قش محافل عاطفی در مسائل سیاسی
بنده فکر میکنم ما تنها قومی در جهان هستیم که محافل عاطفی تشکیل میدهیم، گریه میکنیم، شعر میخوانیم، در مورد مسائل سیاسی عاشقانه با هم گفتوگو میکنیم، با خدا مناجات میکنیم. فکر نکنم کسی یا قومی در جهان باشند که چنین رفتاری را درک کنند چه برسد به اینکه این رفتار را بهعنوان یک رسم انجام دهند. معمولاً آدمها در مسائل انسانی و عاطفی شخصی اشک میریزند و عاشقانه برخورد میکنند. خیلی حالشان بهتر شود در مسائل اخلاقی، احساسی خرج دهند یا در مورد امور عرفانی با اشک و مناجات و سوز و حال برخورد کنند. بعید میدانم در دنیا محفلی تشکیل شود که بگویند بیایید برویم با هم گریه کنیم عواطف خود را به جوش بیاوریم و خروش معنوی در موضوعات سیاسی داشته باشیم! آیا سراغ دارید چنین محافلی در جهان تشکیل شود؟ در طول تاریخ هم هرچه فکر میکنم، حداقل به گوش بنده نرسیده که گروهی دورهم بنشینند در موضوعات سیاسی ندبه کنند. فقط ما را اینطور تربیت کردند.
ندبه دعایی کاملا سیاسی
دعای ندبه یک دعای صد درصد سیاسی است. بدون مقدمه از همان کلمه اول دعای ندبه – بدون رعایت بسیاری از آداب دعا، چون آداب دعا این است که ابتدا با خدا مناجات کنیم و به این معنا که به ذکر خدا و اسماء پروردگار عالم اقدام کنیم، برای عموم نعمات خدا شکر کنیم، از کبریایی خداوند سخن بگوییم بعد وارد درخواست خود شویم – ولی در دعای ندبه از همان جمله اول میگوید خدایا حمد تو برای اینکه چنین رهبران سیاسی در عالم آفریدید و برای ابناء بشر قرار دادید و تاریخ سیاسی جهان را مورد بحث قرار میدهید و در مورد آن شکر میکنید تا به زمان خودتان میرسید که میگویید رهبر سیاسی عالم، یعنی امام زمان من کجاست؟
گریه برای سیاست!!
ما تنها قومی هستیم که در مورد مسائل سیاسی مینشینیم گریه میکنیم و با خدا مناجات میکنیم. این خیلی بینظیر است. ما را اینطور تربیت کردند که صبح جمعه دورهم بنشینید و برای رهبر بزرگ سیاسی جهان اشک بریزید، برای نبودن او در رأس حکومت ضجه بزنید، ما واقعاً قوم عجیبی هستیم و این رفتار فوقالعاده عجیب است. من نمیدانم رسانه های ما میتوانند دعای ندبه ما را برای مردم عالم توضیح دهند؟! مستندسازها و فیلمسازان ما میتوانند داستانهایی را بهصورت فیلم سینمایی و سریال دربیاورند میتوانند همین جلسه شما را به زبان بینالملل توضیح دهند؟ لااقل یکبار این را برای خودمان توضیح دهند که نگاه کنید اینها دورهم نشستند و درباره مسائل سیاسی گریه میکنند. خیلی جالب است نمیدانم تابهحال به این معنای دعای ندبه توجه کردید یا خیر؟
دعا برای ظهور دعا برای حکومت است
اگر برای ظهور دعا میکنیم یعنی برای حکومت حضرت دعا میکنیم. احدی از مؤمنین و مسلمانان دنیا نمیگوید امام زمان شما بیا، حالا نشد حکومت کنید، لااقل بیا یک نمازی با هم میخوانیم، یک درس اخلاقی به ما میدهید، احدی چنین مناجاتی با امام زمان نمیکند، در طول تاریخ کسی چنین دعای ندبه نخوانده است. «مَتى تَرانا وَ نَراکَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِواءَ النَّصْرِ تُرى» کی ما تو را میبینیم درحالیکه تو پرچم نصر و پیروزی خود را برفراز کردهای؟ «اَتَرانا نَحُفُّ بِکَ وَاَنْتَ تَاُمُّ الْمَلاَ» خیلی عجیب است، آیا میشود ما دور شما حلقه بزنیم درحالیکه شما رئیس و امام همه هستی، دعای ندبه با دعای کمیل خیلی فرق دارد! اگرچه دعای کمیل مضامین عالیای دارد به حدی که طاقت بشر از فهم و اجرای آن مفاهیم در مناجات بیرون از حد دعای کمیل است، بشر نمیتواند طاقت بیاورد که برخی از فرازهای دعای کمیل را بر زبان جاری کند. جنس دعای کمیل مناجات فردی با خداست، در همه ادیان و همه دنیا مناجات با خدا رسم است، از این حیث که نوع دعای کمیل یک رابطه عاطفی بین عبد و مولاست اصلاً بینظیر نیست، حالا سطح مضامین بالاست، ولی دعای ندبه واقعاً بینظیر است.
برپایی دعای ندبه کمک به تشکیل حکومت مهدوی است
وقتی شما در این مجلس نورانی تشریففرما شدید، یک چنین حسی داشتید یا خیر؟ کمی تأمل بفرمایید. به همین دلیل دعای ندبه را باید قدر دانست. همین کسانی که الآن دعای ندبه میخوانند، همین الآن دارند به حکومت حضرت کمک میکنند. نه اینکه فقط نشسته باشند فقط برای حکومت حضرت دعا کنند، همین اقدامشان برای رفتن به دعا، کمک به حکومت حضرت است، پایه های حکومت حضرت هنوز شروع نشده، دارند زیرسازی میکنند و فونداسیون را مستحکم میکنند.
از شما خواهش میکنم در دعای ندبه یکی دو جمله پیدا کنید که سیاسی نباشد! که بگویید این دیگر سیاسی نیست و ربطی به آن ندارد. در دعای ندبه برای قبولی نماز خودت دعا میکنی ولی بهواسطه حضرت، برای رزق و روزی خودت دعا میکنی ولی بهواسطه حضرت! «وَاجْعَلْ صَلاتَنا بِهِ مَقبُولَهً، وَذُنُوبَنا بِهِ مَغْفُورَهً، وَدُعاءَنا بِهِ مُسْتَجاباً وَاجْعَلْ اَرْزاقَنا بِهِ مَبْسُوطَهً، وَهُمُومَنا بِهِ مَکْفِیَّهً، وَحَوآئِجَنا بِهِ مَقْضِیَّهً» حتی در این زمینه ها بهواسطه امام دعا میکنید. امام «ساست العباد» است امام در رأس سیاست در جامعه بشری است. ما میدانیم برای چه کسی دعا میکنیم.
میخواهم یک دعایی کنم میترسم تمام شهدا از من ناراحت شوند، تمام اولیاء خدا به من غضب بکنند. بگویم خدایا امام زمان ما را برسان بگوییم کاری نداریم حکومت بکند یا خیر، برویم پشت ایشان دو رکعت نماز بخوانیم، این نماز پر ثواب شامل شود! فکر کنم کسی چنین دعایی کند او را دور بیندازند. بگویند شما اصلاً نفهمیدید لیلی زن بود یا مرد؟! اصلاً چرا حضرت غائب شد که بخواهید دعا کنید، مگر کسی با نماز خواندن حضرت مخالفت داشت؟! ما تنها قومی هستیم که برای یک موضوع سیاسی گریه میکنیم این خیلی عجیب است. انشاءالله این بُعد بسیار برجسته دعای ندبه را خوب درک کنیم که بُعد برجسته ای در شخصیت و تفکر شماست.
ندبه خواندن پرداختن به محورسیاست است
از این مقدمه کوتاه بگذرم، نمیخواهم بحث طولانی خدمت شما عرض کنم، ولی فکر میکنم این بحث تا حدی مجادله برانگیز باشد. برای اینکه دراینباره بخواهیم بیندیشیم این بحث را مطرح کنم، چون از اول تا آخر دعا سیاسی است، این دعا به موضوع امامت یعنی موضوع سیاست یعنی محور سیاست میپردازد و دنبال حکومت یک امام و نجات بشریت و نابودی سیاستمداران زورگو در عالم است. چقدر در دعای کمیل به زبانهای مختلف شما به این میپردازید. رسانه های دروغپرداز از دعا ندبه بدشان میآید، چون در دعای ندبه صدا میزنیم خدایا میخواهیم آن کسی بیاید که «هواء الکذب و الافتراء» را قطع میکند، قطع کننده طنابهای دروغگویی و دروغپردازی است که کار رسانه های صهیونیستی و کسانی است که بو و خوی آنها را گرفتند.
پس ما باید در مجلس دعای ندبه سیاسی بحث کنیم. واقعاً بی انصافی است دعای ندبه غیرسیاسی خوانده شود، دعای ندبه غیرسیاسی در مورد آن صحبت شود، مثلاینکه تمام منش و سیاست حضرت امام (رضوانالله تعالی علیه) را رها کنیم بگوییم جانم به حضرت امام، رنگ عبای او چقدر زیبا بود، این یک جور ناجوانمردی و استهزاء این شخصیت بزرگ است. البته هرچه فکر میکنم رنگ عبای ایشان چگونه بود ولی مرتب میپوشیدند، شخصیت، انقلاب، معرفت و عظمت وجودی امام را رها کردید و دارید به عبای ایشان میپردازید؟! این خیلی بیانصافی است. انسان اگر دعای ندبه را خالی از سیاست بخواند و ببیند نهایت بیانصافی است، چون دعای ندبه است کمی در مورد سیاست صحبت کنیم.
