امام عسکری علیه السلام: خشکسالی در سامرا و طلب باران

اين وضع بر خليفه ناگوار بود، پس به دنبال امام عسکري عليه ‏السلام فرستاد و آن گرامي را از زندان آوردند. خليفه به امام عرض کرد: امت جدت را درياب که گمراه شده ‏اند!

امام فرمود: از جاثليق بخواه که فردا سه شنبه به صحرا بروند. خليفه گفت: مردم باران نمي‏خواهند بنابراين به صحرا رفتن چه فايده ‏اي دارد؟

امام فرمود: براي آنکه انشاءالله شک و شبهه را برطرف سازم. خليفه فرمان داد و پيشواي اسقفان همراه راهبان سه‏ شنبه به صحرا رفتند. امام عليه‏ السلام نيز در ميان جمعيت عظيمي از مردم به صحرا آمدند. آنگاه مسيحيان و راهبان براي طلب باران دست به سوي آسمان برداشتند، آسمان ابري شد و باران آمد. امام فرمان داد دست راهب معيني را بگيرند و آنچه در ميان انگشتان اوست بيرون آورند. در ميان انگشتان او استخوان سياه فامي از استخوان‏هاي آدمي يافتند، امام استخوان را گرفت و در پارچه ‏اي پيچيد و به راهب فرمود: اينک طلب باران کن. راهب اين بار هم دست به آسمان برداشت اما ابر کنار رفت و خورشيد نمودار شد. مردم شگفت زده شدند. خليفه از امام پرسيد: اين استخوان چيست؟

امام عليه ‏السلام فرمود: اين استخوان پيامبري از پيامبران الهي است که از قبور برخي از پيامبران برداشته‏ اند و استخوان پيامبري ظاهر نمي‏شود جز آنکه باران مي ‏آيد. امام را تحسين کردند و استخوان را آزمودند.

ديدند همانطور است که امام مي‏فرمايد.