«وَ إِذْ فَرَقْنا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْناكُمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» (بقره، 50)
ترجمه: و به یادآرید آن هنگام كه دریا را براى شما شكافتیم، پس شما را نجات دادیم و فرعونیان را غرق ساختیم، در حالی كه شما (آنان را) تماشا مى كردید.
این آیه، نعمتى دیگر از نعمت هاى الهى بر بنى اسرائیل را برمى شمرد، و به چگونگى نجاتِ بنى اسرائیل از دست فرعونیان اشاره مى كند كه خود، یكى از معجزات و نشانه هاى الهى است.
حضرت موسى از جانب خداوند مأمور شد تا قومش را از مصر كوچ دهد. امّا وقتى به نزدیك رود بزرگ نیل رسیدند، متوجه شدند كه فرعون و لشکرش آنها را تعقیب مى كنند. اضطراب و وحشت، وجود بنى اسرائیل را فراگرفت، زیرا دریا در روبرو و دشمن در پشت سر بود.
موسى به فرمان خداوند، عصاى خود را به دریا زد، آب شكافته شد و راه هاى متعددى براى عبور بنى اسرائیل از رود نیل گشوده شد. امّا وقتى لشکر فرعون در تعقیب آنها به وسط نیل رسیدند، آب ها به هم پیوست و همه آنان هلاك شدند.
در این ماجرا، بنى اسرائیل هم سلامت و نجات خود را با معجزه الهى دیدند و هم نابودى دشمنانشان را تماشا مى كردند و چه نعمت و لطفى بالاتر از این ممكن بود؟
از این آیه مى آموزیم كه:
اگر مردم براى آزادى خود از سلطه ستمگران تلاش كنند، امدادهاى الهى نازل خواهد شد.
منبع:حوزه
بازدیدها: 0