شعر به میمنت میلاد امام موسی بن جعفر علیه السلام

شعر به میمنت میلاد امام موسی بن جعفر علیه السلام

پیدا به دهر جلوه ی خورشید داور است
یا در طلوع چهره ی موسی بن جعفر است

بر مادر حمیده ی خود دیده بر گشود
یعنی گلی شکفته در آغوش مادر است

شهر مدینه پر شده از عطر روی او
اکنون مدینه از گل رویش معطّر است

این هفتمین ستاره ی شبهای عاشقی ست
شبهای عاشقی که سراسر منوّر است

ذالحجّه را چو کعبه منوّر نموده است
با طلعتی که باز فراتر ز گوهر است

هفت آسمان شکفت چو گل از دو چشم او
لبریز عطر و نور ببین مهر خاور است

آمد امام صابر و صالح ، امام عشق
آن گوهر نفیس که از نسل کوثر است

این گوهر نفیس درخشد چو نور ناب
مانند مهر آینه دار پیمبر است

حسِّ عجیب دارد ازین رهگذر جهان
کز یُمن اوست بارش رحمت مکرّر است

بعد از امام صادق و ، در باغسار عشق
جاری ترین نسیم ز زهرای اطهر است

زیباترین شقایق عالم شکفته است
این هفتمین شکوه به گلزار حیدر است

این کودکی که گشت شکوفا به مهد نور
در لاله زار عشق ز هر لاله برتر است

باشد امام صالح و عبدِ خدای خویش
عبدی که بر خلایق عالم مسخّر است

او کاظم است مثل پدر ، مثل جدّ خویش
لبریز مهر باشد و مهرش به هر سر است

باب الحوائجی ست که دستان پاک او
در موجی از نسیم کرامت شناور است

هفتم امام نور که از شش جهت رخش
در چشم اهل عرش به خوبی مصوّر است

بگشوده بال دیده ی “یاسر” از آن سبب
این جلوه های نور به چشمش چو شهپر است

شاعر حاج محمد تاری

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام