دعای مجیر با نوای مادحین اهل بیت علیهم السلام
در این مطلب برای شما کاربران گرامی دعای مجیر با صدای مادحین اهل بیت علیهم السلام به همراه متن آن قرار داده شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام: یکی از مهمترین دعاهای ماه مبارک رمضان دعای مجیر است که خواندن آن دارای فضلیت و ثواب بسیاری است؛ بر اساس برخی از روایات حضرت جبرئیل این دعا را هنگامی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آل و سلم) در مقام حضرت ابراهیم (علیه السلام) مشغول خواندن نماز بودند بر ایشان نازل کرد. به همین دلیل متن این دعای شریف به همراه قرائت آن توسط مداحان مطرح کشوری در ادامه آورده شده است که شما می توانید مشاهده و دریافت نمائید :
صوت قرائت دعای مجیر با صدای مادحین اهل بیت علیهم السلام جناب آقایان :
حاج سید مجید بنی فاطمه – حاج سعید حدادیان – حاج محمود کریمی – حاج منصور ارضی – حاج میثم مطیعی – حاج مهدی سماواتی – حاج محمد رضا طاهری – کربلایی سید رضا نریمانی و حجت الاسلام و المسلمین میرزا محمدی
متن دعا به شرح ذیل می باشد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ سُبْحانَکَ یَا اللّٰهُ ، تَعالَیْتَ یَا رَحْمٰنُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَارَحِیمُ ، تَعالَیْتَ یَا کَرِیمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیر . سُبْحانَکَ یَا مَلِکُ ، تَعالَیْتَ یَامالِکُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا قُدُّوسُ ، تَعالَیْتَ یَا سَلامُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُؤْمِنُ ، تَعالَیْتَ یَامُهَیْمِنُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاعَزِیزُ ، تَعالَیْتَ یَاجَبَّارُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُتَکَبِّرُ ، تَعالَیْتَ یَامُتَجَبِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ؛
منزّهی تو ای خدا، بلندمرتبه هستی ای بخشنده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای کریم، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای فرمانروا، بلندمرتبه هستی ای مالک، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بری از هر عیب، بلندمرتبه هستی ای سلام، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای ایمنبخش، بلندمرتبه هستی ای چیره بر هستی، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای عزّتمند، بلندمرتبه هستی ای جبّار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بزرگمنش، بلندمرتبه هستی ای بزرگمنش، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَاخالِقُ ، تَعالَیْتَ یَابارِئُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُصَوِّرُ ، تَعالَیْتَ یَامُقَدِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاهادِى ، تَعالَیْتَ یَاباقِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاوَهَّابُ ، تَعالَیْتَ یَاتَوَّابُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَافَتَّاحُ ، تَعالَیْتَ یَامُرْتاحُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاسَیِّدِى ، تَعالَیْتَ یَامَوْلاىَ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاقَرِیبُ ، تَعالَیْتَ یَارَقِیبُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُبْدِئُ ، تَعالَیْتَ یَامُعِیدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا حَمِیدُ ، تَعالَیْتَ یَامَجِیدُ ، أَجِرْنا مِنَ النّارِ یَامُجِیرُ؛
منزّهی تو ای آفریننده، بلندمرتبه هستی ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای صورت آفرین، بلندمرتبه هستی ای تقدیر کننده، ما را از آتش پناه ده ای پنادهدهنده، منزّهی تو ای راهنما، بلندمرتبه هستی ای ماندگار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بخشایشگر، بلندمرتبه هستی ای بسیار توبهپذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای گشایشگر، بلندمرتبه هستی ای خستگیناپذیر، ما را از آتش پناه ده ای پنادهدهنده، منزّهی تو ای سرورم، بلندمرتبه هستی ای مولایم، ما از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای نزدیک، بلندمرتبه هستی ای نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده، منزّهی تو ای پدیدآورنده، بلندمرتبه هستی ای بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای ستوده، بلندمرتبهای ای دارای عظمت، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا قَدِیمُ ، تَعالَیْتَ یَا عَظِیمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا غَفُورُ ، تَعالَیْتَ یَا شَکُورُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاشَاهِدُ ، تَعالَیْتَ یَا شَهِیدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاحَنَّانُ ، تَعالَیْتَ یَا مَنَّانُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا بَاعِثُ ، تَعالَیْتَ یَا وَارِثُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُحْیِى ، تَعالَیْتَ یَا مُمِیتُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا شَفِیقُ ، تَعالَیْتَ یَا رَفِیقُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا أَنِیسُ ، تَعالَیْتَ یَا مُؤْنِسُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا جَلِیلُ ، تَعالَیْتَ یَا جَمِیلُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای دیرینه، بلند مرتبه هستی ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای آمرزگار، بلندمرتبه هستی ای ستایشپذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای گواه، بلندمرتبه هستی ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای منتگذار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای برانگیزنده، بلندمرتبه هستی ای میراثبر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای زندگیبخش، بلندمرتبه هستی ای میراننده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای همراه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای همدم، بلندمرتبه هستی ای مونس، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بزرگ منزلت، بلندمرتبه هستی ای زیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَاخَبِیرُ ، تَعالَیْتَ یَا بَصِیرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا حَفِىُّ ، تَعالَیْتَ یَا مَلِىُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامَعْبُودُ ، تَعالَیْتَ یَامَوْجُودُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاغَفَّارُ ، تَعَالَیْتَ یَاقَهَّارُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَامَذْکُورُ ، تَعالَیْتَ یَامَشْکُورُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاجَوادُ ، تَعالَیْتَ یَامَعاذُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاجَمالُ ، تَعالَیْتَ یَاجَلالُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاسَابِقُ ، تَعالَیْتَ یَارَازِقُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاصَادِقُ ، تَعالَیْتَ یَافَالِقُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ؛