تضییع حقوق ویژگی حکومت های دیکتاتوری
دو نوع حکومت شناخته شده در عالم است، فرق این دو را عرض کنم، بعد بگویم فرق حکومت مهدوی و اسلامی با این دو نوع حکومت چیست؟ ۱٫ دیکتاتوری و ۲٫ دموکراسی.
حکومتهای دیکتاتوری چه ویژگی دارند؟ مستقیماً حق مردم را میخوردند. دموکراسی چگونه است؟ مستقیماً حق مردم را نمیخورند بلکه غیرمستقیم حق مردم را میخورد. در حکومتهای دیکتاتوری مردم در مقابل دیکتاتورهای زورگو که قدرتی دارند ضعیف هستند، حق مردم را میخورند، اگر مردم حرفی بزنند کشته میشوند، حرفی هم نزند هم حقشان خورده شده است. فرق دموکراسی با دیکتاتوری چیست؟ این را اندیشمندان غربی هم میگویند. اگر پیچ اخبار تلویزیونهای جهان را نگاه کنید میبینید و زیاد حرف پیچیدهای نیست، فقط شاید گاهی خیلیها به زبان جاری نمیکنند ما این را صادقانه با دوستان خود درمیان میگذاریم. در دموکراسی مستقیم حق مردم را نمیخورند، این ترفند را به کار میبرند که مردم را مشغول حق خودشان میکنند. تو برو حق خودت را پیدا کن، شما هم دنبال حق خودت برو، مردم که تکتک دنبال حق خودشان رفتند، دورهم هستند اما جامعه ضعیفی خواهند داشت، بعد پشت سر این دموکراسی که با آن مردم را ضعیف کردند، به بهانه چه ضعیف کردند؟ اینکه هر کسی دنبال حق خودش برود، به این واسطه وقتی مردم ضعیف شدند بهطور غیرمستقیم میآیند و حق مردم را میخورند. به همین دلیل دیکتاتورها با رؤسای جوامع دموکراسی دستشان همیشه در یک کاسه است. الآن آمریکا و انگلیس جوامع دموکراتیک هستند، چرا با دیکتاتورهای منطقه ما دستشان در یک کاسه است؟ چرا اینها با هم یکی هستند؟ چون موضوع خوردن حق مردم است، اینها در این هدف با هم شریک هستند، چه بهوسیله دموکراسی و چه بهوسیله دیکتاتوری. هر دو از تروریستهای داعشی با کمال خباثت حمایت میکنند.
اگرجوامع دموکراتیک نبودند اسرائیل نابود می شد
شما یک جامعه دموکراتیک حقطلب نشان دهید، به قول علامه طباطبایی دموکراسی از دیکتاتوری هم بدتر است. دیکتاتوری شرف دارد بر دموکراسی دروغگو و فریبکار. دیکتاتور میگوید من دیکتاتور هستم سروته من همین است میخواهم حق مردم را بخورم. ولی نبودن شرافت انسانی در دموکراسی به این است که به ظاهر میگوید مردم مشغول حق خود باشند، از حقوق بشر دم میزنند ولی به واقع بدتر از دیکتاتوری عمل میکنند. اگر جوامع دموکراتیک نبودند مردم منطقه دیکتاتورها را نابود کرده بودند، پس معلوم میشود دموکراسی از دیکتاتوری خبیثتر است. اگر جوامع دموکراتیک نبودند اسرائیل از صحنه گیتی محو شده بود، دیکتاتورهای منطقه نابود شده بودند.
حق طلبی یا حق خود طلبی؟!
چون دعای ندبه یک دعای سیاسی است – ما نمیخواهیم در مورد دعای کمیل حرف بزنیم – میخواهیم در مورد دعای ندبه حرف بزنیم، چون دعای ندبه برای حکومت است ما طبیعتاً باید در مورد حکومتها حرف بزنیم. یک حکومت اسلامی فرقش با دموکراسی و دیکتاتوری چیست؟ حکومت اسلامی این را میگوید، میگوید مردم، دیکتاتورها حق شما را مستقیم میخوردند باید در مقابلشان ایستاد. در دموکراسی مردم را وادار مشغول به حق خودشان میکنند، ضعیف میشوند، بعد آنها را چپاول میکنند باید مقابلشان ایستاد، خب چه کار کنیم؟ حکومت اسلامی و مهدوی اینگونه میگوید: ای مردم حقطلب باشید نه حق خودطلب! حق خودطلب باشید ضعیف میشوید، به ظاهر شعار قشنگی است ولی جامعه را ضعیف میکند. میگوید حقطلب باشید ولو علیه یا به نفع شما باشد، شما چه کار دارید حقطلب باشید، در جامعهای که همه حقطلب باشند قوی میشود. آنگاه امام زمان(علیه السلام) رئیس چنین جامعهای میشود نه رئیس یک جامعه ضعیف!
