هشتم شهریور ماه سالروز شهادت آیتالله سید محمدباقر حکیم (فقیه و عالم معاصر) در انفجار تروریستی نماز جمعه نجف (سال ۱۳۸۲) است، به همین مناسبت مروری بر فعالیتهای این شهید بزرگ خواهیم داشت:
سیدمحمدباقر حکیم در سال ۱۳۵۸ در نجف اشرف و خانوادهای مذهبی به دنیا آمد، پدرش سیدمحسن حکیم از علمای مرجع جهان تشیع بود به همین مناسبت سیدمحمدباقر دروس مقدماتی را نزد پدر، سیدمحمدسعید حکیم و آیتالله شهید محمدباقر صدر و آیتالله سید محمدحسین حکیم فرا گرفت.
مبانی مهم فکری سیدمحمدباقر را اعم از اصول، فقه و فلسفه توسط آیتالله سیدمحمدحسین حکیم فراگرفته شد. وی پس از آن به مدت ۱۰ سال در دانشگاه بغداد علوم قرآنی تدریس کرد و سپس به تدریس در قم پرداخت.
سیدمحمدباقر حکیم آثاری نظیر محاضرات فی علوم القرآ»، تفسیر سوره الفاتحه، المجتمع الانسانی فی القران الکریم و علوم القرآن تألیف کرد.
وی در زمینههای مختلف سختکوش و در صحنههای سیاسی نیز فعال شد و از فعالیتهای مهم وی ریاست شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب، معاونت شورای مجمع جهانی اهل بیت (علیه السلام)، عضویت در هیئت امنای دانشگاه مذاهب اسلامی و سرپرستی مؤسسه دارالحکمه و تأسیس مؤسسه شهید صدر و تأسیس حرکت جماعت علمای مجاهد عراق بود.
شهید حکیم شاگردانی نظیر سیدعبدالصاحب حکیم، شهید سیدعباس موسوی و حجه الاسلام محمدباقر مهری را پرورش داد.
وی در حوزه سیاسی نیز زیر نظر پدرش بنیانگذاری حزب الدعوه الاسلامیه را انجام و دوبار نیز دستگیر شد و پس از آن از عراق خارج و به سوریه رفت پس از شهادت شهید محمدباقر صدر، به ایران پناهنده شد و در سال ۱۹۸۲ نیز ۱۲۵ نفر از اعضای خانوادهاش توسط پلیس دستگیر و به شهادت رسیدند.
آیتالله حکیم در نماز جمعه شهر نجف به مردمش گفت:مردم عراق با همبستگی و اتحاد میتوانند صلح و امنیت را در کشورشان برقرار کنند.
سرانجام شهید حکیم براثر انفجار شدید یک خودروی بمب گذاری شده در مقابل حرم امام علی (علیه السلام) در نجف اشرف به همراه ۸۲ نفر از نمازگزاران به شهادت رسید.
*توصیف شهید حکیم توسط مقام معظم رهبری
مقام معظم رهبری درباره شهید حکیم میگویند: این شهید عزیز ، عالم مجاهدی بود که سالهای متمادی برای احقاق حق ملت عراق با رژیم خبیث صدام مبارزه کرد و پس از سقوط آن مجسمه شر و فساد در مقابله با اشغالگران آمریکایی و انگلیسی همچون سد محکمی ایستاد و مبارزهای دشوار را با نقشههای شوم آنان آغاز کرد و خود را برای شهادت در راه این جهاد بزرگ و پیوستن به خیل شهیدان خاندان معظم آل حکیم و دیگر شهیدان علم و فضیلت در عراق آماده کرده بود.شهید آیت اللّه حکیم، مظهر خواستهای به حق ملتی بود که دین و استقلال و آینده کشور خود را در معرض تهدید و خانه خود را در زیر چکمه اشغالگران میبیند و میخواهد از هویت دینی و ملی خود در برابر متجاوزان دفاع کند».
منبع:عقیق
بازدیدها: 191