هفت توی فتنه

خانه / مطالب و رویدادها / هفت توی فتنه

القای شبهات، تحریک احساسات مردم، ایجاد شکاف بین اقشار جامعه، ایجاد اختلاف بین دستگاه‌های مدیریت کننده کشور، شعار طرفداری از قانون و خلاف قانون عمل کردن و تحقیر ملت از طریق بزرگنمایی دشمن برخی از شیوه‌ها و توطئه‌های فتنه‌گران است.

نهم دی، سالروز حضور و قیام شکوهمند ملت هوشیار ایران برای خنثی کردن یکی از دیگر از فتنه‌های طراحی شده توسط دشمنان علیه انقلاب اسلامی است. مروری بر تاریخچه پیدایش فتنه ها ضرورت تعمق بیشتر در این پدیده پیچیده و دشواری مبارزه با آن را روشن می‌سازد. فتنه‌های صدر اسلام و از جمله جوسازی ها و جنگ روانی و توطئه های منافقان در مدینه، فتنه منافقین و بنی صدر در سال‌های نخست پیروزی انقلاب، فتنه خلق مسلمان، فتنه سید مهدی هاشمی، فتنه سال 78 و سرانجام فتنه سال 1388 وجوه اشتراکی با یکدیگر دارند که می‌توان به مواردی از آنها اشاره کرد؛

پیچیدگی فتنه

فتنه یعنی پیدایش شرایطی که تشخیص حق از باطل بسیار دشوار شود. “فتنه یعنی آن فضای غبارآلودی که چشم های انسان قادر به دیدن در آن فضای غبارآلود نیست – 1392” *

فتنه یعنی روزگاری که به تعبیر حضرت علی (ع) باطل با آمیزه‌ای از حق و دشمن در لباس دوست ظاهر می‌شود و به همین دلیل چنانچه ریشه کن ساختن فتنه، مسئله اصلی قلمداد نشود، فتنه ریشه خواهد دواند و همانند منقذی است که اگر در کشتی پدید آید، به تدریج تمام سرنشینان را در دریا غرق خواهد ساخت. البته اصحاب فتنه و چه بسا برخی ساده اندیشان با به‌کار گیری واژه “حادثه سال 88” یا اقدامات و برنامه‌های دیگر، بر سر آنند که حساسیت جامعه را نسبت به جریان فتنه کاهش دهند تا با سوء استفاده از غفلت مردم، مقصود شوم خود را تحقق بخشند اما واقعیت آن است که فتنه، یعنی شورش نرم برای براندازی حکومت و به همین دلیل فتنه گر، مصداق “باغی” و کسی است که علیه اسلام و نظام اسلامی قیام کرده است. البته قیامی پنهان و مزورانه و نه رودررو و آشکار.

“یک جماعتی در مقابل جریان قانونی کشور، به شکل غیر قانونی و به شکل غیر نجیبانه ایستادگی کردند و به کشور لطمه و ضربه وارد کردند – 1392” * “اینکه وقتی آنچه که اتفاق افتاده است، بر خلاف میل ما شد، مردم را به شورش خیابانی دعوت کنیم – که این در سال 78 اتفاق افتاد – یکی از خطاهای جبران ‌ناپذیر است. این تجربه‌ای شد برای ملت ما – 1392” *

مهار فتنه

مهار فتنه بی شباهت به مهار آتش نیست، همچنان که آتش‌ نشان‌ها سعی می‌ کنند ابتدا آتش را مهار و سپس کانون آتش را خاموش کنند، در قضیه فتنه هم نباید به گستره آن دامن زد و در دام طراحان فتنه گرفتار شد که چنین وانمود می ‌کنند که جمعیت کثیری از ملت، طرفدار آنان هستند. به تعبیر روشن ‌تر در مبارزه با فتنه باید سیاست دفع حد اقلی و جذب حد اکثری را در پیش گرفت، زیرا چه بسا، بسیاری از افراد در شرایط اولیه پیدایش فتنه، ناخواسته فریفته آن شوند اما به تدریج و با روشن شدن ابعاد فتنه، غالباً از آن تبری می‌جویند و در نتیجه سردمداران فتنه منزوی می‌شوند.

“امروز معلوم شده است آن کسانی که در مقابل عظمت ملت ایران، در مقابل کار بزرگ ملت ایران در انتخابات ایستادند، آنها بخشی از ملت نیستند؛ افرادی هستند یا ضد انقلاب صریح، یا کسانی که بر اثر جهالت خود، بر اثر لجاجت خود، کار ضد انقلاب را می‌ کنند؛ ربطی به توده مردم ندارند – 1389” *

بنابر این باید در مهار فتنه بین بازی خوردگان و بازی کنندگان، بین تشویق کنندگان و بازیکن‌ها و مربیان تفکیک قائل شد.

