امام رضا علیه السلام فرمودند: خداوند عزّوجل پس از پیامبری و دوستی، امامت را در مرتبه سوم به ابراهیم خلیل اختصاص داد و این را فضیلتی قرار داد که او را بدان مشرّف گردانید و با آن ستودش و فرمود: «من تو را پیشوای مردم گردانیدم*».
ابراهیم خلیل علیه السلام از سرِ شادی عرض کرد: «فرزندانم را هم*» ؟ خداوند در پاسخ او فرمود: «پیمان من ستمکاران را در بر نگیرد*» . بدین ترتیب این آیه، امامت هر ستمگری را تا روز رستاخیز باطل گرداند و امامت، تنها در برگزیدگان خواهد بود.
سپس خداوند او را چنین گرامی داشت که امامت را در نسل او که اهل طهارت و برگزیدگی بودند قرار داد و فرمود: «و به او اسحاق و فرزند زاده ای چون یعقوب را بخشیدیم وهمه را از شایستگان گردانیدیم وهمه را پیشوایانی ساختیم که به امر ما هدایت می کردند و انجام دادن کارهای نیک و بر پای داشتن نماز و دادن زکات را به آنها وحی کردیم و همه پرستنده ما بودند*».
متن حدیث:
الإمام الرضا علیه السلام : إنَّ الإِمامَهَ خَصَّ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ بِها إبراهیمَ الخَلیلَ علیه السلام بَعدَ النُّبُوَّهِ والخُلَّهِ ، مَرتَبَهً ثالِثَهً ، وفَضیلَهً شَرَّفَهُ بِها وأشادَ بِها ذِکرَهُ ، فَقالَ : «إنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إمامًا*» ، فَقالَ الخَلیلُ علیه السلام سُرورًا بِها : «ومِن ذُرِّیَّتی*» ؟ قالَ اللّه ُ تَبارَکَ وتَعالی : «لا یَنالُ عَهدِی الظّالِمینَ*” فَأَبطَلَت هذِهِ الآیَهُ إمامَهَ کُلِّ ظالِمٍ إلی یَومِ القِیامَهِ ، وصارَت فِی الصَّفوَهِ . ثُمَّ أکرَمَهُ اللّه ُ تَعالی بِأَن جَعَلَها فی ذُرِّیَّتِهِ أهلِ الصَّفوَهِ والطَّهارَهِ ، فَقالَ : «و وَهَبنا لَهُ إسحاقَ ویَعقوبَ نافِلهً وکُلاًّ جَعَلنا صالِحینَ * وجَعَلناهُم أَئِمَّهً یَهدونَ بِأَمرِنا وأوحَینا إلَیهِم فِعلَ الخَیراتِ وإقامَ الصَّلاهِ وإیتاءَ الزَّکاهِ وکانوا لَنا عابِدینَ*“
“اصول کافی : ۱ / ۱۹۹ ، کمال الدین : ۶۷۶ ، أمالی الصدوق : ۵۳۷ / ۱ ، معانی الأخبار : ۹۷ / ۲ ، عیون أخبار الرضا علیه السلام : ۱ / ۲۱۷ ”
*سوره بقره آیه ۱۲۴ و سوره انبیاء آیه ۷۳
بازدیدها: 150