پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
اولاً: طبق آنچه در سیره ی حضرت علی(علیه السلام) آمده، ایشان هیچگاه فقیر و تنگدست نبوده اند بلکه همواره با تلاش و زحمت، اموال فراوانی بدست می آورده اند ولی آن ها را در راه خدا انفاق می کرده اند،، و چیزی برای خود باقی نمی گذاشتند. داستان های متعدد به دوش کشیدن نان خرما و بر در خانه ی بینوایان بردن ایشان مشهور تر از آن است که ما بخواهیم گوشه ای از آن را نقل کنیم . همچنین ایشان بخش مهمی از اموال و دارایی خود را صرف آزاد کردن بردگان می نمودند تا آنجا که می نویسند هزار برده را از دسترنج خود آزاد نمود، به علاوه سهم او از غنائم جنگی نیز قابل ملاحظه بود، بنابراین، اندوخته مختصری که زکات به آن تعلق می گیرد و یا نخلستان کوچکی که واجب باشد زکات آن را بپردازد چیز مهمی نبوده است که علی (علیه السلام) فاقد آن باشد.[1]
پس اگر در جایی صحبت از فقر ایشان شده بدلیل انفاق بیش از حد آن بزرگوار است. آنچه در آیه شریفه در باره زکات دادن ایشان آمده است یکی از این موارد است و بیانگر آن است که حتی در حال رکوع نیز ایشان از دستگیری فقراء چشم پوشی نمی کردند.
ثانیا: در قرآن مجید در موارد زیادی به صدقات مستحبی هم زکات گفته شده است مثلا در بسیارى از سورههاى مکى کلمه” زکات” آمده که منظور از آن همان زکات مستحبّی است[2]، زیرا وجوب زکات مسلما بعد از هجرت پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) به مدینه، بوده است.[3]
علامه طباطبائی در المیزان می فرمایند:
اگر مىبینید امروز وقتى زکات گفته مىشود ذهن منصرف به زکات واجب شده و صدقه به ذهن نمىآید، نه از این جهت است که بر حسب لغت عرب صدقه زکات نباشد بلکه از این جهت است که در مدت هزار و چند سال گذشته از عمر اسلام، متشرعه و مسلمین زکات را در واجب بکار بردهاند، و گرنه در صدر اسلام زکات به همان معناى لغوى خود بوده و معناى لغوى زکات اعم است از معناى مصطلح آن، و صدقه را هم شامل مىشود. در حقیقت زکات در لغت مخصوصا اگر در مقابل نماز قرار گیرد، به معناى انفاق مال در راه خدا و مرادف آنست، کما اینکه همین مطلب از آیاتى که احوال انبیاى سلف را حکایت مىکنند بخوبى استفاده مىشود…». [4]
آیه 55 سوره ی مائده که به نقل اکثر مفسرین[5] درباره ی جریان انفاق حضرت علی (علیه السلام) است، که در حال رکوع اتفاق افتاده و انگشترشان را به فقیر داده اند،نیز ممکن است از همین قبیل باشد.
پس بر فرض این که زکات واجب به حضرت علی(علیه السلام) تعلق نمی گرفته، انفاق انگشتری می تواند صدقه به فقیر و یکی از انفاق های مستحبی ایشان باشد.
[1] تفسر نمونه، ج 4، ص 429.
[2] آیه 3 سوره نمل و آیه 39 سوره روم و 4 سوره لقمان و 7 سوره فصلت و غیر اینها.
[3] تفسیر نمونه، ج4، ص: 430
[4] ترجمه تفسر المیزان، ج 6، ص 11.
[5] تفسیر نمونه، ج 4، ص 424.
منبع:اسلام کوئست
بازدیدها: 0
