پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
سلام
با توجه به هجمه های بسیار زیادی که بعد از شعر خوانی حاج میثم مطیعی پیش از اقامه نماز عید سعید فطر توسط رهبر معظم انقلاب به ایشان شد،لازم دیدم موضع خودم را نسبت به این موضوع با زبان ساده و به طور صریح اعلام کنم.
فکر نمیکنم تا به حال کسی از بنده بیشتر در کنار حاج میثم بوده و کسی از بنده بیشتر به روحیات ایشان در فضای نوکری سیدالشهدا علیه السلام آشنا باشد.
بر خلاف ادعاهایی که در مورد ایشان شده
بنده در اینجا،شهادت میدهم ایشان در طول سالهای نوکری
حتی یک مورد هم در پیِ منافع دنیایی نبوده و مطمئناً نخواهد بود.
از اول کار هم هدفش این بود که گفتمان انقلاب اسلامی را در فضای نوحه خوانی و مدیحه سرایی نهادینه کند و بحمدلله تا به امروز در این زمینه موفق بوده است.
خب،ما با دوستانی سر و کار داریم که بارها عنوان کرده اند که ما نقدپذیریم و پناه می بریم به خدا از بستن دهان منتقدان و حرفای اینچنینی،
من سؤالم از اهانت کنندگان به میثم این است
شما کجای کلام ایشان را توهین فرض کردید که دریایی از اهانت ها را به جانب او روانه داشتید؟
آیا بیان مؤدبانهٔ واقعیت های جامعه توهین است؟
ما چه زمانی باید بین انتقاد محترمانه و توهین
فرق قائل شویم؟
ما قبلاً عرض کردیم که با حرکات عدهٔ قلیلی در روز قدس موافق نبوده و نیستیم و اینگونه حرکات را صحیح ندانسته و آنرا محکوم میکنیم،
ولی بالاخره باید حدّ و مرز توهین و انتقاد معلوم باشد.
اینکه نمیشود که اگر یک بازیگر از طیف فکریِ متمایل به جریان غرب بیاید و جریان انقلاب را به باد طعنه و استهزا بگیرد برایش کف و سوت زده و او را روشنفکر بخوانند
بعد
یک مداح تحصیلکرده متعلقِ به جریانِ اصیل انقلاب اسلامی بیاید و محترمانه حرف دل محرومین و مستضعفین را بیان کند
جواب او را با فحش و استهزاء بدهند.
پس انتقاد پذیری کجا رفت؟
پس تحمّل نظر مخالف چه شد؟
وَ کلام پایانی اینکه
هر چند که از مدّعیان انتقاد پذیری،آزادی بیان و روشنفکری توقّع نمیرفت که با یک انتقاد مؤدبانه چنین برخوردهای ناروا و ناشایستی داشته باشند وَ هر چند ما از توهین های بسیار زیادی که به میثم شد دلگیر و ناراحت هستیم،
ولی اشتباه برداشت نشود.
بحث اصلی ما اصلاً هجمه به شخصِ میثم مطیعی نیست.
صدها همچون بنده و میثم و امثال ما
فدای اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام
بحث ما بحث زنده نگه داشتنِ گفتمان انقلاب اسلامی وَ احیای آرمانهای به فراموشی سپرده شدهٔ حضرت امام خمینی و مقام معظم رهبری است.
ما دنبال این هستیم که برای تحقق اهداف والای انقلاب اسلامی کار کنیم و به مدد الهی تا آخرین لحظه حیات دنیاییمان این مسیر را با یا حسین و یا زهرا خواهیم پیمود.
از خدای منّان خواستارم که به همهٔ ما توفیق بندگی و طاعت در راه تقرّب ذات اقدسش عنایت کند و عاقبت ما را در این مسیر پر فیض و نورانی با شهادت ختم به خیر بگرداند
به برکتِ
صلوات بر محمد و آل محمد