منزّهی تو ای آگاه، بلندمرتبه هستی ای بینا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی ای امان ده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای معبود، بلندمرتبه هستی ای موجود، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بسیار آمرزنده، بلندمرتبه هستی ای ستوده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای یاد شده، بلندمرتبه هستی ای سپاس شده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بخشنده، بلندمرتبه هستی ای پناهگاه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای زیبا، بلندمرتبه هستی ای باشکوه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پیش از همه، بلندمرتبه هستی ای روزیدهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای راستگو، بلندمرتبه هستی ای شکافنده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَاسَمِیعُ ، تَعالَیْتَ یَاسَرِیعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَارَفِیعُ ، تَعالَیْتَ یَابَدِیعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَافَعَّالُ ، تَعالَیْتَ یَامُتَعالٍ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاقَاضِى ، تَعالَیْتَ یَارَاضِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاقَاهِرُ ، تَعالَیْتَ یَا طَاهِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عَالِمُ ، تَعالَیْتَ یَا حَاکِمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای شنوا، بلندمرتبه هستی ای سریع، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بلندپایه، بلندمرتبه هستی ای نوآفرین، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای همواره در کار، بلندمرتبه هستی ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای قضاوت کننده، بلندمرتبه هستی ای خشنود، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای چیره، بلندمرتبه هستی ای پاک، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای دانا، بلندمرتبه هستی ای حکمران، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا دائِمُ ، تَعالَیْتَ یَاقائِمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاعَاصِمُ ، تَعالَیْتَ یَاقاسِمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَاغَنِىُّ ، تَعالَیْتَ یَامُغْنِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاوَفِىُّ ، تَعالَیْتَ یَاقَوِىُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاکَافِى ، تَعالَیْتَ یَا شَافِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُقَدِّمُ ، تَعالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا أَوَّلُ ، تَعالَیْتَ یَا آخِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای پاینده، بلندمرتبه هستی ای پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای نگهدارنده، بلندمرتبه هستی ای پخش کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بینیاز، بلندمرتبه هستی ای بینیاز کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای باوفا، بلندمرتبه هستی ای توانا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای کفایت کننده، بلندمرتبه هستی ای شفابخش، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پیشانداز، بلندمرتبه هستی ای پسانداز، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای آغاز، بلندمرتبه هستی ای انجام، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا ظَاهِرُ ، تَعالَیْتَ یَا بَاطِنُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا رَجَاءُ ، تَعالَیْتَ یَا مُرْتَجىٰ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاذَا الْمَنِّ ، تَعالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَاحَىُّ ،تَعالَیْتَ یَا قَیُّومُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا واحِدُ ، تَعالَیْتَ یَا أَحَدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَا سَیِّدُ ، تَعالَیْتَ یَا صَمَدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا قَدِیرُ ، تَعالَیْتَ یَا کَبِیرُ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا وَالِى ، تَعالَیْتَ یا مُتَعَالِى ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای آشکار، بلندمرتبه هستی ای نهان، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای امید، بلندمرتبه هستی ای امیدبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی ای هماره بخشایشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای زنده، بلندمرتبه هستی ای به خود پاینده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای یگانه، بلندمرتبه هستی ای یکتا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای سرور، بلندمرتبه هستی ای مقصود همه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای توانا، بلندمرتبه هستی ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای ولایت مدار، بلندمرتبه هستی ای بلند پایه ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا عَلِىُّ ، تَعالَیْتَ یَا أَعْلىٰ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا وَلِىُّ ، تَعالَیْتَ یَا مَوْلىٰ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا ذارِئُ ، تَعالَیْتَ یَا بَارِئُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا خَافِضُ ، تَعالَیْتَ یَا رَافِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُقْسِطُ ، تَعالَیْتَ یَا جَامِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَامُعِزُّ ، تَعالَیْتَ یَا مُذِلُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا حَافِظُ ، تَعالَیْتَ یَا حَفِیظُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا قادِرُ ، تَعالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عَلِیمُ ، تَعالَیْتَ یَا حَلِیمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای والا، بلندمرتبه هستی ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای سرپرست، بلندمرتبه هستی ای مولا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پدیدآور، بلندمرتبه هستی ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای فرودآور، بلندمرتبه هستی ای فرازبر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای دادگر، بلندمرتبه هستی ای گردآور، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای عزّتبخش، بلندمرتبه هستی ای خوار ساز، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای نگاهبان، بلندمرتبه هستی این نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای توانا، بلندمرتبه هستی ای توانمند، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای دانا، بلندمرتبه هستی ای بردبار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا حَکَمُ ، تَعالَیْتَ یَا حَکِیمُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَامُعْطِى ، تَعالَیْتَ یَا مانِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا ضَارُّ ، تَعالَیْتَ یَا نَافِعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُجِیبُ ، تَعالَیْتَ یَا حَسِیبُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عادِلُ ، تَعالَیْتَ یَا فاصِلُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا لَطِیفُ ، تَعالَیْتَ یَا شَرِیفُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا رَبُّ ، تَعالَیْتَ یَا حَقُّ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَا مَاجِدُ ، تَعالَیْتَ یَا وَاحِدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا عَفُوُّ ، تَعالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ ،أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای داور، بلندمرتبه هستی ای فرزانه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای عطابخش، بلندمرتبه هستی ای بازدار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای زیانرسان، بلندمرتبه هستی ای سودبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای اجابت کننده، بلندمرتبه هستی ای حسابرس، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای دادگر، بلندمرتبه هستی ای جداییانداز، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای مهربان، بلندمرتبه هستی ای شریف، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پروردگار، بلندمرتبه هستی ای حقیقت پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پرشکوه، بلندمرتبه هستی ای یگانه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای درگذرنده، بلندمرتبه هستی ای انتقام گیرنده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا واسِعُ ، تَعالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَا رَؤُوفُ ، تَعالَیْتَ یَا عَطُوفُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا فَرْدُ ، تَعالَیْتَ یَا وِتْرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُقِیتُ ، تَعالَیْتَ یَا مُحِیطُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا وَکِیلُ ، تَعالَیْتَ یَاعَدْلُ ، أَجِرْنا مِنَ النّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُبِینُ ، تَعالَیْتَ یَا مَتِینُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا بَرُّ ، تَعالَیْتَ یَا وَدُودُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَا رَشِیدُ ، تَعالَیْتَ یَا مُرْشِدُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ ، سُبْحانَکَ یَانُورُ ، تَعالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
منزّهی تو ای بسیار عطابخش، بلندمرتبه هستی ای عطاگستر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پرمهر، بلندمرتبه هستی ای نوازشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای یگانه، بلندمرتبه هستی ای بیهمتا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای روزیبخش، بلندمرتبه هستی ای فراگیر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای وکیل، بلندمرتبه هستی ای عدالت محض، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای آشکار، بلندمرتبه هستی ای استوار، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای نیکو، بلندمرتبه هستی ای مهروز، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزهی تو ای راهنما، بلندمرتبه هستی ای راهبر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای روشنایی، بلندمرتبه هستی ای روشنیبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده؛
سُبْحانَکَ یَا نَصِیرُ ، تَعالَیْتَ یَا نَاصِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا صَبُورُ ، تَعالَیْتَ یَا صَابِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا مُحْصِى ، تَعالَیْتَ یَا مُنْشِئُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ . سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ ، تَعالَیْتَ یَا دَیَّانُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحانَکَ یَا مُغِیثُ ، تَعالَیْتَ یَا غِیاثُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَافَاطِرُ ، تَعالَیْتَ یَا حَاضِرُ ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ . سُبْحانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَالْجَمَالِ ، تَبارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَالْجَلَالِ ، سُبْحانَکَ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذٰلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِینَ ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ ، وَحَسْبُنا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
منزّهی تو ای یاریرسان، بلندمرتبه هستی ای یاور، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای بردبار، بلندمرتبه هستی ای شکیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای شمارشگر، بلندمرتبه هستی ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای پاک و منزّه، بلندمرتبه هستی ای جزادهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای فریادرس، بلندمرتبه هستی ای پناه، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای آفریننده، بلندمرتبه هستی ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناهدهنده، منزّهی تو ای صاحب شکوه و زیبایی، بلندمرتبه هستی ای دارای جبروت و جلال، منزّهی تو، معبودی جز تو نیست، منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و اینچنین اهل ایمان را رهایی بخشیم و درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان او همه و سپاس خدا را پروردگار جهانیان و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است و جنبش و نیرویی نیست، جز به عنایت خدای والای بزرگ.
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0