فضائل و کرامات امام حسن مجتبی علیه السلام | درخت خرما

امام مجتبى (ع) در یکى از سفرها، با مردى از فرزندان «زبیر» هم‌سفر شد. در میان راه به منزلگاهى رسیدند و براى برداشتن آب و استراحت توقف کردند. همراهان ایشان زیر نخل خشکیده‌اى، فرشى براى امام پهن کردند و امام روى آن نشست. آن مرد نیز پارچه‌اى کنار امام پهن کرد و بر آن نشست. وقتى چشم مرد به آن نخل خشکیده افتاد، گفت: «کاش این نخل خشک خرما مى‌داد و کمى خرما مى‌خوردیم» . امام مجتبى (ع) خطاب به او فرمود: «خرما مى‌خواهى؟» در پاسخ گفت: «آرى» .امام دست به سوى آسمان دراز کرد و دعا فرمود. در این هنگام، درخت خرما در عین ناباورى حاضران سبز شد، برگ درآورد و خرماى اعلایى داد. ( مناقب آل ابى‌طالب، ج ۴، ص ٩٠)