مطرف بن عبداللّه بن شخّیر میگوید حدیثى از ابوذر برایم نقل کرده بودند و من دوست داشتم او را ببینم. پس چون او را دیدم، به او گفتم: اى ابوذر! از تو حدیثى برایم نقل کردهاند که دوست داشتم تو را ببینم و درباره آن از تو بپرسم.
ابوذر گفت: اینک دیدى پس بپرس.
گفتم: شنیدهام که مىگویى: رسول خدا فرمود: خداوند عزّ وجلّ، سه تن را دوست دارد و سه تن را دشمن دارد؟
گفت: آرى، گمان ندارم که به دوستم محمد صلىالله علیه و آله دروغ مىبندم، و این جمله را سه بار تکرار کرد.
گفتم: آن سه تن که خداوند دوستشان دارد، چه کسانی هستند؟
گفت : مردى که در راه خدا مىجنگد. پس براى جهاد و به انتظار پاداشِ خدا، با دشمن رویاروى مىشود و پیکار مىکند تا کشته شود. شما نیز در کتاب خداوند عزّ وجلّ، در این باب مىخوانید: “إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَـتِلُونَ فِى سَبِیلِهِ صَفًّا خداوند، کسانى را که در راهش چون صفى مىجنگند، دوست دارد”
و مردى که همسایهاش او را مىآزارد و او بر آزارش شکیبایى مىورزد و انتظار پاداش از خدا دارد، پس خداوند او را از این آزار ایمن مىگرداند، با مرگ یا زندگى.
و مردى که همراه مردمى است پس در حرکت هستند تا آنکه خواب یا چرت بر آنان چیره مىشود و آنان آخر شب براى خواب فرود میآیند، امّا او به وضو و نمازش مىپردازد.
منبع : مشرق
بازدیدها: 136