خداوند در آیه 51 از سوره انفال می فرماید: «ذلک بما قدمت ایدیکم ، و ان الله لیس بظلام للعبید ». این آیه دو فراز دارد : یکی « ذلک بما قدمت ایدیکم »و دیگر : « و ان الله لیس بظلام للعبید ». این دو فراز مکمل یکدیگرند . وقتی که صحبت عذابهای دردناک میشود ، فورا به ذهن انسان میآید که چرا خدا چنین عذاب میکند ؟ آیا این العیاذ بالله ظلم نیست از طرف خداوند ؟ قرآن همیشه اینطور جواب میدهد : « ذلک بما قدمت ایدیکم »اینها همه به موجب آن چیزهایی است که دستهای خودتان آنها را پیش فرستاده است ، یعنی تمام این عذابها و متقابلا نعیمها ، عذابها و نعیمهایی است که به دست خودتان آنها را پیش فرستادهاید . خدا هرگز به بندگان خودش ظلم نمیکند . آیات قرآن کریم که این مطلب را میرساند زیاد است .
در قرآن ، همیشه عموم مشیت الهی به چشم میخورد یعنی قرآن در مسئله مشیت الهی چنین نیست که مثلا ثنوی باشد و بگوید بعضی امور تحت مشیت الهی است ولی بعضی دیگر تحت مشیت الهی نیست ، بلکه میگوید همه چیز تحت مشیت الهی است ولی انتساب هر چیزی به اراده خداوند از مجرای سبب و علت خودش است . کارهای بشر هم انتسابش به خداوند از طریق خود بشر و اختیار و اراده اوست.
منبع : شمیم
بازدیدها: 165