قناعت و راضی بودن به داشته ها فارغ از حرص و طمع از صفات پسندیده در آموزه های اسلامی است تا جایی که ائمه معصوم (علیه السلام) هم نسبت به آن توصیه کرده و هم در روایات برکات و ثمرات آن را بیان کرده اند.
چنان که امیرمومنان امام علی (علیه السلام) می فرمایند: «خوشا به حال كسى كه به ياد قيامت و روز بازگشت باشد و براى حساب كار كند و به اندازه خويش در باب روزى قناعت ورزد و از حضرت حق راضى و خشنود باشد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «شاكرترين مردم قانعترين آنان و ناسپاسترينشان نسبت به نعمتها طمع كارترين آنها است.»
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر که خواهد بی نیازترین مردم باشد باید بدانچه در دست خدا است پشت گرمتر باشد از آنچه در دست دیگران است.»
امام صادق (علیه السلام) در تمجید از روحیه قناعت می فرمایند: «هر که از خدا به معاش کم راضی باشد، خدا از او به کردار کم راضی است.»
همچنین حضرت صادق (علیه السلام) در حدیثی نسبتا طولانی فرموده اند: «اگر شخص قانع سوگند ياد كند كه دنيا و آخرت را مالك شده است؛ البته خداوند عزيز سخن او را تصديق كرده و سوگند او را امضاء و تصحيح خواهد فرمود، زيرا مقام قناعت بسيار بزرگ و مهم است. و چگونه مىتوان به قسمت پروردگار متعال راضى نشد، در صورتى كه خدا مىفرمايد: «معيشت دنيوى مردم را در ميان آنان قسمت كردهايم.»
پس كسى كه ايمان داشته و پروردگار جهان را تصديق كند به آنچه خواسته و براى آنچه خواسته است، و غفلت را از خود دور كرده، و به مقام ربوبيت و مربى و مدبر بودن او يقين پيدا كند، البته قسمتها را از خدا دانسته و بدون توجه به اسباب و وسائل ظاهرى متوجه پروردگار متعال مىشود. و كسى كه به قسمت و داده خدا راضى و قانع شد؛ از فكر و غصه و زحمت نجات پيدا كرده و راحت مىشود، و هر چه قناعت كمتر باشد؛ حرص و طمع بيشتر شده و زحمت و ناراحتى و فكر افزونتر خواهد شد.»
همچنین حضرت ثامن الحجج (علیه السلام) در این باره فرموده اند: «هر که را جز روزی بسیار قانع نکند، جز کردار بسیارش بس نباشد و هر که را روزی اندک بس است، کردار اندک هم بس باشد.»
منبع : قدس
بازدیدها: 227