صدیقه کبری

فضایل حضرت زینب سلام الله علیها

مرحوم علامه مامقانی (رحمه الله) در جلد سوم کتاب شریف «تنقیح المقال» درباره حضرت زینب الکبری (سلام الله علیها) می ‏نویسد: درباره سیدتنا زینب الکبری می‏ گویم: زینب، و چیست زینب؟ و چه می دانی که (شرافت و بزرگی و فضیلت) زینب چیست؟ زینب (سلام الله علیها) عقیله (یعنی خاتون بزرگوار و گرامی) بنی هاشم (ابن عبد مناف پدر جد رسول خدا) است، و محققاً صفات حمیده و خوی ‏های پسندیده را دارا بود که پس از مادرش، صدیقه کبری (سلام الله علیها) کسی دارا نبوده است، تا این که حق و سزاوار است گفته شود: او است صدیقه صغری.

مرحوم علامه مامقانی (رحمه الله) در جلد سوم کتاب شریف «تنقیح المقال» درباره حضرت زینب الکبری (سلام الله علیها) می ‏نویسد:
درباره سیدتنا زینب الکبری می‏ گویم: زینب، و چیست زینب؟ و چه می دانی که (شرافت و بزرگی و فضیلت) زینب چیست؟
زینب (سلام الله علیها) عقیله (یعنی خاتون بزرگوار و گرامی) بنی هاشم (ابن عبد مناف پدر جد رسول خدا) است، و محققاً صفات حمیده و خوی ‏های پسندیده را دارا بود که پس از مادرش، صدیقه کبری (سلام الله علیها) کسی دارا نبوده است، تا این که حق و سزاوار است گفته شود: او است صدیقه صغری.
زینب را در حجاب و پوشش و عفت و پاکدامنی (از دیگران) زیادت و افزونی است (و آن این است) که بدن او را در زمان پدرش (امیرالمؤمنین) و دو برادرش (امام حسن و امام حسین) کسی از مردان ندید تا روز کربلا، و زینب (سلام الله علیها) در صبر و شیکبایی (از مصایب و اندوه‏های بزرگ) و ثبات و پایداری و قیام و ایستادگی و قوت و نیروی ایمان و تقوا و پرهیزکاری و اطاعت و فرمانبری، وحیده و یگانه بود.
و زینب (سلام الله علیها) در فصاحت و آشکارا سخن گفتن و در بلاغت و رسایی سخن گفتن، گویی از زبان پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین (علیه السلام) قصد و آهنگ می ‏نمود، چنان که پوشیده نیست بر کسی که در خطبه و سخنرانی او (در مجلس ابن زیاد در کوفه، و مجلس یزید در شام) از روی تحقیق و درستی فکر نموده و بیندیشد.
و اگر ما بگوییم: زینب(سلام الله علیها) مانند امام (علیه السلام) دارای مقام عصمت بوده، کسی را نمی‏ رسد که گفتار ما را انکار کند و نپذیرد. اگر به احوال و سرگذشت‏های او در کربلا و پس از کربلا (در کوفه و شام) آشنا باشد، چگونه چنین نباشد؟ و اگر چنین نبود هر آینه امام حسین (علیه السلام) مقدار و پاره ‏ای از بار سنگین امامت و پیشوایی را روزگاری که امام سجاد(علیه السلام) بیمار بود بر او واگذار نمی ‏نمود، و پاره‏ ای از وصایا و سفارشهای خود را به او وصیت نمی‏ کرد و امام سجاد (علیه السلام) او را در بیان احکام و آنچه که از آثار و نشانه‏ های ولایت و امامت است. نایب به نیابت خاصه و جانشین خود نمی‏ گرداند.

هیات رزمندگان اسلام

منبع: ۲۰۰ داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب (سلام الله علیها)

بازدیدها: 212

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *