مختصری از زندگینامه پیامبر اسلام(ص)

خانه / تازه ها / مختصری از زندگینامه پیامبر اسلام(ص)

نور محبت بیکران

تولد نور

طلوع خورشید وجود مبارک رسول گرامی اسلام ص در آسمان تیره و تار جهان آلوده به تمامی پلیدیها، نوید صبحی روشن برای انسان دربند تاریکیها را میداد.

سحرگاه جمعه هفدهم ربیع الاول عام الفیل ۵۷۰ میلادی فرشته ای بشارت تولد پیامبری از تبار

إبراهیم خلیل را داد و از آسمان ندا برآورد:

«جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا

حق آمد و باطل نابود شد به راستی که باطل نابود شدنی است.»

تمامی مظاهر رذالت و جهالت به لرزه در آمدند آتشکده ی فارس، سمبل انحراف فکری ،انسان بعد از هزار سال، خاموش شد.

عبدالله بن عبدالمطلب پدر بزرگوار و پارسای پیامبرص، قبل از تولد ایشان در مدینه هنگام بازگشت به مکه در یک سفر تجاری وفات یافت مادر گرامی ایشان آمنه بنت وهب از زنان عالی مقام و پاکدامن آن عصر و دختر رییس طایفه ی «بنی زهره» بود.

پیامبر اسلام ص بعد از تولد به دایه ای به نام حلیمه ی سعدیه سپرده شد. آن حضرت در پنج سالگی مادر گرامی خود را نیز از دست دادند. و تحت سرپرستی جد بزرگوار خود عبدالمطلب قرار گرفت. که دیری نپایید (بعد از سه سال) بار دیگر غم جانکاه وفات پدربزرگ بر وجود ایشان سایه افکند.

گویا خداوند چنین تقدیر کرده بود که آن حضرت از همان کودکی دریابد که تنها باید به خدا پناه ببرد. و بر او تکیه کند. زیرا در این دنیای تنهایی و غربت ،تنها خدا انیس و یاور انسان است.

ایشان پس از وفات جد بزرگوارشان و در هشت سالگی تحت حمایت و سرپرستی عموی خود ابوطالب بزرگ قبیله ی «بنی هاشم» در آمدند.

ابو طالب تا آخر عمر با تمام توان از پیامبر و دین وی دفاع کرد. و تمامی فشارها و توطئه های سران دین ستیز قریش و طوایف مختلف عرب را به جان خرید و خنثی کرد.

قبیله ی بنی هاشم در میان تیره های مختلف قبایل عرب و حتی خود قریش به عبادت، زهد، پارسایی و خدمت به زائران خانه خدا معروف بود. به خلاف دیگر قبایل قریش که به سیاست ،بازی ،سودگرایی ثروت اندوزی و چپاولگری مشهور بودند.

محمد ص جوان خدا پرست

دوره ی جوانی نقش تعیین کننده ای در آینده ی انسان دارد. و میتوان گفت که آینده ی انسان محصول دوران جوانی اوست.

پیامبر گرامی اسلام با آن که دوره‌ی جوانی خود را در محیطی آلوده به تمامی رذایل فکری و اخلاقی سپری کردند. با خدا پرستی و عشق به معنویات و منش ادب شخصی و اجتماعی کار و کوشش و خدمت به مستمندان و محرومان راه بزرگی خود را در آینده مهیا نمودند.

خداوند که خود متکفل تربیت پیامبران اولوالعزم است. آن حضرت را از راه برقراری برنامه ی دینی در زندگی و عدم آلودگی به گناه و رذالت به سوی کمال الهی انسان هدایت می نمود. ایشان در نوجوانی مانند بسیاری از پیامبران الهی به شبانی میرفت. و در دوران جوانی همراه ابوطالب به تجارت پرداخت.

آثار بزرگی و شرافت از همان آغاز در چهره ی محمد ص هویدا بود. «بحَیْرا»، راهب ،مسیحی با دیدن آن چهره ی نورانی و سایه افکندن ابرها بر وجود مطهر ایشان به ابوطالب بشارت نبوت ایشان را داد.

جامعه مکه ایشان را به جهت راست گویی امانت داری و جوانمردی اش «امین» لقب داده بودند. و در دوره‌ی جوانی به قضاوت عادلانه‌اش احترام میگذاشتند.

پیامبر گرامی اسلام در بیست و پنج سالگی با حضرت «خدیجه س بنت خویلد» یکی از زنان عالی مقام قریش ازدواج کرد. که ثمره ی ایــن پیوند فرخنده کوثر خاندان پیامبر ص و گنج نور امامان معصوم و خورشید هدایت حق نمای راه رضوان خدا حضرت صدیقه اطهر «فاطمه ی زهرا س» بود.

حضرت خدیجه در تمامی دوران سخت و پُر فراز و نشیب صدر اسلام در کنار پیامبر و دوشادوش ایشان در خدمت خدا بود. و به همین جهت حضرت محمد ص ،همواره از ایشان به بزرگی نام می بردند. و از فداکاریهایشان تجلیل میکردند.

بعثت پیامبر طلوع خورشید امید

ابر سیاه تاریک اندیشی، بت پرستی، فرهنگ و آیینهای غلط جاهلی، رسوم و آداب و هنر منحرف و آلودگیهای اخلاقی و اجتماعی جهان آن روز را به ظلمت کده‌ای بزرگ تبدیل کرده. و انسان گرفتار آن زمان را به سقوط در دره ی ابتذال کشانده بود.

