فضایل و کرامات امام کاظم علیه السلام| عبادت امام کاظم علیه السلام

حضرت نمازهاى نوافل شب را مى‏خواند و آنها را به نماز صبح وصل مى‏کرد سپس تا طلوع آفتاب تعقیبات، به جاى مى‏آورد. از ترس از خداوند مى‏گریست تا آنجا که محاسنش از اشک خیس مى‏شد. دارای صدای خوش در قرائت قرآن بود. وقتى که آن حضرت قرآن مى‏خواند، حالت حزن و اندوه به خود مى‏گرفت و مى‏گریست و شنوندگان نیز از قرائت او به گریه مى‏افتادند.

وى در مقام، از سایر مردمان بزرگوارتر و در دین، بالاتر و در زبان، فصیح‏تر و در دلاورى پردل‏تر بود. خداوند او را به شرف ولایت اختصاص داده بود و او میراث نبوت را برخوردار شده و بر اریکه خلافت تکیه زده بود.

زین الجمتهدین:

موسى بن جعفر علیه السلام فقیه‏ترین مردم روزگار خویش بود و کتاب خدا را از همه بهتر حافظ و نگهبان بود و از همه قرآن را خوشتر مى‏خواند و هر گاه قرآن تلاوت مى‏فرمود خود اندوهگین مى‏شد و مى‏گریست و کسانى که قرآن خواندنش را مى‏شنیدند مى‏گریستند و مردم مدینه او را زین المجتهدین نام نهاده بودند.

عبادت امام کاظم علیه السلام در زندان

آن حضرت همواره به عبادت مشغول بود. شب را تماما با خواندن نماز و قرائت قرآن و دعا زنده مى‏داشت و در بیشتر روزها، روزه مى‏گرفت و هیچ‏گاه رخ از محراب بر نمى‏تافت.

بعضى از مامورین زندان اشاره کرده اند که: بسیار شنیدم که آن حضرت در دعایش مى گفت:

«اللهم انک تعلم انى کنت أسألک ان تفرغنى لعبادتک اللهم و قد فعلت فلک الحمد».

خدایا من از تو مى خواستم فراغت و فرصتى براى عبادت تو بیابم، خواسته ام را برآوردى، تو را بر این کار حمد و سپاس مى گویم.

و در سجده خود مى گفت:

قبح الدنب من عبدک فلیحسن العفو و التجاوز من عندک .

زشت است گناه از بنده تو، پس عفو و گذشت نیک از جانب تو مى باشد.

منبع: سیره معصومان، سید محسن امین عاملى / مترجم على حجتى کرمانى‏، سروش‏:تهران‏،۱۳۷۶،ص۱۱۷٫