فرق دموکراسی با حکومت دینی این است، در حکومت دینی میگوید مردم حقطلب باشید تا قوی بشوید و کسی نتواند حق شما را بخورد، در دموکراسی بهصورت خبیثانهای میگویند مردم حق خودطلب باشید. ای نامرد! من دنبال حق خودم بروم، همسایه و دیگران دنبال حق خودشان بروند، اینطوری جامعه ضعیف و شکننده میشود، مقابل چشمت در جامعه جرم و جنایت سنگین انجام میشود، جامعه تکان نمیخورد و از شدت ضعف مرده میشود. الآن جامعهای مثل جوامع اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلستان) قاطبه و ۹۹ درصد مردم میدانند رؤسایشان خبیث هستند و دارند جنایت میکنند. اتفاقاً بررسیها نشان داده است مردم انگلستان بیش از کشورهای دیگر میدانند که دولتشان خبیث است و BBC دروغ میگوید، ولی قدرت ندارند از جای خود بلند شوند، چرا؟ هر کسی دنبال حق خودش است جامعه ضعیف میشود.
حقوق شهروندی ایده تسلط بر جوامع بشری است
بحث حقوق بشر و حقوق شهروندی طرح خبیثانه صهیونیستها برای تسلط بر جوامع بشری است. حالا در کشور ما حقوق شهروندی مطرح میشود، من هنوز مطالعه نکردم ببینم که آیا شبیه طرح خبیث صهیونیستها برای سلطه بر جامعه بشری است یا خیر؟ ولی در غرب این کلمه وسیلهای برای سلطه بر جوامع بشری و ضعیف کردن آنهاست. میدانید استحمار یعنی چه؟ حمار کردن مردم بهوسیله حقوق شهروندی. به دنبال حق خودتان بروید هر کسی حق خودش را بگیرد. این طرحی است برای ضعیف کردن جوامع بشری که نتوانند در نهایت حق خود را بگیرند، اتفاقاً نمیتوانند حق خود را بگیرند.
طرح اسلام؛منشور حق طلبی
طرح اسلام چیست؟ اگر حکومت اسلامی و مهدوی منشوری ارائه دهد، منشور حقطلبی است نه حق خودطلبی. فرق بسیار آشکار است. وقتی همه ما حق را بخواهیم قوی میشویم و حق خود را هم به دست خواهیم آورد. ولی همه ما هر کدام دنبال حق خود باشیم چه میشود؟ ضعیف میشویم. در دموکراسی، مگر در کشورهای غربی نمیگویند دنبال حق خود باشید، پس چرا مردم علیه سیاستمداران جنایتکار قیام نمیکنند؟ چون هر کسی دنبال حق خودش هست. میگوید رئیس کشور شما دارد از تروریستها طرفداری میکند، از شما مالیات میگیرد میرود آنجا خونریزی میکند، به آدمخواران کمک میکند، میگوید به من یاد دادند تو مراقب حق خودت باش، کلاه خودت را مراقب باش که باد نبرد. دوستان دقت کنند، علماء را خداوند آفریده که حق و باطل را مشخص کنند وگرنه فلسفه وجودی علماء چیست؟ در روایات است خداوند عالم دینی که حق را نگوید لعنت میکند، عالم شدن هم چیز سختی است.
حالا ببینید حرف این بچه طلبه معلوم میشود، درست هست یا خیر؟ حقوق شهروندی در غرب مشغول کردن آدمها به حق خود است تا ضعیف شوند نتوانند از حق دفاع کنند، بعد با این ترفند میشود حق مردم را چپاول کنند. چرا در غرب صد سال است که از حقوق شهروندی هرچه بیشتر سخن گفتند، مردم را بیشتر چپاول کردند؟ چرا در غرب لااقل صد سال است که هرچه از حقوق شهروندی سخن گفتند جنایتهای بیشتری در حق بشریت انجام دادند؟ چرا در غرب لااقل صد سال است که هرچه از حقوق شهروندی گفتند مردم از حق خود دورتر کردند، حتی مردم را در مغرب زمین، چرا؟ چه فریبی در اصطلاح منحوس حقوق شهروندی است؟ چقدر هم اتفاقاً ظاهرش قشنگ است، مردم دنبال حق خود بروید، آقا ببخشید ما حق خودمان را نخواهیم باید چه کسی را ببینیم؟ ما حق را میخواهیم، این شما را قوی میکند، همه یک چیز به نام حق را میخواهند، علیه ما هم باشد، ما میخواهیم ببینیم حق چیست آن را دنبال کنیم، حقطلبی، با حق خودطلبی در بازار تومانی ۹ قران با هم فرق میکند، شاید یک ریال با هم شبیه باشند، ریال هم که دیگر از محاسبه خارج شد!
