انت منی و انا منک

عَنِ الصَّادق : قَالَت فَاطِمَة (س): لَمَّا نَزَلَتْ عَلَى النَّبِيِّ :

«لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا»۱

قَالَتْ فَاطِمَةُ (س) فتهَيَّبْتُ [هبت] النَّبِيَّ (صلى الله عليه وسلم)

أَنْ أَقُولَ لَهُ: يَا أَبَتِ فَجَعَلْتُ

أَقُولُ لَهُ: يَا رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وآله وسلم فَأَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ لِي: يَا بُنَيَّةُ لَمْ تَنْزِلْ فِيكِ وَلاَ فِي أَهْلِكِ مِنْ قَبْلُ وَ لَا فِي أَهْلِكِ وَلَا فِي نَسْلِك] أَنْتِ مِنّي وَأَنَا مِنْكِ وَإِنَّمَا نَزَلَتْ فِي أَهْلِ الْجَفَاءِ وَ الْغِلْظَةِ مِنْ قريش ) وَ الْبَذَحْ وَالْكِبْرِ

قُولِي : يَا أَبَتِ فَإِنَّهُ أَحَيِي لِلْقَلْبِ وَأَرْضَى لِلرَّبِّ. ثُمَّ قَبَّلَ النَّبِيُّ جَبْهَتِي وَمَسَحَنِي بِرِيقِهِ فَمَا احْتَجْتُ إِلَى طِيبٍ بَعْدَهُ.۲

امام صادق(ع) از حضرت زهرا(س) روایت میفرمایند که ایشان فرمودند:

چون آیه (لاَ تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا) [«آن چنان که یکدیگر را صدا میزنید پیامبر (ص) را صدا مزنید] بر پیامبر نازل شد، به دلیل مراعات عظمت پیامبر لا الله من نیز او را «پدر» صدا نکردم و او را رسول الله می خواندم.

پیامبر خدا(ص) [چون تغییر رویه را در من مشاهده نمود] به من رو کرد و فرمود: ای دخترم این آیه در مورد تو و اهل تو نازل نشده است.
تو از منی و من از تو هستم؛ بلکه این آیه در مورد جفاکاران و متکبران فرود آمده است. تو مرا (پدر) صدا بزن چراکه این کلام قلب مرا بیشتر زنده میکند و پروردگار را راضی تر مینماید.

آنگاه پیامبر خدا (ص) پیشانیم را بوسید و آب دهانش را به رویم کشید که از آن پس به [استعمال] بوی خوش نیازمند نگردیدم.

منبع:

۱ – النور : ۶۳

۲- در النظيم ،عاملی، ص ۴۶۲؛ کشف الیقین علامه حلی ص ۳۵۴؛ تفسیر برهان علامه بحرانیی طالب، ابن شهر آشوب، ج ۳، ص ۱۰۲؛ تفسیر صافی فیض کاشانی، ج ۳، ص ۴۵۱؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۳، ص ۳۳.

منبع اهل تسنن: مناقب على بن أبي طالب، ابن المغازلی، ص ۲۸۵.

بازدیدها: 0