ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻛﺎﺑﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: «ﻛﻴﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﺷﺒﻬﺎ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻟﺐ ﺍﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ، ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ».
ﺍﺫﺍ ﺍﻟﺴﺮ ﻭ ﺍﻟﺎﻋﻠﺎﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺆﻣﻦ ﺍﺳﺘﻮﻯ ﻓﻘﺪ ﻋﺰ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﺍﺭﻳﻦ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺟﺐ ﺍﻟﺜﻨﺎﺀ
ﻳﻌﻨﻰ: ﻫﺮﮔﺎﻩ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﺆﻣﻦ، ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ، ﻋﺰﻳﺰ ﻭﻣﺴﺘﻮﺟﺐ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺍﺳﺖ.
ﻭ ﺍﻥ ﺧﺎﻟﻒ ﺍﻟﺎﻋﻠﺎﻥ ﺳﺮﺍ ﻓﻤﺎﻟﻪ ﻋﻠﻰ ﺳﻌﻴﻪ ﻓﻀﻞ ﺳﻮﻯ ﺍﻟﻜﺪ ﻭ ﺍﻟﻌﻨﺎ، یعنی: ﻭ ﺍﮔﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺍﻭ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎﻃﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻴﺮ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﺍﻭ ﺑﻰ ﺧﺒﺮﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻴﭻ ﺍﺟﺮ ﻭ ﻣﺰﺩﻯ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤﻞ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺗﺼﺪﻳﻊ ﻭ ﺭﻧﺠﻰ ﻛﻪ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻛﻤﺎ ﺧﺎﻟﺺ ﺍﻟﺪﻳﻨﺎﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻮﻕ ﻧﺎﻓﻖ ﻭ ﻣﻐﺸﻮﺷﻪ ﺍﻟﻤﺮﺩﻭﺩ ﻟﺎ ﻳﻘﺘﻀﻰ ﺍﻟﻤﻨﻰ، یعنی: ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻃﻠﺎﻯ ﺑﻰ ﻏﺶ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﺭﺍﻳﺞ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﺁﻥ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺭﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ.
ﻭ ﺷﻜﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﺮ ﻋﻤﻠﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺁﻥ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺭﺩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
«ﻗﻠﺐ ﺭﻭﻯ ﺍﻧﺪﻭد» ﻧﺴﺘﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺣﺸﺮ
ﺧﺎﻟﺼﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻭﻥ ﺁﻳﺪ ﺳﻠﻴﻢ
بازدیدها: 177