راه دوری از ریا و رسیدن به اخلاص در عمل

استاد محسن قرائتی در یکی از کتاب های خود آورده است:

آنکه گرفتار ریا مى ‏شود، هنوز به مرحله یقین و باور نرسیده است.

على علیه السلام مى‏ فرماید: «الاخلاصُ ثَمَرهُ الیَقین/ اخلاص، نتیجه یقین است». (فهرست غررالحکم)

ممکن است انسان به خدا و قیامت و پاداش و … علم داشته باشد؛ ولى علم انسان، تا به مرحله یقین و باور نرسد، آن تأثیرگذارى لازم را نخواهد داشت.

همه مى‏ دانند که مرده، قادر بر انجام کارى نیست، امّا خیلى‏ ها، در همان حال، از مرده مى ‏ترسند.

ریاکار، هر چند ممکن است به خدا و قیامت و حساب و کتاب، آگاه باشد؛ ولى آگاهى او چون به مرحله یقین نرسیده، از اخلاص دور مى ‏شود. این یقین هم در سایه عبادت بسیار فراهم مى‏ آید.

قرآن مى ‏گوید: «وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى‏ یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ/ آنقدر عبادت کن تا یقین به تو برسد». (حجر، آیه ۹۹)

اگر یقین داشته باشیم که عالم، محضر خداست، عزت و ذلّت به دست اوست، دنیا و جلوه‏ هاى آن، سرمایه هایى کم سود و گذرا و فریبنده است، به اخلاص در عمل کشیده مى ‏شویم.

منبع: کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی

بازدیدها: 60