نشانه های «ایمان واقعى» از منظر قرآن چیست؟

نشانه‏ ایمان واقعى آن است که انسان در همه‏ امور تسلیم فرمان خدا و مطیع انبیا و اوصیا و جانشینان به حق آنان باشد. به چند نمونه از قرآن اشاره مى‏کنیم:

۱٫ قرآن مى‏فرماید: مؤمنان کسانى هستند که هرگاه با پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) هستند، بدون اجازه‏ او جلسه را ترک نمى‏کنند، «واذا کانوا معه على أمرٍ جامع لم یذهبوا حتّى یستأذنوه» (نور ـ ۶۲)

۲٫ قرآن از کسانى که فرمانده و زمامدار منصوب از طرف پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) را نپذیرفتند، انتقاد مى‏کند.
همین که یکى از پیامبران الهى، جوان نیرومند و لایقى به نام طالوت را که فردى گمنام و فقیر و چوپانى در اطراف شهر بود، به فرماندهى بنى‏اسرائیل (آن هم از طرف خدا) منصوب کرد، بهانه‏گیرى شروع شد و گفتند: او که ثروت زیادى ندارد، چگونه بر ما حکومت کند و فرمانده ما باشد؟ ما خودمان از او بهتریم.

«انّى یکون له الملک علینا و نحن أحقّ بالملک» (بقره ـ ۲۴۷) تا آنجا که گروهى از اطاعت طالوت که منصوب از طرف خدا و پیامبر بود، سرباز زدند.

۳٫ سرباز زدن از هر یک از دستورات مسلّم دینى خارج‏ شدن از مدار بندگى و ایمان است. بسیارند کسانى که بخشى از احکام اسلام را مى‏پذیرند و بخش دیگر را نمى‏پذیرند. «أفتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض» ( بقره ـ ۸۵)

آنچه مورد سفارش قرآن است، تسلیم عاشقانه است، نه تسلیمى همراه با اکراه و اجبار و نق زدن، «و یسلّموا تسلیماً» (احزاب ـ ۵۶)

قرآن سوگند یاد مى‏کند که مسلمانان ایمان واقعى ندارند جز آنگاه که اگر پیامبر قضاوتى در مشاجراتشان کرد، هیچ‏گونه اعتراض و سنگدلى در روحشان پیدا نشود، «لایجد فى أنفسهم حرجاً ممّا قضیت» (نساء ـ ۶۵)

سرچشمه اکثر اعتراضات مردم، کوته نظرى و کوته‌فکرى و یک بعدى نگرى است. گاهى فقر و گمنامى را مانع دریافت لطف الهى مى‏دانند و ثروت و شهرت را عامل دریافت. از جلوه‏هاى ظاهرى آگاهند و از استعدادهاى نهفته در افراد گمنام بى‏خبر.

از سختى کار امروز آگاه؛ ولى از آثار و برکاتى که در درون سختى‏هاست غافل هستند.

بنابراین تعبد داشتن در برابر اوامر و نواهی الهی و تسلیم محض بودن در برابر خدا از مهم‌ترین شاخص‌های ایمان واقعی یک انسان مؤمن است، که در عمل براساس شناخت و آگاهی خود باید آن را نشان دهد.

منبع : مشرق

بازدیدها: 28