متن سخنرانی ارائه شده حجة الاسلام و المسلمین واضحی با موضوع مقاتل فاطمی در هجدهمین نشست هم اندیشی خطباء مرتبط با هیأت رزمندگان اسلام

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: مقاتل فاطمی

من دو نکته عرض می کنم

نکته اول در مورد جلسه است و آن اینکه در این مجالس سالیانه با اینکه خیلی از آقایان استفاده می کنند عناوین می دهند، اما من فکر می کنم اینجا باید یک سری مباحثی مطرح شود که چالشی باشد و اختلافی که بتوان با طرح آن به یکسانی برسند که بتوانند مطرح کنند. ولی موضوعاتی که فهرست داده بودند با یک سری از مباحثی که آقای رفیعی گفته اند یکی است. یک نفر از دیدگاه اعتقادی می بیند یکی از دیدگاه مهدوی و … اینها عبارات شتی هستند.  ما باید یک چیزهایی را مطرح کنیم که موضوعاتی مطرح شود که چالشی باشد

نکته دوم اینکه من موضوع اصلی خودم را چالشی مطرح می کنم.

در معاونت تبلیغ حوزه یک موقعی تا سال 80 – 81 مسأله ی مقتل خوانی جدی گرفته نمی شد. استاد مرثیه خوانی یک جلسه مقتل خوانی بحث ارائه می کرد ولی بعدا با پیشنهاد آشیخ مرتضی وافی به این نتیجه رسیدند که درست است که وقت مقتل در منبر کم است اما اثرگذاری آن زیاد است لذا واحد جدا برای مقتل تعریف کردند و تا سطح 4 هم عناوین و موضوعاتش ارائه شده است. این مقتل هم بزرگان هم فرموده اند و در روایات هم آمده است که منبر بدون مقتل برکت ندارد، ثمره ندارد. انتظار می رود که علما مرثیه ها یی که ارائه می شود  مراثی ای باشد که مستند باشد و بتوان به آن استناد کرد. الان گاهی مطالبی که علما ارائه می دهند مطالب ضعیفی است. من چند نمونه از مقتل حضرت زهرا سلام الله علیها را عرض می کنم.

مثلا روضه جسارت در کوچه بنی هاشم را همه شنیدیم هم از منبری های بزرگ و هم از مداحان بزرگ. اما آیا امام مجتبی علیه السلام حضور داشته اند؟ اگر داشته اند سندش کجاست؟ اگر نداشته اند که ما اعتقاد داریم سندش مشهود است. مرحوم کلینی این حادثه را در ضمن روایتی از امام صادق علیه السلام نقل کرده اند مرحوم شیخ مفید در الاختصاص از امام صادق علیه السلام نقل کرده اند. مرحوم کلینی در کافی ج 1 نقل کرده اند. ولی هر دو بزرگوار هیچ نامی از امام مجتبی علیه السلام نمی برند. ما می گوییم اگر هم خواستید بگویید به عنوان زبان حال بگویید که با زبان قال تفاوتی نمی کند. بنده یک موقعی خواستم دنبال شعری بگردم که در مورد حادثه کوچه باشد ولی از امام مجتبی اسم نبرده باشد ولی پیدا نکردم و تازه چندتا شعر گفته اند. الان تمام حادثه کوچه رفته روی امام حسن علیه السلام. اتفاقا اگر حادثه کوچه را از امام مجتبی علیه السلام سوق بدهیم به سمت خود حضرت به نظر می رسد که روضه جانسوزتر می شود برگه ای به برگه های مظلومیت حضرت صدیقه افزوده می شود اینکه یک خانم باردار بدون اینکه کسی همراهش باشد و یک اراذل و اوباشی به او حمله کند این سخت تر از این است که کسی دنبال حضرت باشد. من خودم گاهی که روضه را می خوانم می گویم ای کاش امام مجتبی بود که اگر بود چادر مادر را بلند می کند دست مادر را می گرفت خاک چادر را تکان می داد.

یا حضرت زهرا سلام الله علیها وصیت فرمودند امیرالمؤمنین بدن را از زیر لباس غسل بدهند. اسماء آب می آورد و حضرت غسل می دهد. تا اینجا مستند است اما از اینجا می گویند امیرالمؤمنین دست از غسل کشید و سر به دیوار گذاشت و بلند بلند گریه کرد اسماء اعتراض کرد که آقا شما که فرمودید آهسته گریه کنید چرا خودتان بلند بلند گریه می کنید؟! خب این قسمت در کجا آمده است؟ کدام کتاب مستند؟ آقای ری شهری در مجموعه ای که دارند روضه ای از امام حسین علیه السلام نقل می کنند و می گویند ما هرچه تتبع کردید این را منابع ضعیف هم ندیدیم فقط این روضه را د ر کتاب نفیس گلچین احمدی دیدیم. اصلا اسماء چکاره است که به امیرالمؤمنین بگوید شما خودت توصیه کردید.

یا اینکه حضرت به حسنین بگوید بروید وضو بگیرید و بیایید کنار بستر من و دعا کردند اللهم عجل وفاتی سریعا این را بفرمایید سندش کجاست؟ حضرت دارند یا الهی عجل وفاتی سریعا این مربوط به هشتم شهادت پیغمبر هست که با زنان کنار قبر پیامبر آمدند و آنجا این را فرمودند.

نکته ی آخر اینکه بچه ها در تشییع جنازه بلند بلند گریه می کردند و حضرت بگویند مگر نگفتم کسی بلند بلند گریه نکند بعد بگویند دخترتان زینب است. این را هم نداریم.

کتاب درسنامه مقتل که قرار است چاپ شود در این زمینه خوب است.