نصیحت خوبان | کفاره گناه مومنین

مرحوم آیت الله میرزا احمد مجتهدی تهرانی فرموند : روزی فردی آمد خدمت امام معصوم (امام باقر و یا امام صادق (علیه السلام)) که تردید از بنده می باشد . و به ایشان عرض کرد : اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند ، عاقبتش چگونه خواهد بود ؟ امام در پاسخ به وی فرمودند :خداوند به او یک بیماری عطا می نماید . تا سختی های ان بیماری کفاره گناهانش شود . آن مرد دو مرتبه پرسید : اگر مریض نشد چه ؟ امام فرمودند : خداوند به او همسایه ای بد می دهد تا او را اذییت کند و این اذییت و آزار همسایه کفاره گناهانش می شود . اگر همسایه بد نصیبش نشد چه ؟ امام فرمودند : خداوند به او دوست بدی می دهد تا وی را اذییت نماید و آزار ان دوست بد کفاره گناهانش می شود . آن مرد گفت اگر دوست بد نصیبش نشد چه ؟ امام فرمودند همسر بدی خداوند به او می دهد . تا ازار و اذییت های همسر بد ، کفاره گناهنش شود . خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می فرماید : بازم هم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند ؟ امام فرمودند : به کوری چشم تو ما او را شفاعت خواهیم کرد .

فرازی از فرمایشات آیت الله مجتهدی تهرانی

بازدیدها: 35