرد:

برخی از سوره‌های قرآن، آیاتی در اشاره به قیامت دارند و برخی دیگر کل سوره به این ماجرا استناد دارد، همانند سوره زلزال که بیان می‌دارد. آنگاه که زمین بلرزد آن هم لرزیدنی سخت که به واسطه آن، زمین هر آنچه در دل خود دارد بیرون می‌ریزد. اعم از میلیاردها زن و مرد مرده، آنگاه این زمین است که به کلام آمده و تمام اخباری که به بشر مرتبط می‌شود را آشکار می‌کند. البته به فرموده حضرت رسول (ص)، حضرت امیر (ع) و امام صادق (ع) و امام باقر(ع) ، اخباری که به آبروی مؤمن مربوط باشد. پنهان می‌ماند. یعنی زمین از جانب خدا اذن ندارد که بگوید.

در ادامه هم تأکید می‌شود، جملگی گناهان کوچک اهل ایمان، پاک شده. به نحوی که از یاد خود فرد هم خواهد رفت. چرا که اگر یادش بماند در بهشت هم غصه خواهد خورد و بهشت جای اندوه نیست. در آنجا نه حزنی هست، نه ترسی و نه ماتمی. پس قیامت آمدنی است. و در آن فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ  هر كه هموزن ذره‏ اى نيكى كرده [نتيجه] آن را خواهد ديد. وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ و هر كه هموزن ذره‏ اى بدى كرده. نیز [نتيجه] آن را می‌بیند و شک کنندگان به این امر هلاکت ابدی را پیش‌رو خواهند داشت.

 

 

بازدیدها: 0