چگونه آغوش پیامبر(ص) دل یک یتیم و دل تاریخ را آرام کرد؟

در روزگاری که جامعه جاهلی، یتیمان را خوار و بی‌ارزش می‌پنداشت. پیامبر اکرم(ص) با یک رفتار پدرانه، شأن و منزلت یتیمان را برای همیشه در نگاه مردم تغییر داد.

حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان در سخنرانی خود با اشاره به سیره پیامبر اسلام گفت: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از کوچه‌ای عبور می‌کردند. کودکان در حال بازی و شادی بودند، اما کودکی حدود هفت یا هشت ساله تنها کنار دیوار ایستاده بود و فقط نگاه می‌کرد.

پیامبر با مهربانی به او نزدیک شدند و پرسیدند: «چرا با دیگر بچه‌ها بازی نمی‌کنی؟» پسر پاسخ داد: «آن‌ها مرا راه نمی‌دهند، چون یتیمم و پدر ندارم.» این سخن، دل پیامبر رحمت را به درد آورد.

حضرت، آن کودک را در آغوش گرفتند و به خانه بردند. به حضرت زهرا(س) فرمودند: «این پسر، برادر توست. او را بشوی و لباس‌های حسن و حسین(ع) را بر تنش کن.» پس از آن، پیامبر او را دوباره نزد کودکان آوردند. و خطاب به آنان فرمودند: «چه کسی می‌گوید این کودک یتیم است. در حالی که من پدر او و فاطمه، خواهر اوست؟»

بچه‌ها با شوق اجازه خواستند تا با او بازی کنند. از آن روز، نگاه جامعه به یتیم تغییر کرد. پیامبر(ص) با این رفتار نشان دادند که اسلام دین کرامت، محبت و انسانیت است؛ دینی که می‌تواند با الگوگیری از اخلاق نبوی، میلیاردها نفر را به بهشت و سعادت رهنمون سازد.