اوصاف یاران حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در قرآن
آیا یاران اصلى امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف عصاره تاریخ اند و از میان این همه انسان هاى صالح و اولیاى الهى انتخاب آنان چگونه صورت مى گیرد، یعنى آنها داراى چه ویژگى هاى مى باشند که به این مقام برگزیده شده اند؟!
انقلابى بزرگ و جهانى، نیازمند رهبران و مدیرانى لایق، کارکشته، وارسته و پرتوان است که هم پیروزى اش تأمین گردد و هم اهداف و برنامه هاى فراگیر آن تحقق یابد. بستر زمان و تاریخ، دروازه ورودى انسان ها به دانشگاه مهدوى است ؛ دانشگاهى که در آن ملیّت و قومیّت، مذهب، نژاد، مقطع زمانى و… مطرح نیست؛ بلکه فراملى، قومى، نژادى و انسانى است. براین اساس قیام مهدوى، به حدى گسترده و فراگیر است که در قلمرو آن، همه ملیت ها و گروه ها – از گذشته تا حال و آینده – حضور دارند و حتى ملائکه الهى نیز در آن به ایفاى نقش مى پردازند.
پس از آنجایى که در میان یاران حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف، پیامبران و اولیاى الهى (چون عیسى، یوشع، خضر، اصحاب کهف و…) و هم از اصحاب پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و امیرمؤمنان (علیه السلام) (چون سلمان و مالک، ابوذر و…) حضور دارند، مى توان گفت آنان عصاره تاریخ خواهند بود. علاوه بر آن که خود حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف ادامه دهنده راه همه پیامبران و اوصیاء و دارنده همه سنن و مواریث آنان است؛ به طور طبیعى یارانش نیز دارنده این میراث گران بها خواهند بود.
البته در مجامع روایى بر ۳۱۳ یار خاص آن حضرت تاکیدات ویژه اى شده و اوصاف و خصلت هایى براى آنان شمارش شده است که نشان مى دهد واقعا آنان انسان هاى برتر، شایسته و برگزیده هستند و توان انجام این مأموریت بزرگ الهى را دارند.
اوصاف یاران در قرآن:
در قرآن، آیاتى وجود دارد که ویژگى هاى برشمرده آنها را، مى توان بر یاران خاص حضرت مهدىعجل الله تعالی فرجه الشریف تطبیق داد و در بعضى از روایات نیز، بیان شده که این آیات در مورد مهدىعجل الله تعالی فرجه الشریف و اصحابش باشد؛ از جمله مى فرماید:
«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُومِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکافِرِینَ یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَهَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ»[۱]
براساس این آیه خداوند در آینده جمعیتى را براى حمایت دین بر مى انگیزد و اوصاف کسانى را که باید این رسالت بزرگ را انجام دهند، چنین شرح مى دهد:
۱. آنان عاشق خدا بوده و جز به خشنودى او نمى اندیشند. هم خدا آنها را دوست دارد و هم آنان خدا را دوست دارند. «یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ»
۲. در برابر مؤمنان خاضع و فروتن هستند. «أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُومِنِینَ»
۳. در برابر ستمکاران قدرتمند هستند. «أَعِزَّهٍ عَلَى الْکافِرِینَ»
۴. جهاد در راه خدا برنامه همیشگى آنهاست. «یُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ»
۵. ثابت قدم بوده و از ملامت کنندگان باکى ندارند. «وَ لا یَخافُونَ لَوْمَهَ لائِمٍ»
در پایان مى فرماید: «به دست آوردن این امتیازات (علاوه بر کوشش شخصى)، مرهون فضل الهى است که به هر کس شایسته باشد، داده مى شود. «ذلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُوتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ»
در روایتى از امام صادق (علیه السلام) اوصافى براى یاران حضرت مهدى بیان شده که با اوصاف مذکور در آیه هماهنگ است[۲]
به طور کلى مى توان اوصاف، و ویژگى هاى یاران خاص حضرت را در روایات چنین شمارش کرد.
اوصاف یاران در حدیث:
۱. شناخت عمیق نسبت به خدا ؛ امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «در قلوب آنان (یاران مهدى)، نسبت به ذات خدا شکى نیست[۳]»
«آنان به وحدانیت خداوند آن چنان که حق وحدانیت اوست، اعتقاد دارند[۴]»
۲. معرفت امام زمانعجل الله تعالی فرجه الشریف ؛ امام سجاد (علیه السلام) مى فرماید: «آنان کسانى اند که به امامت مهدىعجل الله تعالی فرجه الشریف اعتقاد دارند[۵]»
۳. اخلاص ؛ امام جواد (علیه السلام) فرمود: «هنگامى که براى مهدى، ۳۱۳ تن از اهل اخلاص جمع شد، خداوند امر او را ظاهر خواهد کرد[۶]»
۴. اطاعت و فرمانبرى ؛ امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «اطاعت آنان از امام، بیشتر از فرمانبرى کنیز در برابر مولایش است[۷]»
۵. استقامت ؛ آن حضرت هم چنین فرمود: «… گویا قلب هاى آنان مانند تکه هاى آهن است… محکم تر از سنگ است[۸]»
۶. جان نثارى ؛ از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «آنان پروانه وار شمع وجود امام را در میان گرفته و او را با جانشان محافظت مى کنند (یحفون به) [۹]»
۷. برخوردارى از تأییدات الهى ؛ امام على (علیه السلام) فرمود: «… خداوند مردى (مهدى) را در آخرالزمان مى انگیزاند… او را به ملائکه اش تأیید کرده و انصارش را حفظ خواهد نمود[۱۰]»
۸. شهادت طلبى ؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «یاران مهدى، آرزو مى کنند که در راه خدا به شهادت برسند[۱۱]»
۹. صبر و بردبارى ؛ امام على (علیه السلام) مى فرماید: «یاران مهدى، گروهى اند که به خاطر صبر و بردبارى در راه خدا، بر او منت نمى گذارند و از این که جان خویش را تقدیم حضرت حق مى کنند، به خود نمى بالند و تکبر نمى کنند[۱۲]»
۱۰. شیران روز و زاهدان شب ؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «گویا من نظر مى کنم به قائم و اصحاب او در نجف و کوفه، سجده ها به پیشانى هاى آنها اثر گذاشته است ؛ شیران در روز و راهبان در شب اند[۱۳]»
۱۱. همدلى ؛ امام على (علیه السلام) فرمود: «ایشان یکدل و هماهنگ هستند[۱۴]»
۱۲. خواستار برکت ؛ از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «آنان بر فراز اسب هاى خود دست بر زین امام مى کشند و تبرک مى جویند[۱۵]»
۱۳. عبادت الهى ؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «در دل شب، از خشیت خداوند، ناله هایى دارند مانند ناله مادران پسر مرده» و «شب ها را با عبادت به صبح مى رسانند و روزها را با روزه به پایان مى برند[۱۶]»
۱۴. شجاعت ؛ امام على (علیه السلام) مى فرماید: «همه شیرانى اند که از بیشه ها خارج شده اند و اگر اراده کنند کوه ها را از جا بر مى کنند[۱۷]»
۱۵. علم و بصیرت ؛ امام على (علیه السلام) مى فرماید: «پس گروهى در آن فتنه ها صیقلى مى شوند، مانند صیقل دادن آهنگر، شمشیر را. دیده هاى آنان به نور قرآن جلا داده و تفسیر در گوش هایشان جا گرفته است. در شب جام حکمت را به آنها مى نوشانند، بعد از این که در بامداد هم نوشیده باشند[۱۸]»
۱۶. حق یاورى ؛ امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «خداوند به وسیله آنها، امام حق را یارى مى کند[۱۹]»
۱۷. حکمت نورانى ؛ از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «گویى دل هاى آنان مشعل نورانى است (کان قلوبهم القنادیل) [۲۰]»
با توجه به این روایات، روشن مى شود که یاران حضرت مهدىعجل الله تعالی فرجه الشریف، داراى چنان ویژگى ها و اوصاف برتر و کم نظیرى هستند که به حق در این مقام و موقعیت قرار گرفته اند و بدین جهت نقش مهمى در پیروزى آن قیام جهانى خواهند داشت.
پی نوشت ها:
[۱]. مائده ۵، آیه ۵۴.
[۲]. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
[۳]. همان، ص ۳۱۷.
[۴]. بشاره الاسلام، ص ۲۲۰.
[۵]. کمال الدین، ح ۱، باب ۳۱، ح ۲.
[۶]. همان، ح۲، ص ۳۷۸-۳۷۷.
[۷]. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
[۸]. همان، ص ۳۰۷، ح ۸۲.
[۹]. همان، ص ۳۰۸.
[۱۰]. همان، ص ۲۸۰،ح ۶.
[۱۱]. همان، ص ۳۰۷، ح ۸۲.
[۱۲]. یوم الخلاص، ص ۲۲۴.
[۱۳]. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶.
[۱۴]. یوم الخلاص، ص ۲۲۴.
[۱۵]. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
[۱۶]. یوم الخلاص، ص ۲۲۴.
[۱۷]. همان.
[۱۸]. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴، ح ۶۴.
[۱۹]. همان، ص ۳۰۸.
[۲۰]. همان.
منبع: کتاب مهدویت و دوران ظهور
بازدیدها: 489