عبور از دموکراسی رمز ظهور
البته بحثی که در جامعه ما بهعنوان حقوق شهروندی مطرح شده است تعریضی به آن ندارم، باید مطالعه کرد دید آیا این همان است یا خیر؟ ولی با اسم آن مشکل دارم. چرا ما باید ادای کشورهای خبیث را درآوریم. چرا باید خودمان را به جهان به مثابه کشورهای عقبمانده نشان دهیم که هوشمندان کشورهای غربی به ما بخندند، بگویند این بیچارهها را نگاه کنید که شبیه صد سال پیش ما شدند که ما الآن به این گرفتاری دچار هستیم. چه اصراری هست؟ در جامعه امام زمان، از چیزی از بالاتر از حقوق شهروندی سخن گفته میشود، از چیزی بالاتر از حق خودطلبی، آن چیست؟ حقطلبی. حقطلب باش چه علیه یا به نفع شما باشد. خودت را وقف حق کن همه حقوق خودت را هم پیدا خواهی کرد. مگر نمیخواهید به حق برسید، حقطلب باشید. بچههای خود را حقطلب بار بیاوریم نه حق خودطلب، بین این دو خیلی فاصله است. مردم تا از فریب دموکراسی عبور نکنند امام زمان ظهور نخواهد کرد. مردم مغرب زمین از فریب دموکراسی دارند عبور میکنند. به همین دلیل در روایات است همین مسیحیان اروپا را شما میبینید، اینها به سرعت به امام زمان خواهند پیوست، چون آنها فریب دموکراسی را چشیدند، جلوی حضرت مقاومتی ندارند. همین الآن در جوامع اروپایی بروید بگویید فرق حکومت اسلامی با دموکراسی این است، خیلی بهتر از برخی از محیطها در ایران اسلامی میفهمند، چون آنها باطن دموکراسی را دیدند. دموکراسی چطور مردم را فریب میدهد؟ میگوید هر کسی دنبال حق خودش برود میدانید ما هر کدام دنبال حق خود برویم ضعیف میشویم؟ جامعه پارهپاره میشود، ظاهرش قشنگ است ولی کسی به حق خود نمیرسد. ملعبه جنایتکاران عالم و ابزار دست ظالمان قرار میگیریم. ولی دین چه میگوید؟ الآن شما برای مجلس دعای ندبه آمدید، برای چه؟ برای حق و حکومت حق دعا میکنید، حتی برای حکومت حق گریه میکنید که در مقدمه عرض کردم عجیبترین اتفاقی است که در جهان رخ میدهد.
اهواز شهر سرشار از مقاومت
مجلس ما به یاد شهدای اربعین هم هست، شهر اهواز که سرشار از مقاومت است بیش از ۶۰ شهید مدافع حرم تقدیم اسلام نمود. واقعاً افتخار عجیبی برای این شهر است، واقعاً فوقالعاده است. بیش از ۶۰ شهید اربعین، اربعین این مقدار تابهحال قربانی نداده بود. معلوم میشود دفاع مقدس اثر نورانی خود را در این شهر جدی باقی گذاشته است معلوم میشود شهدا واقعاً زنده هستند، یک علاقهای به این شهر دارند، این شهر دارد قداست جاری در بستر تاریخ پیدا میکند، فقط مربوط به مقطع خاص نبوده که از آن عبور کنید، شما آن را حفظ کردید. دوران دفاع مقدس خیلی جالب است، دستمریزاد. اربعین چیست؟ اربعین را حقوق شهروندی راه میاندازد؟ یعنی هر کسی حق خود را بطلبد؟ خیر، البته به معنای غربی، بنده حقوق شهروندی را تمسخر میکنم. اگر کسی برای آن معنای درستی داشته باشد به آن کاری نداریم. ولی در غرب با حقوق شهروندی مردم را استحمار میکنند.
اربعین؛ ایثار در راه حق است
اربعین همه حرکت میکنند، داراییهای خود را کنار خیابان میآورند و تقدیم میکنند برای اینکه در راه حق خرج کنند. کسی نمیآید کنار جاده که حق خودش را بگیرد و برود، همه میخواهند حق امام حسین(علیه السلام) را در زیارت و در بزرگداشت ادا کنند. میخواهند حق مظلومان را ادا کنند و دنبال حق بروند. اصلاً امام حسین(علیه السلام) ما را برای این تربیت کرده است. حتی در این راه خون میدهند و بعد خانوادههای محترمشان افتخار میکنند. شما میبینید مادرانی که در این محیط، در بین شهدای اربعین به شهادت رسیدند، مادرانی اهل تهجد و با وصیتنامههای فوقالعاده که انگار میدیدند که در این راه به شهادت خواهند رسید و باز نخواهند گشت. خاطرات عجیبوغریبی از این بانوان گرامی – که بیش از ۵۰ تا از بانوان هستند – نقل میشود. مادران شهیدپرور داریم، از آن بالاتر در شهدای اربعین میبینیم، مادران شهید! دیگر از بحث شهادت پرور بودن گذشته است، خودش به شهادت میرسد و مایل به شهادت است. دفترچه برخی از این بانوان را نگاه میکنید میبینید در خلوت خود سرشار از عشق به شهادت و پرواز به سوی حضرت باریتعالی است و سخن میگوید، اینها حقوق شهروندی است؟ خیر، اینها حقطلبی است.
