نذر آن است براي رضاي پروردگار كاري كه انجام آن مطلوب است انجام دهد يا کاری که ترك آن مطلوب باشد ترك كند ونذري واجب مي شود كه همراه باصيغه باشد (برای خدا بر عهده ی من است….)
تمامی مراجع تقلید در این رابطه این گونه فتوا داده اند كه نذر، نوعى عبادت است و مانند بقيه عبادات بايد براى خدا باشد.
دو شرط «نيت قربه الى الله» و «صيغه نذر» را نيز در آن لازم دانسته اند.
اگر يكى از آن دو شرط نباشد، نذر محقق نمى شود و اين دو شرط مكمل يكديگرند.
بنابراين در اداى نذر، نيت براى غير خدا حتى نيت پيغمبر و امامان و اهل بیت غلط بوده و باطل كننده نذر است.
اما شرط دوم كه صيغه نذر است. بدين معناست كه نذر كننده بايد در موقع نذر، عبارات خاصی را بیان کند و حتما در آن عبارات بایدنام خدا ذکر شود و لذا چنانچه نام خدا در آن صيغه نباشد صيغه نذر جارى نمى شود. مثلاً كسى كه روزه، نذر مى كند بايد بگويد: «براى خدا بر عهده ی من است که روزه بگیرم».
پس:
اگر کسي بخواهد نذر کند، اگر صيغه نذر نخواند، اين نذر محقق نميشود. هزار بار هم بگويد که من براي امام حسين (عليه السلام) نذر ميکنم برای اينکه يک گوسفند بکشم، اين نذر، انجامش واجب نمی شود. اگرچه اگر به آن نیتش عمل کند ثواب می برد ولی آثار نذر شرعی را ندارد.
بايد بگويد:
برای خدا بر عهده ی من است که گوسفندي را قربانی کنم در حرم امام حسين (عليه السلام) يا براي امام حسين (عليه السلام) يا حضرت عباس (عليه السلام).
منبع:مجمع جهانی شیعه
بازدیدها: 155