علی علیه السلام پرورش یافته رسول خدا صلی الله علیه و آله

[مستدرك الصحيحين 3/ 576] از «ابو الحجاج مجاهد بن جبر» روايت كرده است كه گفت:

از نعمتهايى كه خداى تعالى به على بن ابيطالب عليه السّلام ارزانى فرموده است، همانا خير و بركتى است كه به وى روزى فرموده و اراده حق تعالى در اين رابطه نصيبش گرديده است. از جمله، در يكى از سالها، قبيله قريش به خشكسالى شديدى دچار شد- اين در حالى بود كه جناب ابو طالب عليه السّلام نانخور زيادى داشت و از عهده هزينه زندگى آنان آنهم در چنين وضعيتى بر نمى‏آمد- در اين هنگام، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به عمويش، «عباس»، كه در ميان بنى هاشم از همه توانگرتر بود، فرمود: اى ابا الفضل! بديهى است برادرت، «ابو طالب»، نانخور زيادى دارد، اينك كه مردم دچار چنين بحران خشكسالى گرديده ‏اند، پيشنهاد من اينست كه با «ابو طالب» ملاقات كرده و از كثرت نانخور او بكاهيم؛ به اين معنى كه من سرپرستى يكى از پسران او را به عهده بگيرم و تو هم، يكى از پسرانش را تحت كفالت خود قرار بدهى. «عباس» پيشنهاد آن حضرت را پذيرفت و هر دو به ملاقات «ابو طالب» رفتند و در ضمن ملاقات، به اطلاع وى رساندند كه به اين منظور به خانه تو آمده ‏ايم تا از نانخورهاى تو بكاهيم و تا زمانى كه مردم در خشكسالى هستند، ما تو را يارى نمائيم.

«ابو طالب» گفت: اكنون كه چنين تصميمى داريد، «عقيل» را در اختيار من بگذاريد و راجع به فرزندان ديگرم، بگونه ‏اى كه اراده داريد و صلاح مى‏ دانيد، عمل نمائيد. پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله، حضرت على بن ابيطالب عليه السّلام را از ميان فرزندانش انتخاب كرد و او را در رديف نانخورهاى خود قرار داد و «عباس» هم، «جعفر بن ابيطالب» را از فرزندان او برگزيد و به نانخورهاى خود افزود. حضرت على عليه السّلام همچنان در تحت كفالت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بود تا اينكه روزگار بعثت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله پيش آمد و حضرت على عليه السّلام از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله پيروى كرد و نبوت آن حضرت را تصديق نمود. از سوى ديگر، «جعفر بن ابيطالب» هم در تحت حمايت «عباس» بود تا اسلام اختيار كرد و از حمايت «عباس»، بى‏ نياز گرديد.

[همان كتاب 3/ 576] از «زيد بن على بن الحسين» از پدرش، او هم از جدش عليهم السّلام روايت كرده است كه

در يكى از اوقات، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به اتفاق عموهايش، «عباس» و «حمزه»، متوجه به «على» و «جعفر» و «عقيل» شدند كه در زمين مجاور مشغول كار بودند، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به «عباس» و «حمزه»، توجه كرده، فرمود: از اين سه برادر هر يكى را كه مى‏ خواهيد براى خود برگزينيد. يكى از آن دو گفت: من «جعفر» را بر مى‏ گزينم و آن ديگرى، گفت: من «عقيل» را انتخاب مى‏ كنم؛ رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: شما برگزيده خويش را اختيار كرديد، خداى تعالى هم، على عليه السّلام را براى من انتخاب كرده است‏.