مبانی قرآنی بیانیۀ گام دوم انقلاب | اقتدار

خانه / مطالب و رویدادها / مبانی قرآنی بیانیۀ گام دوم انقلاب | اقتدار

مبانی قرانی بیانیۀ گام دوم انقلاب – قسمت ششم – اقتدار

پايداری و استقامت

مدعیان زیادند ولی همه صالح و صادق و وفادار نیستند. چه افرادی با خدا عهد می بندند که اگر وضع مالی و اقتصادی ما خوب شود، به دیگران کمک می کنیم، ولی پس از رسیدن به مقصد، عهد خود را فراموش می کنند؛ «وَ مِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ». و برخى از آنان با خدا پیمان بسته بودند كه اگر خداوند از فضل خویش به ما عطا كند، حتماً صدقه (زکات) خواهیم داد و از نیكوكاران خواهیم بود. «فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَ تَوَلَّواْ وَّ هُم مُّعْرِضُونَ». پس چون خداوند از فضل خویش به آنان بخشید، بدان بخل ورزیدند و (به پیمان) پشت كرده و روى گردان شدند.

ولی در برابر این گروه افرادی هستند که تا پای جان از فکر و منطق و شعار خود دفاع می کنند. یکی از برکات جمهوری اسلامی آن است که به شدّت پایبند به اصول خود و مرزبندی خود در مقابل رقیبان و بی مبالاتی نکردن با خطوط اصلی خود و در عین حال منطقی بودن و متحجر نبودن و توجه به پدیده ها و موقعیت های نو به نو است.

اسلام عنصر فقاهت را یک اصل می داند و به همه سفارش کرده است که در حوادث واقعه که بیش تر آن، مسایل جدید و نو است، به فقهای عالم به زمانه مراجعه کنید تا مسأله و تکلیف جامعه بر اساس اصولی که در اختیار فقیه است روشن شود.

دستاوردهای جمهوری اسلامی

1- کشوری مستقل و آزاد (که درباره استقلال و آزادی مطالبی را آوردیم)

2- کشوری مقتدر که قرآن می فرماید: «وَ أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ آخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ يَعْلَمُهُمْ وَ مَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ». و براى (آمادگى مقابله با) دشمنان، هرچه مى توانید از نیرو و از اسبان سوارى فراهم كنید تا دشمن خدا و دشمن خودتان و نیز (دشمنانى) غیر از اینان را كه شما آنان را نمى شناسید، ولى خداوند آنها را مى شناسد، به وسیله آن بترسانید، و در راه خدا (و تقویت بنیه ى دفاعى اسلام) هرچه انفاق كنید، پاداش كامل آن به شما مى رسد و به شما ستم نخواهد شد.

جالب آن است که بعد از این فرمان آماده باش همه جانبه، در آیه بعد می فرماید: «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ». و اگر (دشمنان) به صلح تمایل داشتند، (تو نیز) تمایل نشان بده و بر خداوند توكّل كن، همانا او شنوا و داناست.

حضرت على علیه السّلام به مالك اشتر مى نویسد «لا تدفعنّ صُلحاً دعاك اليه عَدوّك و للّه فيه رضا فانّ فى الصلح دعة لجنودك و راحةً من همومك و أمناً لبلادك و لكن الحذَر كل الحذَر من عدوّك بعد صُلحِه، فان العدوّ ربّما قارب ليتغفّل» (نهج البلاغه – نامه 53 ) صلح پیشنهادى دشمن را رد مكن، ولى پس از صلح، هوشیار باش و از نیرنگ دشمن برحذر باش، چون گاهى نزدیكى دشمن، براى غافلگیر كردن است!

آری مسلمانان باید در اوج قدرت باشند تا تقاضاى صلح، از سوى دشمن باشد. «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ»
اسلام، جنگ طلب نیست. «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا»
فرمان جنگ و پذیرش صلح، با پیامبر خدا و از اختیارات رهبرى جامعه اسلامى است. فرموده «فَاجْنَحْ» نفرموده فاجنحوا .
در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است، هم زخم زبان برخى دوستان، ولى باید بر خدا توكّل كرد. «وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ»

این آیه را باید در كنار آیه ى 58 انفال در نظر گرفت كه اگر رهبر مسلمانان با شواهد و قرائنى، یقین به خدعه ى دشمن در سایه ى صلح داشت، حساب دیگرى دارد، ولى در صورت احتمال حُسن نیت، باید با هوشیارى آن را بپذیرد.

آری اگر ما به وظیفه ى خود عمل كنیم، نباید از مشكلات بترسیم، چون خداوند، گشاینده ى مشكلات است. «هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ» و حمایت هاى مردمى، به اراده ى خداوند در جهت یارى شماست. «هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ»

البته اقتدار مسلمانان تنها به خاطر تجهیزات و نفرات و مهمات نیست، بلکه اقتدار برخاسته از ایمان به خدا، و اطمینان به نصرت های او «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» و همراهی نیروهای خودی است. «حَسْبُكَ اللّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» براى تو (حمایت) خداوند و پیروان با ایمانت كافى است (و نیازى به حمایت گرفتن از دیگران ندارى).

مؤمنان انقلابی امیدوار به وعده های الهی هستند که می فرماید: 20 نفر مقاوم بر 200 نفر از دشمنان پیروز هستند. «عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ» و حتی در برخی مواقع که ضعفی احساس شود، باز هم به خود اطمینان دارند. «فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَ إِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ». اگر صد نفر از شما پایدار باشد، بر دویست نفر (از كفّار) پیروز مى شود، و اگر از شما هزار نفر باشند، بر دو هزار نفر (از آنان) پیروز مى شوند.

این اشاره به اقتدار نظامی! و اما اقتدار علمی و عملی! همانگونه که تاریخ نشان می دهد، مسلمین بنیانگذار بسیاری از علوم بوده و امروز نیز در کشور ما هر روز گام هایی به جلو برداشته می شود و افتخارات درخشان و پیشرفت های شگفت آور و رکوددار در شتاب پیشرفت های علمی در جهان و در منطقه و مانع سلطه دوباره قلدران جهانی و برنده ی رتبه های نخست در رشته های حسّاس و نو پدید، سرآمد در گسترش خدمات اجتماعی، در انگیزه های جهادی، در جمعیّت جوان کارآمد است. همراه با معنویت و اخلاق و برداشتن گام هایی در راه عدالت!

گرچه هنوز به عدالت کامل و جامع نرسیده ایم، ولی گام های بلندی به سمت عدالت برداشته ایم. بردن دانشگاه ها در شهرها، و آوردن جوانان مستعد از شهرها به مراکز علمی، بردن علم آموزی در روستاها، رشد شرکت دختران در کلاس ها، جابجایی خدمات از مرکز به همه جای کشور و رسیدن به بعضی از مسایل حساس نظیر: هسته ای، سلول های بنیادی، نانو، هوافضا و امثال آن!

مدیریت جهادی

مدیریت جهادی آن است که با توجه به قدرت خودی، و شعار «ما می توانیم» و بی اعتنایی به انواع وابستگی ها، همراه با اقتدار و جوشش انقلابی و نظم سیاسی و دوری از رکود و خموشی، با فداکاری و نشاط و دوری از زورگویی و تحمیل عقیده، همراه با حق تصمیم گیری و مشورت با افراد باشد.