درحقوق شهروندی سخنی ازشهادت نیست
در جایی به نام حقوق شهروندی از شهادت حرف به میان نمیآید، در منظومههای حقوق شهروندی که وسیله استحمار کشورهای غربی در جوامع دموکراسی است که خبیثتر از دیکتاتوری هستند، هر کسی را سراغ حق خود میفرستند و به این ترتیب مردم را ضعیف و چپاول میکنند. بدترین حالت دموکراسی این است که سرانشان از مردمشان بهعنوان سرباز برای قتل و جنایت در عالم استفاده میکنند، سربازان هم در این راه نابود میشوند. یکی از بدترین عوارض شوم زندگی در جوامع دموکراتیک این است که شما سرباز او میشوید و برای منافع کارتلها و تراستهای بزرگ هلاک میشوید.
زیارت اباعبدالله دلدادگی برای حق است
فلسفه زیارت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) شور و دلدادگی که در این زیارت دیده میشود اینکه همه ما برای حق، نه حق خود؛ اصلاً شما در معقوله فرهنگ اربعین، حق خود طلبی را یک مفهوم ننگینی میبینید. کسی آنجا دنبال خودش نیست. چرا هر کسی در زیارت اربعین میآید میگوید من در دالانی از نور حرکت کردم، غربیها و غیرمسلمانان جذب میشوند، میگویند خدایا اینجا کجاست؟ میگویند این گمشده ماست. من با آنها برخورد و صحبت کردم. میگویند چرا اینجا همه اینطوری هستند؟! بله اینجا با آن حرفهای خبیث حقوق شهروندی مردم حمار نشدند، اینجا کسی دنبال حق خودشان نیستند، همه دنبال حق هستند با هم مهربان هستند، برای هم فداکاری میکنند، برای هم ایثار دارند. فرق است بین حق خودطلبی با حقطلبی. خدا شاهد است اگر در آموزشوپرورش این درسها را به بچههای خود ندهیم (اخیراً کمی از سرفصلهای درسی بیخبرم) و به بچهها نگوییم بین حقطلبی و حق خودطلبی فرق است، در حق فرزندانمان ناجوانمردی کردیم. لااقل در مساجد باید این تعلیمات داده شود، الهی فدای امام حسین شوم که همیشه این درس را برای ما دارد و مکتبش برقرار و پرشور است. اگر بچهها با اجبار نمره بخواهند در آموزشوپرورش درس بخوانند، در مکتب امام حسین با عشق درس میخوانند. نوحههای عزاداری اباعبدالله الحسین همه سرشار از حقطلبی است نه حق خودطلبی، بین این دو خیلی فرق است.
متقی؛حق طلب است
یک روایت در باب حقطلبی و یک روایت در مقام شهدایی که در مسیر شهدای اربعین و زیارت کربلای امام حسین به شهادت میرسم بخوانم و عرضم را تمام کنم. امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) میفرمایند «اَتْقَى النّاسِ مَنْ قالَ الْحَقَّ فیما لَهُ وَ عَلَیْهِ» با تقواترین مردم کسی است که حقطلب باشد و حق بگوید چه به نفعش باشد و چه به ضررش. حالا یک نمونه را برای شما خواندم نمونههای فراوانی در متون دینی ما هست. در متون دینی میفرمایند اگر خودتان را برای حق صرف نکنید، اسیر باطل میشوید، حقوق خودتان را هم از دست میدهید و نابود میشوید، ولی وقتی خودتان را فدای حق کنید، همه حق شخصی خودتان را هم به دست میآورید.
شهدای اربعین؛کشته جوامع دموکراتیک
ما در چهلم شهدای مظلوم و بیگناه و معصومی هستیم که بهواسطه جوامع خبیث دموکراتیک به شهادت رسیدند. شهدای ما را آمریکا جنایتکار به شهادت رساند و ما داریم امام زمان را صدا میزنیم تا آنها را نابود کند. نمیتوانیم در جلسه چهلم شهدایی که به دست جوامع دموکراتیک یک عده بیگناه و مظلوم، مادر چند فرزند به قتل رسیدند، نرد عشقبازی با جوامع دموکراتیک خبیث بکنیم. ما کتکخورده این خباثتها هستیم و جوامع دموکراتیک فریبی که به مردم میدهند بهواسطه مفاهیمی چون حقوق شهروندی است، همه هوشمندان عالم این را میدانند.
یکبار دیگر سؤال بحث را مطرح کنم. یکصد سال است در جهان از حقوق شهروندی بهویژه در جوامع دموکراتیک سخن گفته میشود، چرا بیشتر جنایتها را در دنیا همینهایی که از حقوق شهروندی سخن گفتند انجام دادند؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ این تجربه بشری است و چرا حسین(علیه السلام) ما جهان را و هر جامعهای مثل جامعه خودمان را که دستش رسیده است را آزاد کرده و چرا حسین(علیه السلام) جوامع بشری را آزاد خواهد کرد؟ چون امام حسین دعوت به حق خود طلبی نمیکند دعوت به حقطلبی میکند. حتی امام حسین(علیه السلام) میفرماید: «بیایید برای حق فدا شوید بعد به حق خودتان خواهید رسید قدرتمند میشوید، کسی نمیتواند به حق شما دستدرازی کند». مقام معظم رهبری فرمودند: «شهدا مظهر قدرت یک ملت هستند چون از حق خود گذشتند برای حق فدا شدند، قدرت آفرینی کردند».
عظمت شهدای اربعین
کسانی که در راه زیارت اباعبدالله حسین مرحوم شوند، آقا رفته سفر در راه عمرش به پایان رسیده و سکته قلبی کرده، تصادف کرده و فوت کرده است، روایتی در کتاب شریف کاملالزیارات است که دارای روایات معتبری است، میفرماید کسی از امام صادق(علیه السلام) پرسید «فَمَا لِمَنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ إِلَیْهِ» وقتیکه کسی به سوی زیارت امام حسین(علیه السلام) میرود و در این راه فوت کند، چه اجری خدا به او میدهد؟ حضرت جواب دادند«تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَهُ وَ تَأْتِیهِ بِالْحَنُوطِ وَ الْکِسْوَهِ مِنَ الْجَنَّهِ» ملائکه او را تشیع جنازه میکنند و او را غسل میدهند کفن میکنند، از آوردههایی از بهشت «وَ تُصَلِّی عَلَیْهِ إِذْ کُفِّنَ» وقتی کفن میشود نماز بر او میخوانند «وَ تُکَفِّنُهُ فَوْقَ أَکْفَانِهِ وَ تَفْرُشُ لَهُ الرَّیْحَانَ تَحْتَهُ» زیر قبر او را ریحان و گلهای بهشتی قرار میدهند و کفن بهشتی بر روی کفن او میپوشانند. دیدید برخیها دچار فشار قبر میشوند و میدانید مؤمنین هم که از دنیا میروند برای اینکه پاک شوند هر کدام سهمی از فشار قبر دارند غیر از شهدا، فشار قبر عذاب فراگیری است. من میدیدم خیلی از شهدا، عاشق شهادت شده بودند میگفتند این فشار قبر را باید جوری رد کنیم و جز شهادت چارهای نیست. اینجا میفرماید وقتی کسی در راه حرم اباعبدالله الحسین از دنیا برود قبرش وسیع میشود، از هر طرف چیزی حدود ۶ کیلومتر، وسعت قبر پیدا میکند، بعد از همانجا به سمت بهشت الهی حرکت میکند. «وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّهِ إِلَى قَبْرِهِ» از بهشت الهی دری در قبرش باز میشود، او در آن محیط فراخ و نورانی به سمت بهشت حرکت میکند. «وَ یَدْخُلُ عَلَیْهِ رُوحُهَا وَ رَیْحَانُهَا حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ» و بوی بهشت وارد قبر او میشود و وارد بر او تا روز قیامت میشود. این آقا بعدش سؤال میکند امام صادق(علیه السلام) اگر کسی در این راه کشته شود دشمنان او را به شهادت برسانند چه؟ خوش به سعادت شهدای اربعین! ما شهدای حرم داشتیم شهدای اربعین هم فصل جدیدی از شهادت شد. خیلی برایم عجیب است که اولین گروه از شهدای اربعین که انشاءالله آخرین گروه شهدای اربعین باشند و این راه پر از امنیت باشد که هست؛ چرا باید بیشتر از بانوان باشند. اربعین مربوط به حضرت زینب و خانواده حسین(علیه السلام) است که در این راه تازیانه خوردند و به زیارت حسین شتافتند. یا اباعبدالله مردان ما در راه دفاع از حرمت به شهادت میرسند و بانوان ما در راه زیارت اربعین شما، چه تقسیمبندی عجیبی است، چه طراحی در عالم بالا است، خیلی در این حرف است!
اگر کسی در این راه به شهادت برسد چه میشود؟ «أَوَّلُ قَطْرَهٍ مِنْ دَمِهِ یُغْفَرُ لَهُ بِهَا کُلُّ خَطِیئَهٍ» اولین قطرهای که از این شهید در راه خدا جاری میشود، تمام گناهش بخشیده میشود، از بدیها پاک میشود مانند «تَخْلُصَ کَمَا خَلَصَتِ الْأَنْبِیَاءُ المخلصین» مانند انبیاء مخلصون از خطاها پاک میشود. آنجا قبلاً فرمود ملائکه بر او نماز میخوانند و تشییع میکنند، اینجا میفرمایند ملائکه و جبرئیل امین بر او نماز میخوانند و او را همراهی میکنند.
برای خرسندی شما اطرافیان شهدای اربعین بگذارید این قطعه از روایت را برای شما بخوانم «وَ یُکْتَبُ لَهُ شَفَاعَهٌ فِی أَهْلِ. بَیْتِهِ وَ أَلْفٍ مِنْ إِخْوَانِهِ» هر کدام غیر از خانوادهشان که شفاعت میکنند قدرت شفاعت هزار نفر را دارند! خدا شاهد است من از راه دوری اینجا به محضر شما رسیدم، از اولش میگفتم برویم انشاءالله اینها شفاعت کنند، شهدای اربعین و زیارت اباعبدالله الحسین قدرت فوقالعادهای دارند. جبرئیل امین و ملکالموت میآیند نماز میخوانند و بهاصطلاح چیزی حدود ۴، ۵ برابر اوصافی که برای فوت کنندگان در روایت برشمرده شد اینجا در وصف نعمات نزد خدا، برای شهیدان راه زیارت گفته میشود، عبارتهای آخر را دلم نمیآید برای شما نخوانم. از این شهدا بخواهید انشاءالله شفاعتمان کنند. اینجا میفرمایند وقتی نفخه صور دمیده میشود «اول من یصافحه رسول الله و امیرالمؤمنین و الاوصیاء» اولین کسانی که مقابل شهدای زیارت اباعبدالله الحسین میآیند پیامبر اکرم(صل الله علیه و اله و سلم) و امیرالمؤمنین و اوصیاء هستند. بعد او را همراه خود میبرند ملازم خود قرار میدهند، شهید راه زیارت اربعین اباعبدالله الحسین، بعد به این شهید راه زیارت اباعبدالله الحسین میگویند از این آب کوثر بنوش و هر کسی را میخواهی از این آب سیراب کن، شهدای اباعبدالله الحسین مقام والایی دارند.
بیدلیل نبود اینقدر زینب کبری(سلام الله علیه) و بچههای حسین در این راه صبوری به خرج میدادند، چون معرفت داشتند به عظمت زیارت کسانی که در راه حسین(علیه السلام) تازیانه بخورند خرابهنشین باشند. به خدا در زیارت اربعین آدم میفهمد اهلبیت چگونه مقاومت کردند. در زیارت اربعین شما شبهای سرد، معمولاً در این سال های گذشته که خصوصاً سال های قبلتر سردتر هم بود، مردم در این بیابانها با چه لذتی روی خاک میخوابند، با چه اشتیاقی به سوی حرم قدم برمیدارند، در این زمینه سرما میخورند، خم به ابرو نمیآورند، دشواری میکشند. حالا ما نه امام حسین(علیه السلام) را دیدیم و با او زندگی کردیم، اینقدر صبوری کردن در راه اربعین کار آسانی است که خیلی عجیب است، آدم آنجا میفهمد چطور بچه ها حسین(علیه السلام) طاقت آوردند یک ماه از این خرابه به آن خرابه برده شدند، از این محیط به محیط دیگری که مردم نادان به این عزیزان اهلبیت توهین ها روا میداشتند، ولی مقاومت میکردند. آنجا آدم این را درک میکند.
یا زینب(سلام الله علیه)! این شهدا و بهویژه بانوان محترمی که در این راه به شهادت رسیدند، ۱۶ نفر از خادمین هیئت رزمندگان در این زیارت اربعین به شهادت رسیدند، یا زینب(سلام الله علیه) شما اینها را در برابر اباعبدالله الحسین معرفی بفرما و در این معارفه در عالیترین مقاماتی که وعده دادهاید قرار بدهید.
صلی الله علیک یا اباعبدالله(علیه السلام)، اما شما اینجا شهدای خود را با چه احترامی تشییع کردید، ولوله ای در شهر شما برقرار شد. مردم اهواز واقعاً افتخار آفریدند من صداقتشان را در محبت به اهلبیت، غیر از اربعین آدرس دیگری هم میتوانم بدهم، آدرس ۹ دی که در اهواز، شنیدم ۷ دی اتفاق افتاده است. تظاهرات ۷ و ۹ دی حقطلبی است نه حق خودطلبی. این تظاهرات از حقوق شهروندی درنمیآید از حقطلبی مطلق درمیآید، ما برای حق میخواهیم فدا شویم، همه به خیابانها ریختند، افتخار بر مردم اهواز، آفرین بر علمای بزرگوار آن، امامجمعه عزیزشان و همه علما که این مردم را اینطور تربیت کردند. تا از راه دور دیدند در تهران، یک بیاحترامی به خیمه امام حسین(علیه السلام) شده به خیابانها ریختند. اینها علامت صداقت این اشکها و گریه ها برای اباعبدالله الحسین است. یا اباعبدالله ما به شهدای خود احترام گذاشتیم با احترام آنها را به خاک سپردیم، برای آنها مجلس گرفتیم، همه عالم برای شما یا اباعبدالله فدا بشوند که بدن مطهر شما ۳ روز بیغسل و کفن بر روی خاک بود، به اهلبیت شما بیاحترامی کردند و به اسارت بردند، الا لعنه الله علی القوم الظالمین.
منبع:روضه نیوز
بازدیدها: 0