وداع حسنین علیهماالسلام با حضرت زهرا سلام الله علیها

در روایت ورقه آمده است :

امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: مشغول غسل دادن فاطمه (سلام الله علیها) شدم ، او را در درون پیراهن، بى آن که پیراهنش را از تن بیرون آورم غسل دادم، به خدا قسم فاطمه (سلام الله علیها) پاک و پاکیزه بود، سپس از باقى مانده حنوط رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم ) او را حنوط کردم و کفن بر او پوشاندم و پیچیدم . وقتى که خواستم بندهاى کفن را ببندم، صدا زدم:
اى کلثوم، اى زینب، اى سکینه، اى فضه، اى حسن و اى حسین ! هلموا تزودوا من امکم؛ بیایید و از دیدار مادرتان توشه برگیرید، که وقت فراق و لقاى بهشت است )).
حسن و حسین (علیه السلام) آمدند و با آه و ناله مى گفتند: واحسرتاه ! لاتنطغى ابدا من فقد جدنا محمد المصطفى و امنا فاطمه الزهراء…؛ آه ! چه شعله حسرت و اندوهى که هرگز خاموش شدنى نیست، براى فقدان جدمان محمد مصطفى (صلى الله علیه و آله و سلم ) و مادرمان فاطمه (سلام الله علیها)، اى مادر حسن! و اى مادر حسین! وقتى که با جدمان ملاقات کردى، سلام ما را به او برسان ، و به او بگو: ما بعد از تو در دنیا یتیم ماندیم .
امیر مؤمنان على (علیه السلام) فرمود: انى اشهد الله انها قد حنت و انت و مدت یدیها و ضمتهما الى صدرها ملیا؛ خدا را گواه مى گیرم که فاطمه زهرا(سلام الله علیها) ناله اى جانکاه کشید و دستهاى خود را دراز کرد و فرزندان خویش را مدتى به سینه اش چسبانید.
ناگاه شنیدم هاتفى در آسمان صدا زد:

یا ابا الحسن ارفعهما عنها فلقد ابکیا والله ملائکه السماء؛ اى على ! حسن و حسین را از سینه مادرشان بلند کن، که سوگند به خدا این حالت آنها، فرشتگان آسمان را به گریه انداخت، و دوستان مشتاق دوست خود مى باشند.

آن گاه حسن و حسین (علیه السلام) را از سینه مادرشان، بلند کرد.

منبع: ۳۶۰ داستان از فضایل مصائب و کرامات فاطمه زهرا سلام الله علیها، عباس عزیزى

بازدیدها: 203