شب تاریک و وحشت زای جهان آن عصر انتظار تابش آفتاب خورشید پیامبر دیگری را میکشید. و غارِ حراء جایگاه آن خورشیدِ به سجده نشسته بود.

خداوند کشتی نجات انسان از دریای توفانی هلاکت و خورشید بی غروب هدایت و عصاره ی تمامی فضایل پیامبران حضرت محمد ص را برای نجات انسان در طول تاریخ آینده‌اش به عنوان آخرین پیامبر برگزید و جبرئیل فرشته ی وحی، از عرش الهی با بارقه‌ی نور نبوت بر محمد، فرود آمد و علوم الهی را برای او که تا آن زمان سواد نیاموخته و «اُمّی» بود، هدیه آورد.

«اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ هِ خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ * اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ * الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ * الَّذِی عَلَّمَ الْإِنسَنَ مَا لَمْ یَعْلَمْ .

بخوان به نام پروردگارت که آفرید انسان را از نطفه بیافرید. بخوان در حالی که پروردگارت ارجمندتر است؛ همان کسی که با قلم تعلیم نمود و آنچه را انسان نمی دانست به او آموخت.»

بعثت پیامبر گرامی اسلام محمد مصطفی ص این بزرگترین رحمت و عنایت الهی به انسان در شب بیست و هفتم رجب ششصد و ده میلادی و در چهل سالگی آن حضرت رخ داد.

با تولد اسلام تاریخ پرماجرای انسان در بستری نو قرار گرفت و انسانِ دربند ، راهی یافت تا از تاریکیها به سوی نور سعادت هجرت کند و تغییری بنیادین در همه ابعاد حیات انسان ایجاد شود.

معراج پیامبر ص

پیامبر گرامی اسلام در سال دهم بعثت به معراج رفت و در این سیر ملکوتی علوم و معارف آسمانی دست نیافتنی الهی و حقایق پنهان عالم وجود را به چشم دید و به بسیاری از اخبار غیب آگاه شد و با جمع ملکوتیان و عرشیان دیدار کرد.

کتاب آخر و پیامبر خاتم ص

قرآن آخرین کتاب آسمانی است که خداوند توسط پیامبر گرامی اسلام برای جامعه ی بزرگ انسانی فرستاده است تا انسان را از ظلمت اندیشی و انحرافات رفتاری و علمی در تمام ابعاد فردی و اجتماعی به نور معرفت و مناسبات صحیح انسانی رهنمون کند.

«کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلى

النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزیزِ الْحَمِیدِ

قرآن کتابی است که ما به سوی تو فرستادیم تا به اذن خدا مردم را از تاریکیها به سوی نور بیرون آوری این همان راه خداوند مقتدر و ستوده است.»

این کتاب عرشی متضمّن تمامی معارف و مطالب مورد نیاز کمال انسان بوده و معجزه ی الهی پیامبر اسلام است.

شیوایی شورانگیزی و فصاحت و بلاغت فوق بشری آن، فوق العاده بودن محتوا و مضامین عرشی آن و عجز بشریت در خلق آیات مشابه آن نشان از عرشی بودن کتاب آسمانی است.

پیامبر گرامی اسلام به عنوان آخرین پیام آور وحی ،حلقه‌ی واسطه‌ی فیض این نور هدایت خداوندی است و جامعه‌ی انسانی اگر با این براق نورانی هدایت و سعادت همراه شود به حق و رستگاری دست یافته و اگر از آن روی گرداند با دست خویش خود را به ورطه ی انحطاط و گمراهی کشانده است.

«إنّا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى

فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا“

ما بر تو قرآن فرستادیم تا مردم را به حق و سعادت هدایت کنی هر کس آن را پذیرفت خود را بهره مند نموده و هر کس از آن دور شود خود را به گمراهی کشانده است.»

اخلاق پیامبر ص

منش و روش پیامبر گرامی اسلام چنان به کمال رسیده بود که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:

«وَ إِنَّکَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ

بی گمان تو دارای خلق و خوی بزرگی هستی.»

جذابیت فردی و اجتماعی و دیدن آن همه کمالات عرشی در آن حضرت باعث میشد تا درخت ایمان با عشق به او و دینش در قلب انسانها نشانده شود و این یکی از عوامل مهم جذب مردم و گسترش اسلام در آغاز ظهور این دین مقدس بود.

ایمان استوار و تقوای کامل ،شیفتگی به معنویت و اخلاق ،تحمل و صبر، ملایمت و حلم ،مساوات و احترام به دیگران، ساده زیستی و عفو ،زهد و پارسایی ،نرم خویی ،دوستی و مهربانی به تمام افراد جامعه به خصوص کودکان و زیردستان، حق دوستی و عدالت گرایی، شجاعت و شهامت، کار و کوشش در کنار پیروان، فصاحت و بلاغت، ادب علمی و گفتاری، علم دوستی و انضباط اراده و استقامت، وقار و متانت از صفات خصوصیات آن عصاره ی پیامبران و آن فرد جامع جمیع کمال انسان متعالی بود.