چگونه ولایت ‏فقیه را در امتداد ولایت ائمه (علیهم السلام )مى‏دانیم؛

بر اساس تصریح برخى از فقهاى بزرگ شیعه، اصل ولایت‏فقیه، مورد اتفاق یا حداقل از نظرات مشهور بین فقیهان شیعه است.

مرحوم نراقى از علماى قرن (۱۳ ه) مى‏نویسد: «ولایت‏فقیه فى الجمله بین شیعیان اجماعى است و هیچ یک از فقها فى الجمله در ولایت‏فقیه اشکال نکرده است».[۱]

ابن ادریس از فقهاى قرن ششم هجرى مى‏نویسد: «ائمه همه اختیارات خود را به فقهاى شیعه واگذار کرده‏اند».[۲]

صاحب جواهر (متوفاى ۱۲۶۶ ه) مى‏فرماید: «کسى که در ولایت‏فقیه وسوسه کند، طعم فقه را نچشیده است و معنا و رمز کلمات معصومین علیهم السلام را نفهمیده است».[۳]

امام خمینى رحمه الله نیز در این زمینه مى‏فرماید: «موضوع ولایت‏فقیه، چیز تازه‏اى نیست که ما آورده باشیم؛ بلکه این مسئله از اول مورد بحث بوده است.

حکم میرزاى شیرازى در حرمت تنباکو، چون حکم حکومتى بود … همه علما تبعیت کردند … مرحوم کاشف الغطاء بسیارى از این مطالب را فرموده‏اند …

مرحوم نراقى همه شئون رسول الله را براى فقها ثابت مى‏دانند. آقاى نائینى نیز مى‏فرمایند: این مطلب از مقبوله عمر بن حنظله استفاده مى‏شود … این مسئله تازگى ندارد …».[۴]

بنابراین عمده اختلاف‏ها، در حدود و ثغور آن و اختیارات ولى‏فقیه و چگونگى اثبات آن مى‏باشد.

حضرت آیهاللَّه خامنه‏اى در این زمینه فرموده است:

«ولایه الفقیه فى قیاده المجتمع و اداره المسائل الاجتماعیه فى کل عصر و زمان، من ارکان المذهب الحق الاثنى عشرى، و لها جذور فى اصل الامامه …»

؛ «ولایت‏فقیه و رهبرى جامعه و اداره کردن شئون اجتماعى در هر عصر و زمان از ارکان مذهب حقه اثنى عشرى است و ریشه در اصل امامت دارد. پس اگر کسى از راه دلیل خلاف آن را معتقد شود، معذور است؛ ولى در عین حال براى او جایز نیست که تفرقه و اختلاف ایجاد کند».[۵][۶]

[۱] ( ۱). نراقى، احمد، عوائد الایام، ص ۱۸۶٫

[۲] ( ۲). ابن ادریس، سرائر، ج ۲، ص ۲۵٫

[۳] ( ۳). جواهر الکلام، ج ۲، ص ۳۹۸٫

[۴] ( ۴). امام خمینى رحمه الله، ولایت‏فقیه، صص ۱۱۳- ۱۱۲[۴] ( ۱). نراقى، احمد، عوائد الایام، ص ۱۸۶٫

[۴] ( ۲). ابن ادریس، سرائر، ج ۲، ص ۲۵٫

[۴] ( ۳). جواهر الکلام، ج ۲، ص ۳۹۸٫

[۵] ( ۱). اجوبه الاستفتائات، الجزء الاول، ص ۱۸، دار الوسیله، ۱۴۱۶ ه..

[۶] حمیدرضا شاکرین-علیرضا محمدى، دفتر پانزدهم(ولایت فقیه و جمهورى اسلامى ایران) پرسش ها و پاسخ هاى دانشجویى، ۱جلد، دفتر نشر معارف – قم، چاپ: دوازدهم، ۱۳۹۰٫

بازدیدها: 568