وصایای حضرت فاطمه (سلام الله علیها) به حضرت علی (علیه السلام)

به جز امیرالمؤمنین (علیه السلام) که نامش در وصایای فاطمه(علیه السلام) زیاد دیده می شود ، نام این سه بانوی محترمه، یعنی ام ایمن ، اسماء و سلمی همسر ابی رافع نیز در روایات آمده است.
ام ایمن همان بانوی فداکار و با ایمانی است که به صدق مدعای فاطمه شهادت داد و طبق روایات پیغمبر درباره اش فرمود:” او زنی است از اهل بهشت… ” ، او در خانه پیغمبر و خدیجه زندگی می کرد و پس از آن نیز به مدینه هجرت کرد و به خانه اسامه رفت و پس از او نیز در خدمت اهل بیت پیغمبر ، انجام وظیفه می کرد.
اسماء بنت عمیس که پس از آنکه شوهرش جعفربن ابیطالب در جنگ مؤته به شهادت رسید به همسری ابوبکر در آمد و این جریان قبل از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) بود.
” سلمی” نیز نام زنی است که خدمتکاری رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) را می کرد، او کنیز ” صفیه ” دخترعبدالمطلب بود، و او همان زنی است که قابلگی فرزندان فاطمه دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) را به عهده داشت، و همچنین قابله ” ابراهیم ” فرزند رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) بوده و در ماجرای وفات فاطمه(علیه السلام) نیز در غسل دادن او به علی(علیه السلام) و اسماء کمک می کرد. (۱)
به هر صورت درباره ام ایمن مطلبی در وصیت نامه نیست جز آنکه در روایات نام او آمده و این که فاطمه (سلام الله علیها) به او وصیت کرد . (۲)
در مورد سلمی نیز در چند حدیث آمده که گوید: هنگامی که فاطمه (سلام الله علیها) بیمار شد من از او پرستاری می کردم تا در یکی از روزها که علی(علیه السلام) برای انجام کاری ازخانه بیرون رفت و فاطمه (سلام الله علیها) با اینکه حالش خوب بود به من فرمود: مادر! قدری آب غسل برای من حاضر کن . من حاضر کردم و فاطمه برخاسته وغسل کرد ، سپس لباس های نو خود را پوشید و به من دستور داد فرشی برای او در وسط اتاق بیندازم ، روی آن خوابید و پاهای خود را به طرف قبله کشید ، آن گاه دست خود را زیر گونه اش گذارده و فرمود: من اینک از دنیا می روم، بدین ترتیب از دنیا رفت و من علی (علیه السلام) را خبر کردم . (۳)
درباره اسماء بنت عمیس نیز در پاره ای از روایات آمده که گوید: فاطمه (سلام الله علیها) به من وصیت کرد کسی جز من و علی (علیه السلام) او را غسل ندهد، و من نیز هنگام غسل فاطمه طبق وصیتی که کرده بود به علی (علیه السلام) کمک کردم و هر دو با هم جنازه را غسل دادیم. (۴)
درچند حدیث از طریق شیعه و اهل سنت آمده که اسماء گوید، فاطمه درهنگام وفات خود به من فرمود: مادر جان! من از این وضعی که درباره حمل جنازه ها مرسوم است ، شرم می کنم و خوش ندارم که جنازه زنان را روی تخته ای می گذارند و پارچه ای روی آن می اندازند وپستی و بلندی های بدن او برای بیننده آشکار است.
اسماء گوید: به ایشان عرض کردم: من چیزی را که درحبشه دیده ام هم اکنون ترتیب داده نزد شما می آورم و نشانت می دهم . سپس چند عدد چوب تر و تختی را آورد و آن چوبها را خم کرده دو طرف آن را بر کنار تخت بست و چادر روی آن کشید، فاطمه( ع) که آن را دید خوشحال شد و تبسم کرد، اسماء گوید: من از روزی که رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) از دنیا رفته بود تا به آن روز تبسم بر لبان دختر پیغبر ندیده بودم. (۵)
در روایتی است که فرمود: چه چیز خوب و نیکویی است که بدان وسیله جنازه زن از مرد تشخیص داده نمی شود. (۶) و در حدیثی است که فرمود:
برای من نیز یک چنین چیزی درست کن، و مرا مستور کن، خدایت از آتش دوزخ مستور دارد.(۷)

وصایای حضرت زهرا به حضرت علی علیهما السلام

از جمله کرامات فاطمه علیها سلام که محدثین شیعه و اهل سنت روایت کرده اند این است که وی از مرگ خود خبرداد و روز و وقت آن را تعیین کرد ، چنانکه در روایات پیش از این نیز گذشت و در حدیثی است که وقتی به علی (علیه السلام) گفت: هنگام مرگ من رسیده! علی (علیه السلام) فرمود: ای دختر پیغمبر، با اینکه وحی از ما قطع شده این خبر را از کجا دانستی ؟
فاطمه پاسخ داد، هم اکنون خواب مختصری مرا فرا گرفت و رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) را دیدم که به من فرمود: امشب نزد ما خواهی بود و من می دانم که او راست گفته و امروز روز آخر عمر من است. (۸)
و در روایتی است که پس از آن به علی (علیه السلام) گفت: چیزهایی در دل دارم که می خواهم آنها را به تو وصیت کنم!
علی (علیه السلام) فرمود: ای دختر رسول خدا ، هر چه می خواهی بگو!
دراین وقت علی (علیه السلام) کسانی را که دراتاق بودند بیرون کرد و نزدیک سر فاطمه (سلام الله علیها) نشست، آن گاه فاطمه به سخن آمده گفت :
ای پسرعمو ، هیچ گاه مرا دروغگو و خیانتکار ندیدی، و از وقتی با تو معاشرت داشته ام نافرمانی تو را نکرده ام!
علی (علیه السلام) در پاسخ او فرمود:
پناه بر خدا! تو داناتر ، نیکوکارتر ، پرهیزگارتر، بزرگوارتر و نسبت به خدای تعالی بیمناک تر از آنی که من بخواهم تو را در مورد مخالفت و نافرمانی خود سرزنش کنم، و به راستی مفارقت و دوری تو بر من بسیار ناگوار است جز آنکه چاره ای از آن نیست…
آن گاه سخنان خود را ادامه داده فرمود:
به خدا مصیبت رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) را برای من تجدید کردی و مرگ و فقدان تو ، بر من بسیار بزرگ است.
” فانا لله و انا الیه راجعون”!
آه! که چه مصیبت دردناک ، جانسوز و غم انگیزی است! مصیبتی که به خدا سوگند جبران پذیر نخواهد بود!
دنباله حدیث این گونه است که در اینجا هر دو گریان شده و لختی گریستند ، آن گاه علی (علیه السلام) سر فاطمه را برداشته به سینه چسبانید و بدو فرمود: هر وصیتی داری بنما که من آن را انجام خواهم داد.
فاطمه عرض کرد: خدایت پاداش نیک دهد ای پسرعموی رسول خدا، نخستین وصیت من آن است که پس از من ” امامه ” دختر خواهرم را به ازدواج خویش درآوری ، چون او نسبت به فرزندان من همانند خودم مهربان است، و مردان نیز ناچارند همسری از زنان داشته باشند.
وصیت دیگر من آن است: که احدی از این مردم که به من ستم کرده و حق مرا گرفتند ، در تشییع جنازه من و دیگر مراسم حاضر نشوند زیرا اینان دشمن من و دشمن رسول خدا هستند، مبادا بگذاری یکی از آنها یا پیروان آنها ، بر جنازه ام نماز بگذارند…
مرا شب هنگام در آن وقتی که دیده ها همگی خواب رفته اند دفن کن (۹)
و در نقلی هم آمده که فاطمه (سلام الله علیها) وصایای خود را در رقعه ای نوشته و زیر سرش نهاده بود و چون از دنیا رفت، علی (علیه السلام) آن رقعه را بیرون آورد و جملات زیر را در آن مشاهده کرد:
” بسم الله الرحمن الرحیم، هذا ما اوصت به فاطمه بنت رسول الله، اوصت وهی تشهد ان لا اله الا الله، وان محمداً عبده و رسوله ، و ان الجنه حق و النار حق، و ان الساعه آتیه لا ریب فیها، و ان الله یبعث من فی القبور.
” یا علی انا فاطمه بنت محمد زوجنی الله منک لا کون لک فی الدنیا و الآخره، انت ولی بی من غیری، حنطنی و غسلنی و کفنی با للیل، و صل علی و ادفنی باللیل و لا تعلم احدا، و استودعک الله و اقرء علی ولدی السلام الی یوم القیامه” (۱۰)
” به نام خدای بخشاینده و مهربان، این است آنچه دختر رسول خدا بدان وصیت می کند، و این وصیت را در حالی می کند که گواهی می دهد معبودی جز خدای یکتا نیست، و گواهی می دهد محمد بنده و رسول اوست، و گواهی می دهد که بهشت حق است، و جهنم حق است، و قیامت خواهد آمد و هیچ گونه شکی در آن نیست، و گواهی می دهد که خدای تعالی هر کس را که در گورهاست مبعوث و زنده خواهد کرد.
ای علی ! منم فاطمه دختر محمد که خدای تعالی مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا وآخرت از آن تو باشم، و تو در انجام کارهای من سزاوارتر از دیگران هستی !
کار حنوط ، غسل و کفن مرا در شب انجام ده، و بر من نماز بخوان و شبانه مرا دفن کن، و کسی را خبر نکن ، تو را به خدا می سپارم ، و بر فرزندان خود تا روز قیامت سلام می رسانم (۱۱)

پی نوشت :

۱- اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۷۸٫
۲- بحار الانوار ، ج ۴۳، صص ۱۸۱ و ۲۰۴٫
۳- کشف الغمه ، ج ۲، ص ۱۲۷٫
۴- بحار الانوار، ج ۴۳، صص ۱۸۴ و ۱۹۸/ کشف الغمه ، ج ۳، صص ۱۲۶ و ۱۳۰٫
۵- احقاق الحق ، ج ۱۰، ص ۴۷۴/ بحار الانوار، ج ۴۳، صص ۱۸۹و ۲۱۳٫
۶- کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۳۰٫
۷- بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۱۳٫
۸- همان، ص ۱۷۹٫
۹- بحار الانوار، ج ۴۳، صص ۱۹۲ و ۱۹۱٫
۱۰- همان، ص ۲۱۴٫
۱۱- همان، ص ۲۱۴٫

بازدیدها: 2