گزیده ای از روایات در باب زیارت زیارت حضرت امام حسین (علیه السّلام)

کرامت خداوند تبارک و تعالی در حق زوّار حضرت حسین بن علی (صلوات الله علیهما)

عبدالله طحّان، حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) وی گفت:

شنیدم از امام(علیه السلام) که می فرمودند:

احدی نیست در روز قیامت مگر آنکه آرزو می کند از زوّار امام حسین (علیه السلام) باشد زیرا مشاهده می کند با ایشان چه معامله ای شده و چه کرامتی حق تبارک و تعالی درباره آنها منظور می فرماید.

زائرین امام حسین(علیه السلام) همسایه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و حضرت علی و فاطمه(علیهما السلام) می باشند

ابو خالد ذی الشامه، وی می گوید:

ابو اسامه برایم حدیث گفت، وی اظهار داشت:

از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که می فرمود:

کسی که می خواهد در همسایگی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و حضرت علی و فاطمه (علیهما السلام) باشد زیارت حسین بن علی (علیهما السلام) را ترک نکند.

در بیان اجر کسی که بخاطر حبّ به رسول خدا و أمیر الموءمنین و فاطمه سلام اللّه علیهم أجمعین به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام برود.

حدیث اول:

حضرت ابو عبدالله(علیه السلام) فرمودند:

هنگامی که روز قیامت شود منادی نداء می کند:

کجا هستند زوّار حسین بن علی(علیهما السلام)؟

گردن های تعدادی از مردم کشیده می شود که عدد آنها را غیر از خداوند متعال کس دیگری نمی داند پس به ایشان گفته می شود قصد شما از زیات قبر حضرت حسین بن علی(علیهما السلام) چه بود؟

می گویند: پروردگارا آن حضرت را زیارت کردیم به جعت محبتی که به رسول خدا(ص) و حضرت علی و فاطمه(علیهماالسلام) داشته و به منظور طلب رحمت برای صاحب قبر به ازاء آنچه از آن حضرت صادر گردید.

پس به آنها گفته می شود:

ایشان محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین (سلام الله علیهم) بود، ملحق به آنها شوید شما با ایشان و در درجه و مرتبه آنها هستید، به لواء و پرچم رسول خدا(صلی الله علیه و آله) ملحق گردید پس به طواف لواء آن حضرت رهسپار شده و در سایه آن قرار می گیرند در حالی که لواء به دست امیرالمومنین علی(علیه السلام) می باشد و بدین ترتیب به بهشت وارد می شوند ایشان جلو پرچم و سمت راست و جانب چپ و پشت آن بوده و چهار طرف لواء را گرفته اند.

حدیث دوم:

فضیل بن عثمان صیرفی، از کسی که برای او حدیث گفته، از حضرت ابی عبد اللّه (علیه السّلام)، حضرت فرمودند:

کسی که خداوند خیر را برای او اراده کرده باشد در قلبش محبّت امام حسین (علیه السّلام) را قرار داده و در دلش محبت زیارت آن جناب را می اندازد و کسی که خداوند سوء و بدی را برایش بخواهد در قلبش بغض امام حسین (علیه السّلام) قرار داده و در دلش بغض زیارت آن حضرت را میاندازد.

در بیان اینکه واجب است زائر حضرت حسین بن علی (علیهماالسّلام) چه گونه باشد

کرام بن عمرو، وی گفت:

حضرت ابو عبد اللّه (علیه السّلام) فرمودند:

ای کرام! هر گاه اراده نمودی قبر حضرت حسین بن علی (علیهما السّلام) را زیارت کنی پس آن حضرت را با حالی غمگین و حزین و هیئتی ژولیده و گرفته زیارت نما، زیرا حضرتش کشته شد در حالی که محزون و غمگین و ژولیده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند.

زائرین امام حسین علیه السّلام همسایه رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و حضرت علی و فاطمه (علیهما السّلام) می باشند

حدیث اول:

ابو خالد ذی الشامّۀ، وی میگوید:

ابو اسامه برایم حدیث گفت، وی اظهار داشت:

از امام صادق (علیه السّلام) شنیدم که میفرمود:

کسی که میخواهد در همسایگی رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و حضرت علی و فاطمه (علیهما السّلام) باشد زیارت حسین بن علی (علیهما السّلام) را ترک نکند.

حدیث دوم:

علی بن الحسین باسنادش، از ابی بصیر، وی میگوید:

از حضرت ابا عبد اللّه (علیه السّلام) یا ابا جعفر (علیه السّلام) شنیدم که میفرمودند:

کسی که دوست دارد محل سکنا و منزلش بهشت باشد پس زیارت مظلوم (مظلوم کربلاء) را ترک نکند.

عرض کردم: مظلوم کیست؟

حضرت فرمودند:

مظلوم حسین بن علی (علیهما السّلام) که صاحب کربلاء است میباشد، کسی که بخاطر شوق به آن حضرت و محبّت به رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و فاطمه (سلام اللّه علیها) و حبّ به امیر الموءمنین (صلوات اللّه و سلامه علیهم اجمعین) حضرتش را زیارت کند خداوند او را بر سر سفرههای بهشتی نشانده که با آن سروران هم غذا باشد در حالی که مردم در حساب می باشند.

ثواب کسی که از روی شوق به زیارت حضرت امام حسین (علیه السّلام) برود.

حدیث اول:

محمّد بن مسلم، از حضرت ابی جعفر (علیه السّلام)، آن حضرت فرمودند:

اگر مردم میدانستند که در زیارت قبر حضرت حسین بن علی (علیهما السّلام) چه فضل و ثوابی است حتما از شوق و ذوق قالب تهی می کردند و بخاطر حسرت ها نفس هایشان به شماره افتاده و قطع خواهد شد.

راوی می گوید: عرض کردم: در زیارت آن حضرت چه اجر و ثوابی میباشد.

حضرت فرمودند:

کسی که از روی شوق و ذوق به زیارت آن حضرت رود خداوند متعال هزار حجّ و هزار عمره قبول شده برایش می نویسد و اجر و ثواب هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب آزاد نمودن هزار بنده که در راه خدا آزاد شده باشند برایش منظور میشود و پیوسته در طول ایام سال از هر آفتی که کمترین آن شیطان باشد محفوظ مانده و خداوند متعال فرشته کریمی را بر او موکّل کرده که وی را از جلو و پشت سر و راست و چپ و بالا و زیر قدم نگهدارش باشد و اگر در اثناء سال فوت کرد فرشتگان رحمت الهی بر سرش حاضر شده و او را غسل داده و کفن نموده و برایش استغفار و طلب آمرزش کرده و تا قبرش مشایعتش نموده و به مقدار طول شعاع چشم در قبرش وسعت و گشایش ایجاد کرده و از فشار قبر در امانش قرار داده و از خوف و ترس دو فرشته منکر و نکیر بر حذرش میدارند و برایش دربی به بهشت میگشایند و کتابش را به دست راستش می دهند و در روز قیامت نوری به وی اعطاء میشود که بین مغرب و مشرق از پرتو آن روشن میگردد و منادی نداء می کند: این کسی است که از روی شوق و ذوق حضرت امام حسین (علیه السّلام) را زیارت کرده و پس از این نداء احدی در قیامت باقی نمی ماند مگر آنکه تمنّا و آرزو میکند که کاش از زوّار حضرت ابا عبد اللّه الحسین (علیه السّلام) می بود.

حدیث دوم:

صفوان بن یحیی، از ابی اسامه، زید شحّام، وی میگوید:

از امام صادق (علیه السّلام) شنیدم که می فرمودند:

کسی که از روی شوق و ذوق به زیارت قبر حضرت حسین بن علی (سلام اللّه علیهما) برود روز قیامت خداوند متعال او را از جمله آمنین مینویسد و محسوب می فرماید و کتابش (نامه اعمال او) را به دست راستش دهد و در زیر پرچم حسین (علیه السّلام) بوده تا داخل بهشت شود پس حق تعالی او را در درجه و مرتبه خودش مکان داده بدرستی که خداوند متعال عزیز و حکیم میباشد.

منبع : کتاب کامل الزیارات

بازدیدها: 155