زمانبر بودن

طبیعی است که شفاف شدن فضای سیاسی و فروکش کردن غبارهای فتنه، نیاز به فرصت دارد و باید در گذر زمان و با تدبیر، برای آگاه سازی جامعه تلاش کرد و به تناسب ظرفیت آگاهی جامعه، با سردمداران فتنه برخورد کرد. “اگر قبول داریم که جبهه‌ دشمن برای کشور ما و انقلاب ما برنامه ‌ریزی بلند مدت دارد، پس ما هم باید برنامه ‌ریزی بلند مدت داشته باشیم – 1389” *

اجتناب از راهکارهای ساده اندیشانه

“اگر باور داریم که فتنه ابعاد بسیار پیچیده ‌ای دارد باید بپذیریم که مبارزه با فتنه هم دشواری‌ها و پیچیدگی‌های خاص خود را دارد، و لذا احساساتی شدن و کار بی رویه برای مقابله با فتنه، کمک به دشمن است – 1388” *

تکیه بر حضور پرشور مردم، خصوصاً جوانان

بنا بر ضرب المثل معروف که سنگ را به همان نقطه ای که پرتاب شده برگردان، مبارزه با فتنه هم باید از همان نقطه پیدایش فتنه آغاز شود، یعنی ابهام زدایی و روشنگری برای عموم مردم. بر خلاف شعار جمهوریت خواهی برخی مدعیان، در کشور ما قدرتمند ترین حامی و مدافع اصلی اسلام و نظام اسلامی، جمهور مردم هستند و نظام اسلامی تنها با پشتیبانی توده مردم توانسته است تا کنون در برابر همه توطئه‌ها ایستادگی کند و قضیه فتنه نیز از این واقعیت مستثنی نیست.

“آخرین نمونه‌ اش هم همین فتنه سال 88 بود، مردم ایستادند، همان کسانی که به کسان دیگری غیر از منتخب رأی داده بودند، همان ها در مقابل آنها ایستادند.” * “در میدان سیاسی، فتنه سال 88 را جوان های ما خواباندند، بیش از عوامل گوناگون دیگر – 1389” *

آگاه سازی، مسئولیت همگانی

اگر قرار است توده مردم برای خاموش ساختن آتش فتنه به پا خیزند، روشنگری به رسالتی فراگیر تبدیل می‌ شود، هر چند “خواص”، مسئولیتی مضاعف دارند و سکوت آنان نوعی خیانت محسوب می‌شود.

“وقتی این پدیده (فتنه) در جامعه ظاهر شد، انتظار از خواص این است که مرزشان را مشخص کنند، موضعشان را مشخص کنند، دوپهلو حرف زدن، کمک کردن به غبارآلودگی فضاست.” *

شفاف سازی شاخص ها

راه میانبر برای آگاه سازی جامعه، بازگشت به شاخص های دینی و اعتقادی و انقلابی است که در وجود آحاد مردم ریشه دارد و از آنجا که معمولاً اصحاب فتنه، با اقداماتی آشکار، ماهیت ضد دینی و ضد ملی خود را بروز می‌ دهند، شواهد روشنی پدید می‌آید که اگر مردم از آن آگاه شوند، خشم و نفرت خود را از سردمداران و پدید آورندگان آن اقدامات ابراز می‌دارند، چنان‌که در فتنه 88 اسائه ادب به ساحت دستگاه حضرت سید الشهدا (ع) یا اهانت به عکس امام خمینی (ره)، دست فتنه گران را رو کرد. یکی از روشن‌ ترین شاخص‌ها در این زمینه، شاخص مرزبندی خودی و غیر خودی است، مرزبندی با دشمن است. فتنه گران از آنجا که در دام توطئه دشمن گرفتار آمده‌اند، می‌کوشند این مرزبندی را از بین ببرند، چنان‌که از سر دادن شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل اجتناب می ‌ورزند و در مقابل، علیه غزه و لبنان، شعار می دهند.

“با دشمنان متعرض بایستی با قدرت برخورد کرد؛ باید مرزبندی روشن و شفاف با آنها به وجود آورد. اسلام می گوید فریب دشمن ها را نباید خورد – 1389” *

ترفند های فتنه گران

القای شبهات، تحریک احساسات مردم، ایجاد شکاف بین اقشار جامعه، ایجاد اختلاف بین دستگاه‌های مدیریت کننده کشور، شعار طرفداری از قانون و خلاف قانون عمل کردن، تحقیر ملت از طریق بزرگنمایی دشمن و چشم امید بستن به استکبار جهانی و تمسک به دشمن در رقابت‌های سیاسی داخل کشور، برخی از شیوه‌ها و توطئه‌های فتنه گران است.

کلام آخر آنکه اگر چه سردمداران فتنه به عنوان عوامل همکار دانسته یا ندانسته دشمن در فتنه 88، ضایعاتی را برای کشور پدید آوردند اما خوشبختانه با هوشیاری مردم، نتوانستند در آن شرایط حساس انتخابات، گروه‌های مردم را به جان هم بیندازند و جنگ خیابانی برپا کنند و در نهایت؛ “فتنه سال 88 کشور را واکسینه کرد؛ مردم را بر ضد میکروب های سیاسی و اجتماعی ‌ای که می تواند اثر بگذارد، مجهز کرد؛ بصیرت مردم را بیشتر کرد – 1390” *

پی نوشت ها:

جملات ستاره دار از بیانات مقام معظم رهبری انتخاب شده است.

 

بازدیدها: 51

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *