معرفی کتاب «یک شب و روز عاشورا»
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام، کتاب «یک شب و روز عاشورا» از سری آثار عاشورایی انتشارات مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، تألیف آیتالله حاج میرزا خلیل کمرهای(ره) می باشد که به تبیین وقایع بینظیر عاشورا میپردازد و از سوی نشر دارالعرفان تحت اشراف علمی حضرت استاد حسین انصاریان پیش از این منتشر شده است.
واحد پژوهش و تحقیقات مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان با نظارت هیئت علمی و محسن فیضپور به عنوان سرگروه پژوهشی ویرایش و تحقیق این اثر را برعهده داشته است.
چاپ دوم این کتاب که به تازگی به زیور طبع آراسته گردیده، دارای 390 صفحه و در شمارگان هزار نسخه منتشر شده است.
کتاب یک شب و روز عاشورا دارای دو بخش اصلی «یک شب و روز عاشورا» و«نبرد و خون» است. دو لشکر و فکر شب؛ نص سخن؛ شب جنگجویان و بیداری رقیب؛ سپردن امانات؛ سپیده تاریک و روشن و نماز؛ قیام به دفاع؛ در کسوت محمد صلی الله علیه و آله ؛ نامه تحمیل بیعت؛ نص خطابه سومین؛ و نگاه حضرت علیه السلام به پشت سر عمر سعد از موضوعاتی است که در بخش اول این کتاب مطرح شده است.
نگاهی به حربن یزید ریاحی سردار لشکر دشمن؛ خطر و نخستین حمله عمومی؛ فعالیت یکهسواران اصحاب؛ نماز خوف؛ دشمن سواره، او پیاده؛ در پایان این کتاب نیز کتابنامه؛ فهرستهای تألیفات، آیات، روایات، اشعار فارسی و عربی، اعلام و جاها ذکر شده است.
در «پیشگفتار» این کتاب آمده است: حادثه با عظمت کربلا، که نظیر آن در تاریخ حیات اتفاق نیفتاده و همانند آن اتفاق نخواهد افتاد به محوریت امام معصوم، معدن دانش و بصیرت و بینش و کرامت، حضرت ابوعبدالله الحسین علیه السلام که در حقیقت نبرد نور علیه ظلمت و درگیری ایمان با کفر، جهادی پاک و مقدس در برابر خباثت و شرارت و هیجانات هوای نفس و رویارویی فرهنگ الهی با آیین جاهلی فرعونی و مخالفت شدید علوی مسلکان با دست پروردگان مدرسه سفیانی و اموی بود، به حق در اخلاص و نتیجهبخشی و اثرگذاری بدون مثل و مانند است.
استاد حسین انصاریان در ادامه این پیشگفتار آوردهاند: در حقیقت حادثه با عظمت و بینظیر عاشورا در سرزمین کربلا که قبله عاشقان با معرفت است، پشتوانه توحید، بازوی توانمند دین، ضامن بقا، تداوم اسلام، سند قرآن و عامل تحرک انسانهای آزادیخواه و حیات عقل و نور قلب است.
در بخش «صبح و عصر عاشورا ـ صبح نور و عصر جنون» این کتاب آمده است: عاشورا روز تلاش است که عقلای رشید ملت با عده ایستادهاند برابر نیروی مغرور بنی امیه که حمله آورده، بلکه آخرین بدنامی و ننگ را به خود اختصاص دهد.
در ادامه آمده است: صبح عاشورا نقطه مقابل عصر است، صبح آن از نورپاشی منطق شهدا به عقل بشریت و مدددادن به عقل و خرد و به رأی عقل، هنگامهای است دیدنی، و عصر از دیوانگی اراذل و جنون شهوات هنگامهای است دیگر؛ ترشحات افکار و نطقهای آن عقول ارجمند «جباران عقول» هنگامه صبح را پر از نسیم جانفزای صبحگاهان میکرد که میتوانست جان به مرده بدهد.
در قسمت «دو لشکر و فکر شب» این کتاب نیز یادآور شده است: لشکر کوفه هم به انتظار رأی نوینی، شب را به روز میآوردند و شاید میل بیشتر سران لشکر و انتظار بیشتر نفوس کوفه به این است که حسین(ع) تسلیم شود.
نویسنده در بخش «سپیده تاریک و روشن و نماز» خاطرنشان کرده است: با یک جهانبینی روشن برخاست برای وظایف روز، بعد از نماز صبح که در تاریک و روشن خواند و همه به امامت او نماز خواندند دستور داد که نیها را در میان خندق بریزند و آتش بزنند.
در بخشی دیگر از این کتاب آمده است: عباس علیه السلام هم به مأموریت خود به سوی آنها روانه شد ولی اینقدر معلوم است که خودش تنها در موقع پیشرفت به دشمن حمله کرد و برای پیش آمدن و خود را رساندن شمشیر میزد و میشکافت و پیش میآمد تا خود را به جنگجویان خود که هدف آمالش بود رسانید و با اینکه جمعیتی از دشمن در چپ و راست ابوالفضل علیه السلام بودند، باز از میان غوغا خود را به در برد تا سالم پهلوی یاوران رسید و آنها را از شمشیر و سرنیزه نجات داد.
منبع :سایت دارالعرفان
بازدیدها: 0