اگر زینب نبود..

اگر زینب نبود… قسمت دوم

خانه / پیروان عترت / اگر زینب نبود… قسمت دوم

با قلمی که از نور عرش الهی است بر سیمای زائران این عبارت را نقش می زنند: «این شخص زائر قبر بهترین شهیدان و فرزند بهترین انبياء می باشد.» آنان در روز قیامت بر اثر این نور شناخته می شوند و نوری که از سیمای آنان ساطع می شود چشم ها را خیره می کند.

اگر زینب نبود… قسمت دوم

بسم رب الحسین علیه السلام، واحد پیروان عترت پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام در ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بخش دوم از مجموعه اگر زینب نبود … را تقدیم حضور شما مخاطبین همیشگی سایت هیات می نماید.

پیامبر اکرم و فرمود: جبرئیل در ادامه سخنانش اضافه کرد: ای محمد، پس از تو، برادرت (علی علیه السلام) منکوب امت تو قرار می گیرد و ستم های فراوان می بیند، و از سوی دشمنان تو رنجهای فراوانی را متحمل می شود، و توسط بدترین و شقی ترین مردم کشته می شود قاتل وی در بدبختی همانند قائل ناقة صالح علیه السلام است.

شهادت برادرت على علیه السلام در شهری اتفاق می افتد که وی به آنجا هجرت می کند و آن شهر محل زندگی و رشد شیعیان وی و فرزندانش خواهد بود، و البته در آن شهر ابتلائات و مصیبتهای آنان بسیار خواهد بود!

در این هنگام جبرئیل با اشاره به حسین از گفت: و این فرزند تو با گروهی از فرزندان و اهل بیت تو و خوبانی از امت تو در کنار فرات واقع در سرزمینی که کربلا نامیده می شود به شهادت می رسد!

نتیجه اخروی آن حادثه عظیم این خواهد شد که در روز قیامت ۔ که حزن و اندوهش تمام شدنی نبوده و حسرت آن زوال پذیر نیست انواع بلاها و غم و غصه ها دامنگیر دشمنان تو و دشمنان فرزندانت خواهد شد. و اما سرزمین کربلا پاکیزه ترین مکان واقع بر روی زمین بوده و از بیشترین احترام برخوردار می باشد، فرزند تو حسین و اهل بیتش در آن سرزمین به شهادت می رسند، آنجا قطعه ای از زمینهای بهشت است.

آنگاه که حسین و اهل بیتش در کربلا به محاصره لشکر اهل كفر در آیند و انسانهای دور از رحمت الهی آنان را احاطه نموده و عقده های نهان خود را بر سر آنان ریخته و در صدد گرفتن انتقام از آنان برآیند و اقدام به کشتن آنان نمایند. در چنین موقعیتی به دلیل هتک حرمتی که نسبت به تو واقع می شود و برای ظلم و ستمی که نسبت به ذریه و عترت تو روا داشته می شود، زمین می لرزد و کوهها مضطرب و امواج دریاها متلاطم و اهالی آسمانها پریشان حال می گردند. همه آنها از خداوند می خواهند که اجازه دهد تا اهل بیت تو را که حجتهای خداوند بر خلایق بوده و مظلوم و مستضعف واقع شده اند یاری نمایند. پس خداوند به آنها پاسخ دهد که: منم خداوند متعال، حاکم قدرتمندی که هیچ کس نمی تواند از حيطه قدرت او بگریزد، و در توان هیچ دشمنی نیست که او را عاجز و ناتوان نماید، من برای یاری کردن دوستانم و انتقام گرفتن از دشمنان توانا هستم. به عزت و جلال خودم سوگند که آنان را که رسولم را تنها رها کرده و هتک حرمتش نمایند و فرزندانش را کشته و امانتهای وی را زیر پا نهاده و به اهل بیتش ظلم کنند، چنان گرفتار عقوبتی نمایم که احدی از مخلوقات را این چنین عذاب نکرده باشم!

در این هنگام تمام موجودات آسمانی و زمینی با شنیدن پاسخ خداوند متعال، همه کسانی را که نسبت به عترت تو ظلم و ستم روا می دارند مورد لعن و نفرین خود قرار می دهند.

هنگامی که شهیدان کربلا به قتلگاهشان می رسند، خداوند متعال خود متولی قبض روح آنان می شود. خداوند ملائکه ای را از آسمان هفتم برای استقبال از آنان نازل می کند که ظرفهایی از یاقوت و زمرد و مملو از آب حیات در دست دارند، و لباسهای بهشتی و عطرهای بهشتی به همراه خود می آورند، آنان به وسیله آب حیات شهیدان را غسل داده و لباسهای بهشتی بر تن شهیدان پوشانده و با عطرهای بهشتی معطر شان می سازند و دسته دسته بر شهیدان نماز می خوانند.

سپس خداوند متعال گروهی از امت تو را که دستشان به خون شهیدان آلوده نشده و نه با گفتار و نه با رفتار و نه با نیت مشارکتی در قتل آنان نداشتند و البته در پیش دشمنان نیز شناخته شده نیستند. گسیل می دارد تا بدنهای شهیدان را دفن نمایند، و برای قبر سیدالشهداء حرمی بسازند که نشانه ای برای اهل حق باشد و بسبب رستگاری اهل ایمان گردد.

در هر شبانه روز صد هزار فرشته از آسمانها فرود آمده و گرداگرد حرم سیدالشهداء طواف نموده و به آن حضرت صلوات فرستاده و خداوند را تسبیح می گویند، آنان برای زائرین حرم سیدالشهداء استغفار می کنند و اسامی و مشخصات دقیق کسانی را که به قصد تقرب به خدا و رسولش به زیارت آن حضرت آمده اند می نویسند، و با قلمی که از نور عرش الهی است بر سیمای زائران این عبارت را نقش می زنند: «این شخص زائر قبر بهترین شهیدان و فرزند بهترین انبياء می باشد.» آنان در روز قیامت بر اثر این نور شناخته می شوند و نوری که از سیمای آنان ساطع می شود چشم ها را خیره می کند.

در آن روز تو ای محمد بین من و میکائیل قرار گرفته و على پیشاپیش ما حرکت می کند، ملائکه بیشماری نیز به همراه ما در حرکت هستند، ما در مسیر خود به وسیله همان نوری که در سیمای زائران قبر سیدالشهداء است آنان را شناسایی و از میان مردم جدا می کنیم و بدین ترتیب خداوند متعال آنان را از وحشت و سختی های روز قیامت نجات می دهد، و این حکم خداوند و لطف اوست در حق کسانی که قبر تو را ای محمد و یا قبر برادرت علی راو یا قبر دو فرزندت حسن و حسین را با نیت خالص و فقط برای خدا زیارت کرده باشند.

و البته گروهی از مردم که مستحق لعن و غضب الهی هستند تلاش فراوانی خواهند کرد که آثار و نشانه های قبر سیدالشهداء را محو نمایند و از هیچ کوششی در این راه دریغ نخواهند کرد، اما خداوند تبارک و تعالی چنین توانی به آنان نخواهد داد.

سپس رسول خدا فرمود: این سخنان جبرئیل بود که مرا اندوهگین ساخت و موجب این گریه ها شد.

زینب کبری پس از نقل این مطالب اضافه کرد. آن هنگام که پدرم توسط ابن ملجم ضربت خورد و من نشانه های مرگ را در سیمای او مشاهده کردم. به محضرش عرضه داشتم: ای پدر، ام ایمن، مطالبی را برای من نقل کرده است که دوست دارم آنها را از زبان شما بشنوم.

اگر زینب نبود..
اگر زینب نبود..

پدرم فرمودند: دخترم حدیث همان گونه است که ام ایمن، نقل کرده، و گویا می بینم که تو و زنان خاندان تو در همین شهر کوفه وارد شده و در حالت اسیری خوار و منکوب گشته اید و هر لحظه هراس دارید که لگدمال مردم شوید! پس صبر و شکیبایی داشته باشید و مقاومت نمایید، سوگند به خداوندی که دانه را شکافت و انسان را آفرید، در آن روز کسی غیر از شما و دوستان و پیروانتان بر روی زمین نیست که از اولیای خدا باشد.

هنگامی که رسول خدا صلی الله و علیه وآله وسلم این خبر را برای ما نقل می کرد فرمود: ابلیس در آن روز از خوشحالی به پرواز درمی آید، در تمام نقاط جهان شیاطین و دستیارانش را گرد هم آورده و به آنها می گوید: ای جماعت شیاطین، انتقام خود را از فرزندان آدم گرفتیم و در نابودی ایشان به نهایت آروزی خود رسیدیم و آتش دوزخ را نصیب ایشان نمودیم، مگر کسانی که به این جماعت (اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم) بپیوندند؛ پس تلاش کنید نسبت به ایشان در مردم ایجاد شک و شیهه کنید و مردم را به دشمنی ایشان تشویق نمایید تا بدین وسیله كفرشان مسلم و محقق شده و نجاتی برای ایشان نباشد؛

ابلیس با این که بسیار دروغگو و کذاب است اما این کلام را به شیاطین راست گفت که: اگر کسی با شما (اهل بیت علیه السلام ) عداوتی داشته باشد هیچ عمل صالحی برایش نافع نیست، چنانچه اگر محبت و ولایت شما را داشته باشد جز گناهان کبیره چیزی به آنان ضرر نمی رساند.1

* این حدیث نورانی چنان عمیق و پر محتواست و نکات فراوانی در آن وجود دارد که شرح آن نیاز به یک کتاب مستقلی دارد و در این مختصر نمی توان حق آن را ادا کرد، لذا به نقل حدیث اکتفا می نماییم و از خداوند متعال توفیق شرح این حدیث نورانی را در یک فرصت دیگر مسئلت می نماییم.

1- کامل الزیارات،ص 260،بحار الانوار ، ج 45، ص 179

منبع: برگرفته از کتاب اگر زینب نبود، محمد محمدیان

# ادامه دارد

معاونت خواهران هیأت رمندگان اسلام

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *