مهدویت در قرآن – قسمت 6 – آیه 4 سوره شعرا
حجت الاسلام انصاریان
اگر بخواهیم ، معجزه اى از آسمان بر آنان فرود آوریم ، تا در برابر آن ، گردن هایشان خاضع گردد (وبا اکراه واجبار مؤ من شوند، امّا سنّت الهى چنین نیست ).
اگر ہم چاہیں تو ان پر آسمان سے نشانی اُتار دیں۔ پھر ان کی گردنیں اس کے آگے جھک جائیں
تفسیر : اثنی عشری
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ (4)
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ: اگر بخواهيم ما نازل مىفرمائيم بر ايشان، مِنَ السَّماءِ آيَةً: از آسمان نشانهاى از آيات خود كه ملجىء و مجبور نمايد ايشان را به ايمان، يا بليهاى از بلاهاى قاهره و قاسره. فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ:
پس گردد گردنهاى ايشان مر آن آيات را فروتنان و منقاد شدگان.
در منهج ابو حمزه ثمالى روايت نموده كه مراد از اين آيه صدائى باشد كه در نيمه رمضان از آسمان شنيده شود و به جهت آن همه خاشع و منقاد گردند. «1»
تفسير برهان- از حضرت صادق عليه السّلام مروى است كه فرمود حضرت امير المؤمنين عليه السّلام: منتظر باشيد فرج را در سه چيز.
عرض كردند چيست؟
(1). تفسير منهج الصادقين، ج 6، ص 430. چاپ كتابفروشى اسلاميّه.
فرمود: اختلاف ميان اهل شام، و ظاهر شدن بيرق هاى سياه از خراسان، و فزع در ماه رمضان. عرض كردند:
فزع در ماه رمضان چيست؟
فرمود: آيا نشنيديد فرمايش خداى عزّ و جلّ را (إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً …) آن علامت و آيتى است كه خارج مى گرداند زن هاى پرده نشين را از پرده، و بيدار نمايد خوابيده را، و به فزع در آورد بيدار را. «1»
اكمال الدين از حضرت رضا عليه السّلام در حديثى وصف فرمايد قائم را:
قال و هو الّذى ينادى مناد من السّماء يسمعه جميع اهل الارض بالدّعاء اليه يقول الا انّ حجّة اللّه قد ظهرت عند بيت اللّه فاتّبعوه فان الحق معه و فيه و هو قول اللّه عزّ و جلّ ان نشأ ننزل عليهم من السّماء اية- الايه.
فرمود: قائم كسى است كه ندا نمايد منادى از آسمان، بشنواند تمام اهل زمين را به دعوت بسوى او گويد: آگاه باشيد، بدرستى كه حجت خدا بتحقيق ظاهر شده نزد خانه خدا، پس پيروى كنيد او را، زيرا حق با او و در پيروى است و هو قول اللّه «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً …». «2»
نزد بعضى مراد به اعناق رؤساى كفار و پيشوايان ايشانند كه مشبهاند به أعناق و چون اعناق موصوف شده به صفات عقلا، از اين جهت جارى مجراى عقلا واقع شده. «3»
پی نوشت:
(1). تفسير برهان، ج 3، ص 180 و 181، ح 11.
(2). اكمال الدين، ج 2، ص 372، باب ما روى عن الرضا على بن موسى عليهما السّلام فى النص على القائم. روايت 5. چاپ دار الكتب الاسلامية و نيز در تفسير صافى. ج 4، ص 30 به نقل از اكمال. انتشارات سعيد مشهد. […..]
(3). تفسير منهج الصادقين، ج 6، ص 430. چاپ كتابفروشى اسلاميّه
گردآورنده:طیبه فدوی
منبع اصلی:
تفسير اثنا عشري، ج9، ص: 393(نرم افزار جامع التفاسیر)
تفسیر : خلاصه المنهج
إِنْ نَشَأْ اگر ما خواهيم نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ فرو فرستيم بر ايشان مِنَ السَّماءِ آيَةً از آسمان از آيات ملجئه و يا بليه از عذاب تا ايشانرا بالجاء و اكراه بايمان دارد فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ پس گردد گردنهاى ايشان لَها مر آن آيات را خاضِعِينَ فروتنان و انقياد كنندگان ابو حمزه ثمالى روايت كند كه اين آيه آوازى باشد كه در نيمه ماه رمضان از آسمان شنيده شود و بجهة آن همه خاضع و خاشع و منقاد شوند و در تفسير اهل البيت آمده كه آيه منادى باشد در آخر الزمان كه از آسمان ندا كنند كه الا ان الحق مع على و شيعته بدانيد كه حق با عليست و شيعيان او و ابن عباس روايت كرده كه آيه در حق ما آمد و بنى اميه و بعد از آن گفت كه زود باشد كه دولت با بنى اميه باشد پس حق تعالى از ايشان بستاند و بما دهد و بجهت اين گردنهاى ايشان ذليل و خاضع گردد ما را.
منبع اصلی:
خلاصة المنهج، ج4، ص: 6(نرم افزار جامع التفاسیر)
بازدیدها: 1314