پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
شهداء ، شمع محفل دوستانند
« از شهداء که نمی شود چیزی گفت. شهداء شمع محفل دوستانند. شهداء در قهقهه مستانه شان و در شادی وصولشان عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون اند؛ و از «نفوس مطمئنّه ای» هستند که مورد خطاب « فَادخُلِی فِی عِبادِی و ادخُلی جَنَّتِی » پروردگارند. اینجا صحبت عشق است و عشق ؛ و قلم در ترسیمش بر خود می شکافد. و السّلام. » صحیفه امام ؛ ج 21 ، ص 134
« اگر من از شهداء احترام می کنم، اگر اظهار اخلاص به خانواده‌های شهداء می کنم، این صِرف یک احساسات خشک و خالی نیست؛ به معنای این است که این یک راهبرد حقیقی برای ملت ماست؛ یاد شهداء باید گرامی داشته شود. این جوانان عزیز، این خانواده‌های پُرطاقت، این پدران و مادران، این همسران و فرزندان؛ اینهایی که با صبر و پایداری خودشان توانستند این راه طولانی را از این گردنه‌های دشوار عبور بدهند، بایستی مورد تجلیل قرار بگیرند، تا برای نسل جوان ما و برای آینده‌ی کشور ما این پرچم بر سر پا بماند. »
امام خامنه ای در دیدار جمعی از خانواده های شهدای استان همدان 16/04/83
بعد از شهداء ، چه کرده ایم ؟!
می دانیم که شهدا زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند . این فرموده ی خدای عزّوجلّ است که در آیه ی شریفه 169 از سوره ی مبارکه ی آل عمران آمده : « وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ، بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ».
می دانیم که شهدا در قهقهه ی مستانه شان و در شادی وصولشان عند ربّهم یُرزَقون اند . این کلام نورانی امام خمینی رضوان الله تعالی علیه است .
می دانیم که چهره های برجسته ی شهداء ، همچون ستاره ی درخشان ، راه انقلاب را نشان می دهند .
می دانیم که علیرضا قزوه سروده :
شب امشب شور شيريني است در من
نماز گريه تسكيني است در من
به جوش آمد دوباره خون مردي
تو امّا اي دل غافل چه كردي؟
بخوان امشب به آهنگ جدايي
“ كجاييد اي شهيدان خدايي”
می دانیم که …
یادواره می گیریم و کنگره شهداء ، پاسداشت می گیریم و به مادران و پدران شهداء ، نشان ملّی اعطا می کنیم و به خیال خام می خواهیم یاد شهداء را زنده نگه داریم که کمتر از شهادت نیست .
این دانستن ها و این مراسم ها ، بسیار زیبا و صد البتّه مورد نیاز است تا بلکه مقداری از نابسامانی های فرهنگی را کاهش دهد . امّا برای ترویج فرهنگ شهادت و ایثار چه کرده ایم ؟؟؟ برای شناخت انگیزه رهبر سیزده ساله چه کرده ایم ؟؟؟ بارها نام او را بر زبان آورده ایم به گونه ای که تمام ایرانیان نامش را شنیده اند ، امّا چند نفر می دانند که پس از شهادت او چه شد ؟؟؟ پس از انفجار آن تانک ، چه بر سر بقیّه ی نیروهای تجاوزگر آمد ؟؟؟ و آیا می دانیم راوی این حادثه کیست ؟؟؟
می دانیم شهادت چیست و به چه کسی شهید می گویند ؟ … نه ، نه ، نه … به خدا قسم که نمی دانیم …
که اگر می دانستیم مقام و جایگاه شهداء را نردبان رسیدن به اهداف حقیر و دنیوی خود نمی کردیم .
که اگر می دانستیم جانبازان ، این شهیدان زنده را به حال خود رها نمی کردیم .
که اگر می دانستیم فقط در بحبوحه ی تبلیغات انتخاباتی، از خانواده ی شهداء و جانبازان یاد نمی کردیم .
که اگر می دانستیم برنامه روایت فتح نیمه شب ها پخش نمی شد، آن هم برای پُر کردن کنداکتور پخش بیست و چهار ساعته .
که اگر می دانستیم سینمای دفاع مقدّس به لودگی و دلقک بازی تبدیل نمی شد .
که اگر می دانستیم یک ویژه نامه چاپ نمی کردیم که در تمام صفحاتش عبارت جنگ و برادر کشی باشد و با غرور می گفتیم دفاع مقدّس .
که اگر می دانستیم یک نیم صفحه مقاله نمی نوشتیم تا مذمّت کنیم شهید امر به معروف و نهی از منکر را .
که اگر می دانستیم اختلاس هزار میلیاردی نمی کردیم در جایی که یک جانباز شیمیایی برای کرایه دستگاه تنفّسی منتظر وام قرض الحسنه است .
که اگر می دانستیم اطرافمان پُر نبود از خواصّ بی خاصیت .
که اگر می دانستیم هرگز فریاد ” أین عمّار ” بر نمی خواست .
که اگر می دانستیم تمام تلاشمان برای زنده نگه داشتن فرهنگ شهادت ، منحصر نمی شد به چند عکس و کلیپ در سایت ها و وبلاگ هایمان .
که اگر می دانستیم …
تا به حال چند وصیّت نامه از شهداء خوانده ایم ؟؟؟ با بسیجی ها هستم ، کسانی که خود را سرباز ولایت می دانند ، با حزب اللّهی ها ، با و لایتی ها ، به بیرون از این وادی که ایرادی وارد نیست ، به خودمان ایراد می گیرم که می دانیم امّا به آنچه می دانیم ، ایمان نداریم . ما چه کرده ایم ؟؟؟ ما برای ترویج و تبیین فرهنگ مجاهدت و ایثار چه کرده ایم ؟؟؟ برای زنده نگه داشتن یاد شهدا که کمتر از شهادت نیست چه کرده ایم ؟؟؟
بعد از شهداء چه کرده ایم … ؟؟؟
از خودمان شروع کنیم . ما که ادّعا داریم در این وادی قدم می زنیم ولی تا مناسبتی نباشد و یا سفارشی ، همین قلم رقصانی را نداریم و اگر داریم ، خدا می داند در پشت آن چه اهداف و آرزوهایی وجود دارد .
قطعاً شهدای ما که از بطن همین مردم و امثال شما برخواسته اند ، مریدان حسین بن علی (علیهما السّلام) بودند و نهایت آمال و آرزویشان آن بود که در راه ایشان سیر سلوک کنند و اگر بگوییم و ادّعا کنیم مسیر شناخت اندیشه و تفکّر سرور و سالار شهیدان، نیاز به شناخت تفکّر شهادت طلبی یاران روح الله دارد ، سخنی به گزاف نگفته ایم .
دوستی به کنایه می گفت این روزها رنگ قرمز پرچم کمرنگ شده است .
گفتم رنگ قرمز پرچم از خون شهداست ، کمرنگ نمی شود … امّا از سستی ما است که گرد و غبار فراموشی بر آن نشسته … .
برگرفته از سایت پایگاه فرهنگی مذهبی نصر 19
پایگاه اطّلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
