وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام

وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام

این است آنچه وصیت مى‏کند بدان حسن بن على به برادرش حسین بن على: وصیت مى‏کند که گواهى دهد معبودى جز خداى یکتا نیست که شریک ندارد ،پس پرستش مى‏کند او را بدان جهت که شایسته پرستش است، شریکى در سلطنت ندارد و سرپرستى از خوارى براى او نیست و بهراستى که او هر چیز را آفریده واندازه ی آن را به خوبی مقدر ساخته و شایسته ‏ترین معبود و سزاوارترین کسى است که او را ستایش کنند، هر که از او فرمانبردارى کند راه رشد را یافته ، و هر کس که نافرمانیشراکند به گمراهى و سرگشتگى می افتد و هر کس به سوى او بازگردد هدایت گشته است

وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام

این وصیتى است که از امالى شیخ طوسی رحمه الله علیه نقل شده که به برادرش امام حسین علیه السلام فرمود:
“این است آنچه وصیت مى‏کند بدان حسن بن على به برادرش حسین بن على: وصیت مى‏کند که گواهى دهد معبودى جز خداى یکتا نیست که شریک ندارد ،پس پرستش مى‏کند او را بدان جهت که شایسته  پرستش است، شریکى در سلطنت ندارد و سرپرستى از خوارى براى او نیست و بهراستى که او هر چیز را آفریده واندازه ی آن را به خوبی مقدر ساخته و شایسته ‏ترین معبود و سزاوارترین کسى است که او را ستایش کنند، هر که از او فرمانبردارى کند راه رشد را یافته ، و هر کس که نافرمانیشراکند به گمراهى و سرگشتگى می افتد و هر کس به سوى او بازگردد هدایت گشته است.

من تو را سفارش مى‏کنم(اى حسین ) به بازماندگانم از خاندان و فرزندان و خانواده خودت که از بدکارشان درگذرى و از نیکوکارشان بپذیرى ، و براى آنها جانشین و پدرى مهربان باشى، و دیگر آن که مرا کنار رسول خدا دفن نمایی که من به او و خانه او شایسته ‏تر از دیگران هستم…
و اگر از این کار مانع شدند و جلوگیرى کردند، من تو را به حق قرابت و نزدیکى که خدا براى تو قرار داده و قرابتى که با رسول خدا دارى سوگند مى‏دهم که اجازه ندهى در این راه به خاطر من خون ریخته شود تا آنگاه که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلمرا دیدار کنیم و شکایت‏ خود به نزد او بریم، و آنچه از این مردم پس از وى بر سر ما رفته، به او گزارش کنیم …”
این را فرمود و از دنیا رفت. درود خدا بر او باد .
و در روایت مفید رحمه الله علیه این گونه است که پس از جریان مسموم شدن خود فرمود:
(چون من از دنیا رفتم، چشم مرا بپوشان، مرا غسل ده و کفن نما ،سوى قبر جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ببر تا دیدارى با او تازه کنم ، سپس به سوى قبر جده ‏ام فاطمه بنت اسد رضى الله عنها ببر و در آنجا دفنم کن، و ‏بدان اى برادر که مردم گماندارند شما مى‏خواهید مرا کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به خاک بسپارید ، پس در این باره گرد آیند و از شما جلوگیرى کنند ، تو را به خدا سوگند دهم مبادابه خاطر من به اندازهی ذره ای خونریخته شود. ) (۲)

منابع:
۱ بحار الانوار، ج ۴۴، صص ۱۵۲-۱۵۱
۲ارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص ۱۴

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

بازدیدها: 138

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *