توبه جوانی که خیاط زنانه بود

توبه جوانی که خیاط زنانه بود

واقعۀ بسیار شنیدنی که برای خودم اتفاق افتاده را برایتان تعریف می کنم:
زمان طاغوت در شلوغی معصیت ها و طوفان گناهان، خیابان های تهران و شهرهای بزرگ کشور ما پر از کاباره و مشروب فروشی و زن و دختر بی حجاب و شکسته شدن حریم الهی بود. من قبل از انقلاب یک دهه، در شهر رشت منبر داشتم. خیلی به من سخت گذشت، چون به صاحب خانه می گفتم ماشین را نزدیک درب خانه بیاور که درب ماشین با درب خانه یک جا باز بشود، می نشستم در ماشین و جلو مسجد پیاده می شدم و دیگر هیچ جای خیابان را نمی شد نگاه کرد. در آن شهر با جمعیت 000/150 نفری، چهارصد مغازه مشروب فروشی با مجوّز رسمی بود و خانه ها و مکان های بی جواز هم زیاد بود. امام ضلالت، همه شهرها را به فساد کشیده بود، به طوری که زمان طاغوت یکی از شهرهای ردۀ اول یا دوم در انواع فسادها در ایران، شهر مشهد بود؛ یعنی کنار حرم حضرت رضا علیه السلام ، که هنوز هم آثارش هست و هنوز هم یکی از شهرهایی است که فساد در آن غوغا می کند! همۀ این ها عوارض جدایی از امام هدایت است.

زمان دیگری در قبل از پیروزی انقلاب، یعنی در سال 1354 شمسی در تابستان و در یکی از منازل تهران که حیاط بزرگی داشت منبر بودم. جمعیت زیادی می آمدند و حیاط پُر بود. وقتی از منبر پایین آمدم جوان شیک پوشی با لباس های آن چنانی و لباس های شبیه زنان روبه روی من نشست و گفت: آقا این حرف هایی که شب ها می زنی مربوط به کیست؟ فهمیدم که تازه وارد است، گفتم: چند شب است می آیی؟ گفت: دو شب. گفتم: حرف ها مربوط به سه نفر است: یکی آن که تو را خلق کرده است؛ یعنی خدا و دیگری پیغمبر اسلام که از همه بیشتر دلش برای بشر سوخت؛ سوم هم دوازده امام و مادرشان فاطمۀ زهراست. گفت: تکلیف ما با این حرف ها چیست؟ گفتم: نمی دانم شما چه کاره هستی؟ گفت: من در لاله زار تهران لباس زنانه می دوزم، لباس زن ها را هم خودم اندازه می گیرم و پرو می کنم! گفتم: پس تو زودتر از ما به حورالعین رسیدی، خدا به ما وعده داده است که اگر به نامحرم نگاه نکنی، زنا نکنی، عرق نخوری، کار زشت انجام ندهی، ربا نخوری، نماز بخوانی و روزه بگیری در آینده در بهشت به تو حورالعین می دهیم؛ اما خوش به حال تو که بدون زحمت به آن رسیدی!گفت: تکلیف من چیست؟ گفتم: تکلیفت این است که خود را از جهنم نجات بدهی. گفت: یعنی فردا نروم؟ گفتم: بله نرو؛ چون گناه را باید یک باره ترک کرد و واجب فوری است، و گناه امشب را نباید به یک لحظه دیگر انداخت. همین الان باید رابطه خود را با گناهی که به آن آلوده هستی قطع کنی؛ اگر ده دقیقه دیگر طول بکشد و مرگ تو فرا برسد، مرگ بسیار بدی خواهی داشت. اگر بی نماز هستی، باید همین الان با بی نمازی وداع کنی. اگر با پدر و مادر خود قهر هستی، همین الان باید تصمیم آشتی بگیری. اگر رابطه شما با شوهر خود بی علت به هم خورده، همین الان تصمیم به برگشت به خانه بگیر. اگر زن خود را آزار می دهی، همین الان باید تصمیم بگیری از آزار او دست برداری. اگر حرام می خوری، همین الان ترکش کن و مال های حرام گرفته شده را به صاحبانش برگردان.گفتم: همین الان باید از این شغل بیرون بیایی. گفت: چشم، اکنون اراده می کنم که دیگر از این شغل بیرون بیایم و از فردا هم دیگر سر این کار نمی روم.
این کار، واقعاً جهاد اکبر است و از جنگ با دشمن بیرونی سخت تر می باشد؛ چون در جنگ با دشمن بیرونی همه چیز تلخ است و همراه با کشتن و خونریزی و دود و آتش است؛ اما جنگ کردن با لذت نفس، جنگ با شهوتِ حرام، جنگ با ارتباط با نامحرم و خنده و کرشمه های آن چنانی، جهاد اکبر است؛ یعنی از جنگ با دشمن بیرونی هم خیلی سخت تر است و هم بهره آن خیلی بیشتر می باشد.خلاصه، انقلاب پیروز شد و ده سال بعد از آن دیدار، روزی در شهر قم پیاده در خیابان ارم می رفتم، که ناگهان کسی از آن طرف خیابان مرا صدا زد، ایستادم، به من رسید و در آغوشم گرفت، چهرۀ نورانی و ملکوتی داشت، آثار سجده به پیشانی اش هویدا بود. گفت: ناهار برویم خانۀ ما، گفتم: به کسی وعده داده ام، گفت: شام بیا، گفتم: می خواهم بروم تهران، گفت: ده دقیقه بیا مسجد ما را ببین ما هشتاد نفر شهید داده ایم، دویست تا قاری قرآن داریم، خیلی بچه های با نشاطی هستند، به تو هم علاقه دارند. گفتم: آدرس مسجدت را بده می آیم. گفتم: از درس های طلبگی چه می خوانی؟ گفت: درس های مقدمات و سطح را خوانده ام و اکنون درس خارج و دورۀ اجتهاد را می گذرانم. گفت: بالاخره بعد از این برخورد و حرف ها ما را شناختی؟ گفتم: نه، من اولین بار است که تو را می بینم؛ اما چهره تو خیلی قشنگ است و همه چیز آخوندی به تو تمام است، ما با این که آخوند معروفی هستیم، قیافۀ تو را نداریم. دوباره گفت: واقعاً نشناختی؟ گفتم: نه، گفت: من همان جوان زنانه دوز لاله زار هستم!

برگرفته از کتاب امامت و ولایت نوشته استاد انصاریان

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام